Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
«Δεν
ήθελαν μόνο να κλέψουν. Ηθελαν να σκοτώσουν. Έναν άλλον κύριο εδώ
παρακάτω τον έπνιξαν με μαξιλάρι. Εγώ μόλις που γλίτωσα. Κρατούσαν το
μαξιλάρι στο πρόσωπό μου και ίσα που ανέπνεα λίγο από το πλάι. Είδα μια
εκδικητικότητα φυλετική, ταξική, κοινωνική, εθνική, όπως θες πες το.
Ηταν μίσος. Γιατί αυτό που ήθελαν να πάρουν το είχαν πάρει. Τους το
έδωσα. Πήγα στο χρηματοκιβώτιο και τους έδωσα ό,τι είχα. Μπήκαν σε ένα
σπίτι που για εκείνους ήταν το Λούβρο και εγώ τους πήγα στο
χρηματοκιβώτιό μου να τους δώσω ό,τι λεφτά είχα. Από την ταραχή μου δεν
μπορούσα να θυμηθώ τον αριθμό του κωδικού και έκανα ένα λάθος. Μου
κοπάνησαν το κεφάλι στο ατσάλι. Μια και δυο και τρεις φορές. Επί
δεκαπέντε ημέρες το πρόσωπό μου ήταν μαύρο από το σκοτωμένο αίμα».
Νίκος Κούνδουρος
(Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», 3/4/2011)
Αναφέρονται
σε στατιστικές εγκληματικότητας για να μας πούνε ότι δεν υπάρχουν
εγκληματίες μόνο ανάμεσα στους λαθρομετανάστες, αλλά και........ ανάμεσα στους
Έλληνες!...
Λες
και μπορεί κάποιος να ισχυριστεί το αντίθετο, λες ότι αυτό είναι που
εννοούμε όσοι μιλάμε εναντίον της λαθρομετανάστευσης! (Ακόμα όμως κι
αυτό αν ελέγετο, παραμένει το ερώτημα : γιατί θάπρεπε να επιτρέψουμε την
δημιουργία συνθηκών που έστω και για λίγο θα συνέβαλαν στην αύξηση της
παραβατικότητας σε όλες της τις ποιοτικές διαβαθμίσεις;)
Επίσης, η ανοησία μας βομβαρδίζει με «κατηγορίες» «ξενοφοβίας» κι εκείθεν «ρατσισμού» κ.λπ.
Ποια ξενοφοβία;
Είναι
φοβική η κοινωνία η οποία πλήττεται δεινώς από την εγκληματικότητα και
μάλιστα από μια εγκληματικότητα με πρωτόγνωρη ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ βιαιότητα, που
ΟΡΘΩΣ συνδέεται με την εισαγόμενη εγκληματικότητα;…
Διότι,
πριν την εμφάνιση των πρώτων κυμάτων λαθρομεταναστών, αυτού του είδους
η εγκληματικότητα, ήταν τόσο σπάνια ώστε δικαίως αποτελούσε τα πηχυαία
πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, και σήμερα ποια ούτε καν αναφέρονται ακριβώς
διότι κατέστησαν ΚΑΝΟΝΑΣ…
Αν
μπρος σε τέτοιας έκτασης και τέτοιας έντασης εγκληματικά φαινόμενα ο
κόσμος θα παρέμενε στην καλύτερη περίπτωση ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ και στη χειρότερη
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ, πολύ απλά, αυτή η έλλειψη φόβου, υπ’ αυτές τις συνθήκες,
ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΥΣΙΚΟ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
ΑΡΡΩΣΤΟ…
Δηλαδή τι είναι «φυσιολογική κατάσταση»;…
Το
να ζεις στον Άγιο Παντελεήμονα ή σε άλλα γκέτο της Αθήνας ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ,
να βιώνεις μια κατάσταση όπου αισθάνεσαι ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΡΟΣΤΑΣΤΕΥΤΟΣ, και να
μην αισθάνεσαι ή να κάνεις ότι δεν αισθάνεσαι πως κάτι δεν πάει καλά;…
Το
να σε σφάζουν για να σε πάρουν μια κάμερα, το να μπαίνουν σπίτια και να
ξυλοκοπούν ανθρώπους 80 ετών για 5 ή 10 ευρώ, όλα αυτά, δηλαδή, τι
είναι;…
Πράγματα που δεν φοβίζουν;
Το
ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, προσφέρεται για την πολιτική,
ψυχολογική, κοινωνιολογική ανάλυση της ανοησίας ενός ιδεοληπτικού
διεθνισμού, που αποτελεί και τον κύριο σύμμαχο του φαινομένου…
Θάλεγα
πολύ απλά προς όλους αυτούς τους ιδεόληπτους που έχουν μπερδέψει
ιδεολογίες και πραγματικότητες, πως αντί να υποστηρίζουν τον ΞΕΡΙΖΩΜΟ
από την πατρίδα τους ανθρώπων που –με εξαίρεση τα εγκληματικά τους
στοιχεία που έρχονται εδώ για άλλου είδους «καλύτερες μέρες»- πράγματι
τυγχάνουν της ανθρωπιστικής μας αλληλεγγύης, δεν θα ήταν καλύτερο, ΑΥΤΟΙ
ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΟΙ, να πάνε οι ίδιοι ΩΣ ΓΝΗΣΙΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ – ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ στις
χώρες εξαγωγής λαθρομεταναστών, ΚΙ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥΣ, να τους
οργανώσουν να πολεμήσουν τις συνθήκες υπανάπτυξης ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ
ΟΦΕΛΗΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ;..
Από
πότε ο ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ υποστηρίζει ΤΗΝ ΕΞΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ
ΑΠΟ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΠΡΟΣ ΑΛΛΕΣ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ;…
Γιατί
η Ελλάδα ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να μεταβληθεί σε εισαγωγέα και μάλιστα τον
μεγαλύτερο εισαγωγέα ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ;…
Πολύ
δε περισσότερο κοινωνιών, όπως η ελληνική, που δεν ευθύνονται καθόλου
για τα αίτια της φτώχειας στον κόσμο, κοινωνία, που ποτέ δεν είχε
αποικίες, και φυσικά ποτέ δεν λεηλάτησε ξένο εθνικό πλούτο….
Αυτός
ο ντόπιος ιδεοληπτικός διεθνισμός που είτε απροκάλυπτα, είτε
συγκαλυμμένα στρέφεται κατά της δήθεν «φοβικής» ελληνικής κοινωνίας
προσπαθώντας να την ενοχοποιήσει, είναι το λιγότερο ΑΝΟΗΤΟΣ ΚΑΙ
ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΣ…
Και
μένω σ’ αυτές τις παρατηρήσεις, για να μην επεκταθώ σε άλλες πτυχές του
φαινομένου, που πάντως σημείωσα σε παλιότερα άρθρα μου, δηλαδή, ΓΙΑ ΤΟ
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΟΦΕΛΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΦΤΗΝΟΥ ΚΑΙ ΑΔΗΛΩΤΟΥ
ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ, ώστε να λειτουργεί όχι απλά ως «πίεση» για την
αποδοχή φτηνότερων μεροκάματων από τους ντόπιους Έλληνες εργαζόμενους,
ΜΑ ΕΝ ΠΟΛΛΟΙΣ, ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΜΙΑ
ΔΙΟΛΟΥ ΕΥΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΜΑΥΡΗ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ…
