2012: Κάποιος να ανάψει το φως!

Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

Ελπίζουμε ότι διανύουμε την πιο σκοτεινή περίοδο της σύγχρονης Ελλάδας. Είναι η πιο αισιόδοξη πλευρά από την οποία μπορεί να δει κανείς σήμερα τη ζοφερή πραγματικότητα. Αν πράγματι πρόκειται για την πιο σκοτεινή στιγμή, τότε χειρότερα δεν γίνεται! Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα πράγματα θα καλυτερέψουν. Αυτό που δεν αντέχουμε είναι να διαπιστώσουμε ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα χειρότερο 2012 ή αλλιώς ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε ακόμη περάσει...

Ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλα δράματα και ότι ζητείται επειγόντως ελπίδα, είναι τα γνωστά. Τα ξέρουμε, τα έχουμε ήδη ......

εμπεδώσει. Το ερώτημα είναι το πώς!

Κι εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα! Εκείνοι που δεν μπορούσαν να δουν χτες το πρόβλημα να έρχεται, είναι οι ίδιοι που σήμερα δεν μπορούν να δουν και τη λύση του. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αν είχαν την διαύγεια να διακρίνουν την πραγματικότητα, δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε. Σήμερα, λοιπόν, την χώρα την διοικούν οι ίδιοι άνθρωποι. Οι άνθρωποι αυτοί αναπαράγουν ένα κλίμα μιζέριας και ηττοπάθειας, επειδή δεν είναι ικανοί να κάνουν κάτι διαφορετικό.

Η πλήρης αποδοχής εκ μέρους τους της προοπτικής της ήττας τους έχει συμπαρασύρει σε μία λογική αδράνειας. Η αδράνεια αυτή εκλαμβάνεται από τους δανειστές μας ως ομολογία χρεοκοπίας και αυτοί με την σειρά τους κάνουν απαισιόδοξες δηλώσεις για το μέλλον της Ελλάδας. Κι ο κύκλος του παραλόγου συνεχίζεται με τους εδώ παράγοντες να εκλαμβάνουν τις δηλώσεις των ξένων ως καταδίκη Δικαστηρίου και  ως συνέπεια να παραιτούνται οι ίδιοι ολότελα από οποιαδήποτε προσπάθεια διάσωσης του πλοίου. Η διαλυτική αυτή εικόνα προκαλεί νέο κύκλο δηλώσεων στο εξωτερικό και η σπείρα της μιζέριας εξελίσσεται έτσι συνεχώς.

Τι χρειάζεται να συμβεί; Να βρεθεί κάποιος να σπάσει αυτή την αλυσίδα των γεγονότων και να απελευθερώσει την δημιουργική δύναμη των Ελλήνων. Το φως δεν θα έρθει νομοτελειακά, επειδή δήθεν δεν μπορεί το σκοτάδι να διαρκέσει περισσότερο. Η ελπίδα θα εμφανιστεί επειδή κάποιοι θα την καλλιεργήσουν. Η εμπιστοσύνη θα ανακτηθεί, επειδή κάποιοι θα πιστέψουν σε ένα όραμα.

Οι προβλέψεις είναι σήμερα άσχημες, επειδή οι άνθρωποι που τις κάνουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να εμπνεύσουν ούτε καν τον εαυτό τους. Όσο όμως υπάρχουν μόνο αυτοί που αναπαράγουν την μιζέρια, τόσο η χώρα βρίσκεται πιο κοντά στην δίνη της καταστροφής. Έτσι, η ανάγκη μιας βαθιάς αλλαγής σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στα πρόσωπα μοιάζει να είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από οποιαδήποτε άλλη περίοδο. Αναγκαία και επιτακτική. Χρειάζονται νέοι άνθρωποι, δημιουργικοί και ελεύθεροι από τις δεσμεύσεις και τις ανομίες του παρελθόντος.

Θανάσης Μαυρίδης