«Έπαιξα σύμφωνα με τους κανόνες και έχασα. Δεν θα ξανακάνω αυτό το λάθος.» (Αριστοτέλης Ωνάσης)
Peter Evans : ΝΕΜΕΣΗ : Η αληθινή ιστορία – Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Τζάκι Ω, και το ερωτικό τρίγωνο που έριξε τους Κένεντι, εκδ. Μαλλιάρης Παιδεία, Αθήνα, 2008, σελ. 185
«…Εσείς, εκεί πάνω στην ελεύτερη Ελλάδα, όπως δεχτήκατε την πολιτική του δίσκου της βασιλικής επαιτείας, εσκύψατε πολλές φορές το κεφάλι και σ’ όλες τις αυθαιρεσίες των κυβερνητών σας σ’ όλα τα τσαλακώματα του πολιτεύματος, σ’ όλες τις ρουσφετολογίες και τις καταχρήσεις!...» (Ελευθέριος Βενιζέλος)
Σπύρος Μελάς : Η Επανάσταση του 1909, εκδ. ΤΟ ΒΗΜΑ, Αθήνα, 2009, σελ. 32
«Α΄ΑΡΧΟΝΤΑΣ. Τι ώρα είναι, Απήμαντε; ΑΠΗΜΑΝΤΟΣ. Ώρα για να ’σαι τίμιος. Α΄ΑΡΧΟΝΤΑΣ. Γι αυτό ’ναι πάντοτε ώρα. ΑΠΗΜΑΝΤΟΣ. Και πάντα τη χάνεις συ, που να χαθείς!»
Shakespeare, William : Τίμων ο Αθηναίος, εκδ. Επικαιρότητα, Αθήνα, 1989, σελ. 30
Ό,τι είναι νόμιμο ΔΕΝ είναι και ηθικό. Ό,τι όμως ανήθικο, ΕΙΝΑΙ παράνομο, τουλάχιστον στα πλαίσια της γενικής.........
διάταξης δημοσίας τάξεως, που επιτάσσει τα χρηστά ήθη να κυριαρχούν στις συναλλαγές.Με βάση τούτη τη δημοσίας τάξεως διάταξη του Νόμου, έχω την πεποίθηση ότι χρέος που δημιουργήθηκε τουλάχιστον με ανήθικο τρόπο (πόσο μάλλον παράνομα) και με ακόμα πιο ανήθικο (και παράνομο) τρόπο χρεώνεται ΣΕ ΟΛΟΥΣ, όταν είναι βέβαιο ότι ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ώστε δια της κακής του διαχείρισης και της κατασπατάλησής του σε αλλότριους σκοπούς απ’ ό,τι δόθηκε να οφείλουν κι αυτοί ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ, χρέος λοιπόν που βαρύνεται με τέτοια χαρακτηριστικά, ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ, αφού είναι ηθικό και νόμιμο κάθε ανήθικη ή παράνομη συναλλαγή, να είναι άκυρη και η μόνη επίπτωση που μπορεί να έχει είναι η επίπτωση που προβλέπει ο Νόμος ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΣΤΕΡΞΑΝ στην ενσυνείδητη διεξαγωγή μιας τέτοιας συναλλαγής.
Ας πάμε τώρα ένα βήμα παρακάτω.
Οι δανειστές ΓΝΩΡΙΖΑΝ εδώ και χρόνια ότι τα δάνειά τους, ΑΠΛΩΣ ΕΠΙΔΕΙΝΩΝΑΝ το πρόβλημα ελληνικού δημόσιου χρέους. Πού πήγαιναν τα λεφτά τους; Διότι ένας δανειστής, ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΧΡΗΣΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΗ ΠΙΣΤΩΤΙΚΑ ΗΘΗ, οφείλει να γνωρίζει ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ, ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ. Πήγαν τα λεφτά (είτε άμεσα είτε έμμεσα) στον ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΔΕΚΤΗ του δανείου ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΤΟΥ (ΚΑΘΕ) ΔΑΝΕΙΟΥ, που στη περίπτωση του εθνικού δανεισμού είναι ο ίδιος ο λαός; Και ΚΥΡΙΩΣ : ένας δανειστής όταν ΔΕΝ αντιδρά όταν το χρέος του είναι ακόμα εισπράξιμο και ΚΥΡΙΩΣ όταν όντας ακόμα διαχειρίσιμο, ΟΤΑΝ συνεχίζει όχι πια να ενισχύει το χρέος ενός οφειλέτη μα ο ίδιος ΝΑ ΕΚΤΕΙΘΕΤΑΙ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΚΙΝΔΥΝΟ, τότε έχουμε ένα δανειστή που δρα όχι με τα συνήθη πιστωτικά κριτήρια, αλλά ένα δανειστή ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΑ ΒΑΡΙΑ ΑΜΕΛΗΣ (τόσο συχνά επαναλαμβανόμενα;) ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ΣΕ ΚΑΙΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Από τη στιγμή εκείνη, ο δανειστής μετατρέπεται σε ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟ, μαζί με όσους συνέπραξαν μαζί του.
Η στάση όμως ενός οφειλέτη ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟ δεν διέπεται απ’ τις ίδιες ηθικές αλλά και νομικές επιταγές. Το κερδοσκοπικό και τοκογλυφικό παιχνίδι καθιερώνει κανόνες παιχνιδιού που ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΧΤΕΣ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, όχι όμως και τη κοινωνία και το λαό ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ.
Ένα ακόμα βήμα παρακάτω. Όχι πολλά χρόνια πριν αλλά μόλις σκάρτα δυο χρόνια πριν :
Πού ήταν ΤΟΤΕ η Ευρώπη, όταν δηλαδή ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΗΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΑΦΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟ; Πού ήταν η Ευρώπη που σήμερα ΣΧΕΔΟΝ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙΣ, ΚΑΛΩΝΤΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΑΞΙΩΜΑΙΤΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ (ΑΔΙΕΞΟΔΟ) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ; Πού ήταν ΤΟΤΕ η Ευρώπη όταν ο μεν τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής προανήγγειλε προεκλογικά το πάγωμα μισθών και συντάξεων, και ο τότε αρχηγός αξιωματική αντιπολίτευσης ξελαρυγγιαζόταν διαβεβαιώνοντας ότι «λεφτά υπάρχουν»; ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΑΦΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΑΞΙΩΝΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΉ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΛΑΪΚΙΖΕΙ ΑΓΡΙΑ ΜΕ ΤΟ «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ»; Γιατί δεν επέβαλαν από τον ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑ (ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ) ΤΟΤΕ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΠΡΑΓΜΑΙΤΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ; Προς τι η αβάντα αυτή προς το τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον αρχηγό του; Προς τι η ένοχη σιωπή προς τον ελληνικό λαό, ΤΟΤΕ, ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, όλων αυτών των κυρίων των εκ Βρυξελλών ορμώμενων που σήμερα είναι λαλίστατοι;
Προς τι, εν όψει των ανωτέρω ερωτημάτων, η σημερινή ΛΥΣΣΩΔΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ κ. ΣΑΜΑΡΑ, όταν συμφωνεί με όλους τους στόχους του Μνημονίου αλλά απλά υιοθετώντας άλλο μίγμα πολιτικής;
Χωρίς περιστροφές, ΟΣΟ ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΒΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ, διότι ολοένα και περισσότερο ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΑΛΛΟΥΝ, ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΠΟΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ.
Τότε προς τι αυτή η εμμονή τους; Είναι τόσο ΑΝΟΗΤΟΙ; Περίμεναν να φτάσουμε στο σημείο του πνιγμού για να κατανοήσουν πράγματα αυτονόητα;
Λέγω λοιπόν ότι η μεγαλύτερη παγίδα ΓΙΑ ΜΑΣ θα ήταν να υιοθετήσουμε αυτή την υπόθεση. Οι άνθρωποι δεν είναι καθόλου ανόητοι. Αυτό που αποκαλέστηκε «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ», δεν αποκαλέστηκε «πείραμα» στα πλαίσια μιας άσκησης λογιστικής, για να δούμε δηλαδή πότε μια οικονομική μονάδα, μια χώρα πτωχεύει, και οι φοιτητές να «διδαχτούν» το αυτονόητο συμπέρασμα της λογιστικής αυτής ασκήσεως, ότι όταν τα έσοδα είναι λιγότερα από τα έξοδα, πας κατά διαβόλου, κάτι που επισημαίνεται εδώ και χιλιάδες χρόνια! Κι αφού δεν είναι ένα «πείραμα» με λογιστικό περιεχόμενο είναι κάτι άλλο. ΕΔΩ ΠΑΙΖΕΤΑΙ –ΤΟ ΕΧΩ ΗΔΗ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ ΣΕ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΟΥ- ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΙΔΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ! Αυτή η ευκολία με την οποία οι δανειστές μας άφησαν τα πράγματα να έρθουν στο σημείο του (θεωρητικού) κινδύνου να χάσουν τα λεφτά τους ή μέρος των χρημάτων τους, υπερβαίνει ακόμα και την υπόθεση του κερδοσκοπικού παιχνιδιού (χωρίς να παύει να υπάρχει παράλληλα) για το οποίο εγώ ο ίδιος έκανα λόγο. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ : ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΤΟΥ «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ». Εδώ και μήνες διατύπωσα την υπόθεση της γεωστρατηγικής φύσης του «ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ». Μόνο στα πλαίσια αυτή της φιλοσοφίας μπορεί να έχει εξήγηση η εμμονή των ΜΗ ΑΝΟΗΤΩΝ δανειστών μας σε «καταστροφικές» για τα συμφέροντά τους πολιτικές. Ομολογώ την αδυναμία μου να υποθέσω έστω τη φύση του παιχνιδιού αυτού. Κατανοώ μόνο, ή αν θέλετε, δεν κατανοώ καθόλου την προβαλλόμενη ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΠΤΥΧΗ. Μπορώ να υποπτευθώ ίσως ότι ναι μεν ότι το χρέος είναι σημαντικό αλλά τα υπόλοιπα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας (εν οις και ο ορυκτός της πλούτος) ίσως να αποτελούν τον πραγματικό στόχο.
Και τώρα επιστροφή στο αρχικό μας θέμα ώστε μ’ αυτή την επανάληψη να κλείσουμε.
Επιγραμματικά. Έχουμε ένα εθνικό χρέος. Που δεν είναι εθνικό, διότι ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΥΤΕ ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ, ΟΥΤΕ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΠΗΓΕ. Είναι επομένως ένα χρέος, που χρίζει απαντήσεως στα παραπάνω ΟΥΣΙΩΔΗ ερωτήματα. Διότι όταν λες ότι σου χρωστάω 100 ευρώ κι εγώ ψάχνομαι να βρω πότε μου τα έδωσες, γιατί μου τα έδωσες, κι εν πάσει περιπτώσει κι αν μου τα έδωσες πότε και πόσα έφτασαν στα χέρια μου, τότε το ερώτημά μου, ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΩΔΕΣ. Αυτό ρωτά ο ελληνικός λαός σήμερα. Πού στην ευχή βρέθηκα να χρωστώ τόσα χρήματα. Ακόμα κι αν βγάλεις τους μισθούς και τις συντάξεις, ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ. Διότι όπως και να το μετρήσεις το πράγμα, ΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΡΩΓΑΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ, ο πιο φτωχός πολίτης θάπρεπε να διαθέτει τουλάχιστον κι από μια κατάθεση με πολλά μηδενικά σε κάποια ελβετική Τράπεζα! Τα λεφτά Άρη είναι πολλά! ΚΑΙ ΤΟΥΤΗ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΝΑ ΨΑΧΤΟΥΜΕ ΓΕΝΙΩΣ ΟΛΟΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ «ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ» ΚΑΤΙ ΕΙΣΠΡΑΞΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΑΛΛΆ ΜΟΥ ΜΥΡΊΖΕΙ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ, ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ «ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ»!!! Πάντως, εγώ, ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΕΛΑΒΑ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΕΛΘΩ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΩ ΚΑΝΕΝΑ «ΕΘΝΙΚΠ ΜΕΡΙΣΜΑ» ΑΠΟ ΚΆΠΟΙΟ «ΕΘΝΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ»!!!
Μέχρι τότε, δηλαδή μέχρι τότε που θα αποδειχτεί πόσα λεφτά πήγαν υπέρ του «έθνους» και πόσα υπέρ «ιδιωτών», ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΕΘΝΙΚΟ!!! Το πρώτο τμήμα, το συζητώ να το πληρώσω όταν μου δοθούν απαντήσεις που έθεσα παραπάνω ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΩ ώστε μέρος της «επάχθειας» να μετατεθεί στη πλευρά των κερδοσκοπικά ενεργησάντων δανειστών, ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΤΜΗΜΑ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΩ : ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΝΤΑΒΑΤΖΙΛΙΚΙ!!! (Αρνούμαι! Δηλαδή λόγος του λέγειν… Ανήκω σ’ εκείνους που σου τα παίρνουν πριν εισπράξεις το μισθό ή τη σύνταξή σου…)