Συνεχίζουμε κατ’ αποκλειστικότητα από το καφενείο, την τμηματική παρουσίαση του βιβλίου του φίλου μου gianniotis.gr με τίτλο: ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
"Τα …εκρηκτικά που σκοτώνουν"
ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ
Και ακριβώς από τις συνέπειες αυτές κρινόμενο, υπολογίζεται σαν περισσότερο βλαβερό και από αυτή ακόμα την …ηρωίνη, καθόσον η παρατεταμένη χρήση του προκαλεί ανεξέλεγκτο εθισμό, σωματική, νευρολογική και ψυχολογική επιβάρυνση σε τρομερά μεγάλο ποσοστό πληθυσμού, εξ αιτίας ακριβώς της πολύ ευρείας χρήσης και κατανάλωσης.
Η κρίση του ατόμου αμβλύνεται και ο έλεγχος των πράξεών του ατονεί και σταδιακά χάνεται.
Η κατάχρηση οινοπνευματωδών καθώς και ο αλκοολισμός, προσλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις και χρόνο με το χρόνο τα στατιστικά δεδομένα, παρουσιάζουν την κατάσταση δυσμενέστατη.
Δεν φαίνεται όμως να καταβάλλεται κάποια ουσιαστική προσπάθεια περιορισμού της κατανάλωσης.
Ίσως διότι θεωρείται από πολλούς ως το "μη χείρον κακό".
Όμως δεν είναι και το "βέλτιστον".
Από την πλατειά έννοια, είναι το σύνολο όλων των βλαβερών επιδράσεων στην υγεία, στον τρόπο ζωής, στην εργασία και στην ευημερία της κοινωνίας, που αναπτύσσονται με την υπερβολική χρήση των οινοπνευματωδών ποτών.
Κατά τη διάρκεια της μέθης, το αλκοόλ που ανάγεται στα ναρκωτικά δηλητήρια, απορροφάται γρήγορα από τα πεπτικά όργανα και μπαίνοντας στο αίμα, επιδρά στα κύτταρα του εγκεφάλου, προκαλώντας αρχικά την παράλυση των κέντρων της προσοχής και του αυτοελέγχου.
Έτσι επέρχεται απώλεια των λογικών ενεργειών και της προμελετημένης συμπεριφοράς.
Γι' αυτό στην αρχή της μέθης παρατηρείται διέγερση, υπερβολική φλυαρία, αίσθημα αυταρέσκειας κ.ά.
Ύστερα επέρχεται απώλεια της συναίσθησης των ενεργειών, απώλεια της ικανότητας αντίληψης των ερεθισμών και επικρατεί αρρυθμία στις κινήσεις.
Είναι χαρακτηριστικό το περπάτημα και το μπέρδεμα της γλώσσας του μεθυσμένου.
Χρόνιος αλκοολισμός:
Συνοδεύεται από μία σειρά σταθερών αλλαγών της σωματικής και της ψυχικής κατάστασης, όπως εκφυλισμό των νευρικών στοιχείων και σοβαρή διαταραχή στη λειτουργία του ήπατος και των νεφρών.
Συχνά οδηγεί σε ψυχικές ανωμαλίες, στη μείωση της πνευματικής ικανότητας και της ικανότητας για εργασία, στην απώλεια του αισθήματος του καθήκοντος κ.ά. και μερικές φορές σε ψυχικές ασθένειες, στο τρομώδες παραλήρημα, στην ψύχωση του Κόρσακοφ1 και στη διψομανία.
Τέλος επέρχεται βαρύς και βαθύς ύπνος και συχνά επακολουθεί αμνησία, δηλαδή απώλεια της μνήμης για τα συμβάντα.
Υπερβολική δόση αλκοόλ είναι θανατηφόρα.
Κοινωνικές συνέπειες του αλκοολισμού:
Οι σημαντικότερες αυτών είναι:
Σε διάκριση από τα άλλα ναρκωτικά που απαγορεύονται, τα αλκοολούχα ποτά είναι πολύ προσιτά.
Η ζημιά και ο κίνδυνος που προκαλεί το αλκοόλ υποτιμώνται από την πλειονότητα αυτών που το χρησιμοποιούν.
Η κατάσταση αυτή δημιουργεί δυσκολίες για τον αγώνα εναντίον του αλκοολισμού.
Το πρόβλημα του αγώνα αυτού δεν το λύνει ούτε και η πλήρης απαγόρευση της παραγωγής και πώληση των οινοπνευματωδών ποτών, όπως απέδειξε π.χ. η πείρα των ΗΠΑ, της Νορβηγίας και της Φιλανδίας όπου κατά το παρελθόν ίσχυσε τέτοια απαγόρευση.
Ο πληθυσμός των χωρών αυτών με την απαγόρευση αυτή εφάρμοσε σε μεγάλη έκταση την οικοτεχνική παρασκευή οινοπνευματωδών ποτών, (τσίπουρο κ.ά.), τη λαθραία εισαγωγή από άλλες χώρες κ.λ.π.
Η όποια αντιαλκοολική προπαγάνδα γίνεται σήμερα, η προσέλκυση μαζών του πληθυσμού στον αθλητισμό και στα σπορ, είναι αποτελεσματικά μέσα στον αγώνα κατά του αλκοολισμού.
Ο αλκοολισμός επεκτείνεται γρήγορα σε όλο και μικρότερες ηλικίες, ενώ η κοινωνία δεν φαίνεται να αντιδρά αποτελεσματικά, ίσως διότι δεν μπορεί, ίσως διότι δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο, ίσως δεν θέλει να αντιδράσει από διάφορες σκοπιμότητες.
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι κάτι ανάλογο ισχύει και για το επίσημο κράτος.
Η χρήση του οινοπνεύματος, εκτός από τις ελάχιστες και αυτές όχι σημαντικές θεραπευτικές του ιδιότητες, πρέπει να μένει στα πλαίσια του απλού ευφραντικού και του ήπιου καταπραϋντικού.
Δεν πρέπει το θεϊκό αυτό δώρο, που σαν τέτοιο θεωρήθηκε και λατρεύτηκε, ακρ
ιβώς για τις ενέργειές του αυτές, να γίνει κατάρα και συμφορά.
Η χρήση των οινοπνευματωδών ποτών, σε μικρές και πάντα ελεγχόμενες ποσότητες δεν βλάπτει, αλλά "ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου" και καταπραϋνει.
Τα διάφορα ποτά ποικίλλουν σε χρώματα και γεύσεις λόγω των συστατικών που χρησιμοποιούνται, για να δώσουν το ιδιαίτερο χρώμα και άρωμα και επηρεάζουν πολύ περισσότερο τα παιδιά και τους εφήβους.
Αυτό οφείλεται στο μικρότερο σωματικό βάρος και τη μειωμένη δυνατότητα αντοχής του οργανισμού.
Αναφορικά με το μεταβολισμό περίπου το 10% της αλκοόλης αποβάλλεται με την αναπνοή, ενώ το υπόλοιπο 90% διασπάται από το συκώτι.
Ένα υγιές ανθρώπινο συκώτι μεταβολίζει περίπου 10 ml αλκοόλης κάθε μία ώρα.
Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αυτό το ρυθμό μεταβολισμού της αλκοόλης. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, τα περί κρύου ντους, πικρού καφέ και άλλων σχετικών τρόπων αντιμετώπισης της μέθης αποτελούν ευσεβείς πόθους.
Το έτος 1976 ο Dr. Robert Dipon. κυβερνητικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ και υπεύθυνος για τα ναρκωτικά, ανακοίνωσε ότι τα οινοπνευματώδη ποτά και ο καπνός είναι πιο επικίνδυνα για την υγεία, απ' ότι η μαριχουάνα, (χασίς).
Τόνισε δε το γεγονός ότι, οι νέοι αρχίζουν πάντα με τσιγάρο και αλκοόλ και φθάνουν στη χρήση του χασίς, ενώ ποτέ δεν συμβαίνει το αντίθετο.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι, η πλειοψηφία των χρηστών χασίς είναι ταυτόχρονα και μανιώδεις καπνιστές, αφού έφθασαν στο χασίς από την πεπατημένη της εξάρτησης από το κάπνισμα.
1. Κόρσακοφ Σεργκεϊ Σεργκέγιεβιτς: (1854-1900). Ρώσος Ψυχίατρος, ένας από τους θεμελιωτές της ρωσικής ψυχιατρικής. Καθηγητής του πανεπιστημίου της Μόσχας. Έδωσε το όνομά του στην κλινική εικόνα της αλκοολικής πολυνευρίτιδας (χαρακτηριστικό τύπο διαταραχής της μνήμης). Θεμελίωσε επιστημονικά την οργάνωση πραγματικής μέριμνας των ατόμων που πάσχουν από ψυχικά νοσήματα και από μακροχρόνια αλκοολική τοξίκωση. Το χαρακτηριστικό του συνδρόμου "Κόρσακοφ" είναι οι διαταραχές της μνήμης, του προσανατολισμού στο χώρο, στο χρόνο και στα πρόσωπα, από φλεγμονώδεις αλλοιώσεις των νεύρων κ.λ.π.