Όπως αναφέρεται, κύριοι πρωταγωνιστές σε όλη αυτήν την κατάσταση είναι η Ελλάδα και η Τουρκία....
Ωστόσο, αν και όλες οι παραπάνω χώρες βρίσκονται στην πλευρά της Αθήνας, η Άγκυρα βρίσκεται στριμωγμένη στην γωνία μόνη της απειλώντας να υλοποιήσει κατά το δοκούν εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Ο πλούσιος σε υδρογονάνθρακες τομέας της Ανατολικής Μεσογείου έχει γίνει εμπόδιο όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ Άγκυρας, Αθήνας και Λευκωσίας, αλλά και στις σχέσεις της Άγκυρας με Αίγυπτο, Λίβανο, Ισραήλ, Ηνωμένες Πολιτείες, Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία.
Η Τουρκία αντιτίθεται στην πραγματικότητα σε τρία μέτωπα: το πρώτο που σχηματίστηκε από την Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ, το δεύτερο από την Κύπρο, την Ελλάδα και τον Λίβανο και το τρίτο από την Κύπρο, την Ελλάδα και την Αίγυπτο.
Οι αντίστοιχες συμφωνίες υπογράφηκαν από τη Λευκωσία και τη Βηρυτό το 2003, την Λευκωσία και το Κάιρο το 2007, την Κύπρο και το Ισραήλ το 2010. Η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει αυτές τις συνθήκες.
Η Κύπρος υποστηρίζεται ενεργά και από τις Βρυξέλλες, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητά εναλλακτική λύση για την προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη εγκρίνει το έργο του αγωγού φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου East Med, που συμφωνήθηκε μεταξύ του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας. Η Λευκωσία και το Κάιρο έχουν υπογράψει συμφωνία για την κατασκευή αγωγού διακλάδωσης.
«Οι κινήσεις της Τουρκίας σε αυτόν τον τομέα εξακολουθούν να φαίνονται υπερβολικές. Το αέριο, το οποίο η Άγκυρα αναζητά, δεν θα μπορέσει να το εξαγάγει ποτέ από την περιοχή της Κύπρου και είναι απίθανο να είναι σε θέση να το στείλει οπουδήποτε, εκτός από την εγχώρια αγορά», αναφέρει ο Τούρκος πολιτικός αναλυτής Σερκάν Ντιμίρτας.
«Για να προστατεύσει τα νόμιμα δικαιώματά της, η Τουρκία πρέπει αμέσως (όπως και η Ελλάδα) να ανακηρύξει αποκλειστική οικονομική ζώνη και να υπογράψει συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη.
Μέχρι στιγμής, η Άγκυρα έχει συνάψει μόνο μία συμφωνία: με τα κατεχόμενα», εξηγεί ο ίδιος.
Η επίλυση της κατάστασης δεν θα είναι εύκολη. «Οι σχέσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο και το Ισραήλ περνούν δύσκολες στιγμές, ενώ δεν υπάρχει σταθερή κυβέρνηση στη Λιβύη.
«Ωστόσο, η Άγκυρα άρχισε να κάνει κάποια βήματα προς αυτή την κατεύθυνση πολύ αργά, αλλά οι τεταμένες σχέσεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ επιδεινώνουν τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων», πιστεύει ο Τούρκος αναλυτής.
«Οι ενέργειες της Ουάσιγκτον ενισχύουν περαιτέρω την κατάσταση γύρω από την Κύπρο. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ υπέβαλε νομοσχέδιο για την άρση του εμπάργκο στην πώληση όπλων στο νησί. Αυτό προκάλεσε αγαλλίαση σε Αθήνα και Λευκωσία και οργή στην Άγκυρα. Η απαγόρευση εισήχθη το 1987, μόνο για να «ενθαρρύνει τη διαδικασία ενοποίησης του νησιού και να εμποδίσει νέο πόλεμο στο νησί», συνεχίζει.
Ο Ντιμιρτάς είναι σίγουρος ότι η Ουάσινγκτον σκοπεύει όχι μόνο να κερδίσει με τη δύναμή της στην περιοχή το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, αλλά και να «υπονομεύσει την επιρροή της Ρωσίας, λαμβάνοντας υπόψη τους παραδοσιακά ισχυρούς Ορθόδοξους δεσμούς μεταξύ Μόσχας και Λευκωσίας».
Μέχρι τώρα, η Ρωσία προσπάθησε να μείνει μακριά από την κυπριακή σύγκρουση.
Σύμφωνα με τον ανώτερο επιστήμονα του IMEMO RAS, αναπληρωτή καθηγητή της Διπλωματικής Ακαδημίας του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Βλαντιμίρ Ατάτκοβ, η ενεργοποίηση των ΗΠΑ στην κυπριακή και κουρδική περιοχή θα προκαλέσει μόνο ένταση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις.
«Για πολύ καιρό η Τουρκία ανταγωνίζεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το κυπριακό πρόβλημα. Αξίζει να θυμηθούμε τουλάχιστον το σχέδιο Ανάν», τονίζει ο ίδιος στο RIA Novosti.
«Σήμερα, δεδομένης της επιθετικής φύσης της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, η κατεχόμενη Κύπρος είναι σημαντική για αυτήν ως μία περιοχή μεγάλης επιρροής. Αυτό δεν αφορά μόνο την ανάπτυξη πεδίων πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά γενικά την εδαφική ζώνη επιρροής», τονίζει ο ίδιος.
Η Άγκυρα καθιστά σαφές στους περιφερειακούς φορείς ότι είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της ακόμη και με την βία.
«Για παράδειγμα, υπενθυμίζουμε ότι πριν μερικούς μήνες, τουρκικά πολεμικά πλοία ανάγκασαν το πλοίο γεώτρησης Saipem 12000 του ιταλικού γίγαντα πετρελαίου και φυσικού αερίου Eni, να εγκαταλείψει τα παράκτια ύδατα της Κύπρου. Ωστόσο, η Τουρκία είναι ακόμα μόνη της», καταλήγει ο αναλυτής.