Φάκελος Ναρκωτικά (23) - Ινδική κάνναβη

Συνεχίζουμε κατ’ αποκλειστικότητα από το καφενείο, την τμηματική παρουσίαση του βιβλίου του φίλου μου gianniotis.gr με τίτλο:

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
"Τα …εκρηκτικά που σκοτώνουν"

Πληροφορούμε τους φίλους μας, ότι όπως μας ενημέρωσε ο συγγραφέας, το παρόν βιβλίο δεν διατίθεται προς πώληση στην ελεύθερη αγορά, καθόσον το υλικό του προορίζεται μόνο για ενήλικες αναγνώστες.

Εκδόθηκε από τον ίδιο για να καλύψει διδακτικές ανάγκες, και περιορισμένος αριθμός αντιτύπων αυτού, έχουν δοθεί σε δημοτικές βιβλιοθήκες, σχολεία, συλλόγους, ιδρύματα, πνευματικά κέντρα κ.λ.π.

ΙΝΔΙΚΗ ΚΑΝΝΑΒΗ

(Μέρος 1^ο)

Κοινώς: "Μαύρο, κέρατο, τσάι, κόλπο, χορτάρι, Μαίρη Τζέην, ποτ, μπομπίτσα, φουτ – μπωλ" .

Η χρήση αυτής σε μικρές δόσεις ενεργεί όπως τα χαλαρωτικά, αλλά σε μεγαλύτερες επιφέρει αποτελέσματα, παρόμοια προς αυτά των παραισθησιογόνων.

Η Ινδική κάνναβη είναι με την κοινή ονομασία της το χασίς και είναι η περισσότερο διαδεδομένη σήμερα ναρκωτική ουσία στον κόσμο.

Οι διεγερτικές και ευφοριστικές της ιδιότητες οφείλονται στα δραστικά συστατικά και στις ουσίες που περιέχονται στις αδενικές τρίχες που καλύπτουν τις ανθισμένες κορυφές των θηλυκών φυτών της κάνναβης.

Οι Βοτανολόγοι διακρίνουν το φυτό της κάνναβης σε 3 είδη:

Την Cannabis Satiba, που καλλιεργείται για την παραγωγή ινών.

Την Cannabis Indika, που καλλιεργείται για την παραγωγή του ναρκωτικού χασίς.

Την Cannabis ruberalis, που φυτρώνει και καλλιεργείται στη νότια Σιβηρία. (Την αναφέρει και ο Ηρόδοτος).

Η μόνη διαφορά που υπάρχει, είναι η περιεκτικότητά του σε ρητίνη, μεταξύ των τριών κατηγοριών του φυτού αυτού.

Το φυτό της Ινδικής (Indika), περιέχει περισσότερη ρητίνη από το φυτό της Satiba

. Φυτρώνει και ευδοκιμεί σε όλα σχεδόν τα μέρη του κόσμου, πλην όμως έχει παρατηρηθεί ότι η καλλιεργούμενη σε θερμές περιοχές, υπερτερεί σε περιεκτικότητα ρητίνης.

Η σπορά γίνεται αρχές της άνοιξης και ωριμάζει τελείως μέσα σε διάστημα 5 μηνών.

Το ύψος της ποικίλει ανάλογα με το έδαφος και τις συνθήκες καλλιέργειάς της (λίπανση, πότισμα κ.λ.π.), ξεκινώντας από το 1 μέτρο και φθάνοντας μέχρι και τα 3.

Τα αρσενικά φυτά ωριμάζουν νωρίτερα από τα θηλυκά και έχουν μεγαλύτερο ύψος.

Η μεταξύ τους διαφορά πέραν του ύψους, είναι η διάταξη των κορυφών, οι οποίες στα μεν θηλυκά φυτά παρουσιάζονται συμπαγείς και ογκώδεις, ενώ στα αρσενικά βρίσκονται μόνο στο ανώτερο τμήμα του φυτού.

Τα φύλλα είναι πριονωτά, επιμήκη και κάθε μασχαλοειδής απόληξη εμφανίζει πάντα περιττό αριθμό φύλλων, συνήθως 3, 5 και 7 (πολύ σπάνια).

Από βοτανολογική άποψη παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και θεωρείται σαν ένα πραγματικά σπάνιο και άξιο ιδιαίτερης προσοχής είδος της χλωρίδας.

Ακολουθεί ένα δικό του δρόμο και παρουσιάζεται άλλοτε σαν θηλυκό, άλλοτε σαν αρσενικό και άλλοτε σαν ερμαφρόδιτο φυτό.

Αναφέρουμε για παράδειγμα το γεγονός ότι, όταν καλλιεργείται σε μέρη που έχει πολύ φως, υπερισχύουν τα θηλυκά ενώ όταν καλλιεργηθεί σε μη ευνοϊκές για την ανάπτυξή του κλιματολογικές συνθήκες, εμφανίζεται περισσότερο σαν αρσενικό και όταν αναπτυχθεί σε ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες χωρίς φροντίδα, τότε το φυτό γίνεται ερμαφρόδιτο, με ξεχωριστά αρσενικά και θηλυκά κλαδιά.

Έτσι γονιμοποιείται μόνο του και συνεχίζει να αναπαράγεται κανονικά.

Σύμφωνα με αναφορά της Atharvavedda¹ (2000 π. Χ.), η κάνναβη συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα 4 ιερά φυτά της Ινδίας.

Η καλλιέργεια του φυτού της κάνναβης, ήταν γνωστή και πολύ διαδεδομένη από πολλές χιλιετίες για την παραγωγή ινών που χρησίμευαν για την κατασκευή σχοινιών, υφασμάτων κλπ. λαδιών από τους σπόρους της, που χρησιμοποιούνταν στη σαπωνοποιεία και ζωγραφική, καθώς και για την παραγωγή του χασίς ως φαρμάκου και κυρίως ως ηδονιστικού.

Υπάρχουν αμέτρητες έρευνες για την κάνναβη και τις επιδράσεις της στο χρήστη. Συγκαταλέγεται στα δέκα πρώτα προϊόντα που καταναλώνονται πιο πολύ στον πλανήτη μας.

Τρόπος συγκομιδής:

Τα φυτά ωριμάζουν κατά τους τελευταίους θερινούς μήνες, εκριζώνονται, και στη συνέχεια αναρτώνται με τις κορυφές προς τα κάτω, μέσα σε ανήλιους και καλά αεριζόμενους χώρους, μέχρις ότου αποξηρανθούν τελείως.

Η ανάρτηση κατά τον τρόπο αυτό αποβλέπει στη συγκέντρωση όλων των ρητινών στις κορυφές.

Στη συνέχεια αποκόπτονται οι κορυφές, τρίβονται καλά και κοσκινίζονται για να γίνει ο διαχωρισμός των σπόρων και των μη χρήσιμων υπολειμμάτων των κορυφών.

Το κοσκίνισμα συνεχίζεται με μικρότερου διαμετρήματος κόσκινα μέχρι να παραχθεί χασίς σε λεπτή σκόνη.

Η λεπτή αυτή σκόνη ονομάζεται στη γλώσσα των χρηστών και των εμπόρων "μπουμπάρι".

Αν είναι πλούσια σε λάδι ονομάζεται "καϊνάρι" που σημαίνει άριστης ποιότητας.

Αντίθετα, αν είναι μικρής περιεκτικότητας σε λάδι και γενικά κακής ποιότητας, ονομάζεται "μπουρούχα".

Στη συνέχεια, η λεπτή αυτή σκόνη του χασίς μετατρέπεται σε πλακίδια, αφού τοποθετηθεί μέσα σε λεπτά και αδιάβροχα σακουλάκια ποσότητα 30 ή 50 ή 100 γραμμαρίων ανάλογα, όπου με τη βοήθεια ενός κοινού ηλεκτρικού σιδήρου πιέζεται, ρευστοποιούνται οι ρητίνες που περιέχει, και στη συνέχεια ψυχόμενες αποτελούν ενιαία πλάκα.

Σε μερικές περιοχές των χωρών της Μέσης Ανατολής, όπου γίνεται εκτεταμένη καλλιέργεια ινδικής κάνναβης ακολουθείται ο παρακάτω τρόπος συγκομιδής:

Εργάτες πριν την ανατολή του ηλίου, φορώντας ψηλά πλαστικά παπούτσια και ρούχα, διέρχονται περπατώντας μέσα στις φυτείες, όπου προσκολλάται πάνω στα ρούχα τους η ρητίνη, η οποία στη συνέχεια αφαιρείται με μαχαίρι.

Το προϊόν αυτό πλάθεται σε βώλους ή πλάκες, δεν περιέχει άλλες ουσίες και θεωρείται χασίς άριστης ποιότητας. Με τον τρόπο αυτό, συλλέγονται μεγάλες ποσότητες για εμπορία, αλλά μόνο από τους καλλιεργητές, που την προορίζουν για ευκατάστατους χρήστες ή ακόμη και για δική τους χρήση.

Είναι δυνατόν, από ένα θηλυκό φυτό να παραχθεί ποσότητα 1000 έως και 1.500 γραμ. αποξηραμένης κορυφής, η γνωστή "φούντα", η οποία αφού επεξεργασθεί κατά τον τρόπο που αναφέραμε παραπάνω μπορεί να δώσει το 1/10 του βάρους της περίπου σε σκόνη.

1. Μέρος των αρχαιότερων μνημείων της ινδικής λογοτεχνίας και των ιερών θρησκευτικών βιβλίων με την ονομασία Βέδδες. Στο συγκεκριμένο βιβλίο με τον τίτλο Αθαρβαβέδα, γίνεται αναφορά στην μεταθανάτια ζωή, στην εσχατολογία, στους δαίμονες, στην κόλαση, στους εξορκισμούς κ.λ.π., καθώς και στον θεό Βράχμα, ο οποίος ταυτίζοντας την ύπαρξή του με τα τέσσερα ιερά φυτά της Ινδίας, παριστάνεται σχηματικά με 4 χέρια, 4 πόδια και 4 χαρακτηριστικές μορφές κατά περίπτωση, όπως ακριβώς και η σύζυγός του Σαρασβάτσι. Από τον θεό Βράχμα πήρε και το όνομά της μία από τις αρχαιότερες θρησκείες της Ινδικής δουλοκτητικής κοινωνίας: Ο Βραχμανισμός. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της θρησκείας αυτής είναι η ταυτόχρονη λατρεία πολλών θεών που θεωρούνται προσωποποίηση της φύσης. Οι δημιουργοί της, θέλοντας να διαπαιδαγωγήσουν τις ανθρώπινες μάζες με το πνεύμα της ταπείνωσης και τις υποταγής, δίδασκαν ότι η ψυχή του ανθρώπου, μετά τον θάνατο του σώματος, περνάει σε νέο περίβλημα ανώτερης μετενσάρκωσης ανθρώπου και γίνεται αμέσως κάτοικος του ουρανού. Στα τέσσερα λοιπόν ιερά φυτά, πλην της κάνναβης, συμπεριλαμβανόταν ο λωτός, η συκιά, καθώς και ένα είδος θάμνου, τα άνθη του οποίου πίστευαν ότι περιείχε θαυματουργικές ιδιότητες και βοηθούσε κατά πολύ στην αύξηση της γονιμότητας.

Συνεχίζεται…

Προηγούμενες 20 αναρτήσεις, 21, 22