Συνεχίζουμε κατ’ αποκλειστικότητα από το καφενείο, την τμηματική παρουσίαση του βιβλίου του φίλου μου gianniotis.gr με τίτλο: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
"Τα …εκρηκτικά που σκοτώνουν"
ΔΙΕΘΝΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΟΙ ΟΡΟΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
(Τεχνικοί - Επιστημονικοί)
(Μέρος 2ο)
Στην κατηγορία αυτή ανήκει οποιαδήποτε ουσία, η οποία μπορεί να προκαλέσει ψυχική ή φυσική εξάρτηση ή και τις δύο μαζί. Η ουσία αυτή είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για λόγους ιατρικούς ή μη, χωρίς απαραίτητα να προκαλέσει μία τέτοια κατάσταση.
Βέβαια, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε εξάρτησης, όταν αυτή δημιουργηθεί, θα είναι ανάλογη με την ουσία που την προκάλεσε.
Μέσα στην ευρεία έννοια του όρου "εξάρτηση" περιλαμβάνονται και ορισμένες ουσίες, όπως εκείνες που περιέχονται στον καφέ1 ή στο τσάϊ, οι οποίες μπορούν μεν να προκαλέσουν μία εξάρτηση πλην όμως όχι επικίνδυνη.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ουσιών οι οποίες, λόγω του ότι μπορούν να διεγείρουν ή να εξασθενούν το ΚΝΣ, ή να διαταράσσουν την αντίληψη και την ψυχική διάθεση ή τέλος την κινητική λειτουργία, και με την προϋπόθεση ορισμένων συνθηκών χρήσης τους να δημιουργήσουν προβλήματα υγείας και κοινωνικής προσαρμογής που ενδιαφέρουν άμεσα, τόσο το άτομο, όσο και την κοινωνία γενικότερα.
Τύποι φαρμακοεξάρτησης:
Σύμφωνα πάντα με την παγκόσμια οργάνωση υγείας, έχουν καθοριστεί οι εξής εννέα τύποι:
Τύπος αλκοολισμού (περιλαμβάνει κάθε αλκοολούχο ποτό, ανεξάρτητα από το ποσοστό οινοπνεύματος που περιέχει).
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία και στη χώρα μας, για τη χορήγηση της μεθαδόνης, στην προσπάθεια καταπολέμησης της εξάρτησης.
Η μεθαδόνη όπως αναφέραμε παραπάνω, είναι συνθετική χημική ουσία, ανάλογη της μορφίνης, που χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο για να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων του στερητικού συνδρόμου, ιδίως σε ηρωινομανείς χορηγούμενη όμως σε μικρές και πάντα ελεγχόμενες δόσεις.
Το πρόγραμμα αυτό βασίζεται στην παρατήρηση ότι, η μεθαδόνη σε δόση 40-80 mg την ημέρα, οδηγεί προοδευτικά στην απεξάρτηση από την ηρωίνη με ταυτόχρονη αναλγητική δράση.
Βέβαια κατ' αυτό τον τρόπο, είναι δυνατόν να προκληθεί ένα νέο είδος εξάρτησης, που όμως παρουσιάζει κάποια "πλεονεκτήματα".
Για παράδειγμα, η μεθαδόνη λαμβάνεται από το στόμα, κι' έτσι απoφεύγουμε τις μικροβιακές μολύνσεις, τις αιμορραγίες, τη μετάδοση αφροδίσιων νοσημάτων κ.ά.
Παραμένει για αρκετό χρονικό διάστημα στο αίμα, ώστε να απαιτείται μία δόση την ημέρα. Ωστόσο προοδευτικά επιδιώκεται και ο σταδιακός περιορισμός της δόσης της μεθαδόνης.
Τα κριτήρια με τα οποία αποφασίζεται, το αν κάποιος τοξικομανής θα ενταχθεί στο πρόγραμμα, είναι πολύ αυστηρά.
Πρέπει να υπάρχουν εμφανή σημάδια εθισμού στην ηρωίνη, σημάδια από ενέσεις, καθώς και ιατρικά ή ψυχοκινητικά αποτελέσματα της κατάχρησης.
Η χορήγηση γίνεται μόνο από ειδικά κέντρα, κάτω από τη συνεχή επίβλεψη κρατικού φορέα με ιατρική παρακολούθηση και συνεχείς επαναλαμβανόμενες μικροβιολογικές εξετάσεις ούρων και αίματος.
Η επίβλεψη των ατόμων που έχουν ενταχθεί σ' αυτό το πρόγραμμα είναι αναγκαία, καθόσον η ταυτόχρονη λήψη μεθαδόνης με οινόπνευμα, βαρβιτουρικά, αμφεταμίνες ή ηρωίνη, θα οδηγήσει το χρήστη σε βέβαιο θάνατο.
Άλλες εθιστικές ουσίες:
Όταν αναφερόμαστε σε ουσία που μπορεί να προκαλέσει μία εξάρτηση, εννοούμε οποιαδήποτε που υπάγεται στους ανωτέρω αναφερομένους εννέα (9) τύπους.
Εκτός όμως απ' αυτές υπάρχουν και άλλες ουσίες, όπως για παράδειγμα ο καπνός, διάφορα αναλγητικά, η ασπιρίνη και η φανασετίνη οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν κάποια εξάρτηση, η οποία μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ φανερή.
Η εντατική λήψη των ουσιών αυτών, είναι δυνατόν να προκαλέσει στα άτομα που τις λαμβάνουν μια σοβαρή σωματική βλάβη και ιδιαίτερα στην περίπτωση του καπνού όπου η χρήση του έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις.
Τα προβλήματα που προκύπτουν είναι τόσο σοβαρά, ώστε να δημιουργείται μεγάλο και σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας.
Παρ' όλα αυτά όμως, ο καπνός και τα άλλα αναλγητικά, δεν προκαλούν καμία διέγερση, παρά μία σχετική χαλάρωση του ΚΝΣ και μεταβάλλουν ελάχιστα την αντίληψη, τη διάθεση, τη σκέψη, τη διαγωγή και την κινητική λειτουργία.
Η ψυχολογική δράση τους, ακόμη και αν καταναλώνονται σε μεγάλες δόσεις, είναι πολύ μικρή, συγκρινόμενη με τη δράση των παραπάνω ουσιών.
Γι' αυτό άλλωστε και οι ουσίες αυτές, δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο και πωλούνται ελεύθερα στο εμπόριο.
1. Ο καφές εισήχθη για πρώτη φορά στην Ευρώπη περί τα τέλη του 17ου αιώνα. Οι επιδράσεις του στον ανθρώπινο οργανισμό είναι πάρα πολλές. Διαστέλλει τα αγγεία του εγκεφάλου και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στο σημείο αυτό, προκαλώντας παράλληλα και ερεθισμό των νευρικών κυττάρων. Επιδρά ερεθιστικά στα σώμα και τα νεύρα, γι’ αυτό και προκαλείται από την υπερβολική λήψη του, υπερένταση και αϋπνία. Η δράση της καφεϊνης εξασθενεί, όταν αυτή ενωθεί με την πρωτεϊνη του γάλακτος, γι’ αυτό και πολλοί προτιμούν τον καφέ τους με γάλα.
Συνεχίζεται…