ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Κων/νος Σταθόπουλος
Επώνυμοι ναι για όλους , αλλά ανώδυνοι για ποιούς;
Ανώδυνοι πρώτα από όλα για τους εαυτούς τους, και τους κυβερνώντες και κατ' επέκταση για τον "λαουτζίκο".
Επώνυμοι και πασίγνωστοι εξαιτίας των μέσων , αλλά ποτέ μπροστάρηδες σε κούραση, αγώνες, θυσίες, στερήσεις, τουλάχιστον ομαδικές.
Θα αναφερθώ σε κάποια ονόματα, τα οποία δεν τα επέλεξα, με επέλεξαν εκείνα θα έλεγα περισσότερο με βάση την συχνότατη εμφάνισή τους σε τηλεοπτικά, σε ραδιοφωνικά και διαδικτυακά μέσα και που κατά βάση εκφράζουν απόψεις που στοχεύουν τουλάχιστον στην ανάκτηση της Εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον πρώην πρύτανη της Παντείου, Κο Κοντογιώργη, ο οποίος με περισσό σθένος έχει.......
μιλήσει για την αναγκαιότητα εγκλεισμού του πολιτικού προσωπικού της Ελληνικής Βουλής, στο σύνολό του, στον Κορυδαλλό...
Στην δραστηριότητά του που περιλαμβάνει εκδόσεις βιβλίων, ομιλίες, συνεντεύξεις, συμμετοχή σε συνέδρια κλπ, καταγράφονται απόψεις που κινούνται στην σωστή κατεύθυνση όσο αφορά το πρόβλημα της χώρας αλλά δυστυχώς πάντα στην θεωρία...
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον Δημήτρη Νανόπουλο, τον καλύτερο ίσως θεωρητικό φυσικό παγκοσμίως, μα πάντα θεωρητικό, όπως επίσης στον κύριο Γιανναρά...
Το ίδιο συμβαίνει με καλλιτέχνες στο χώρο του τραγουδιού, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου , ο Βασίλης Λέκκας ή ο πρώην κυβερνητικός Θάνος Μικρούτσικος.
Επίσης θα αναφερθώ επιγραμματικά σε κάποιους ηθοποιούς ή showmen, με πρώτο και καλύτερο τον Τζίμη Πανούση, τον Νίκο Καλογερόπουλο,(με δράσεις συγκινητικές, μα πάντα μόνος), τους ανά την Ελλάδα επαναστάτες θεατρικούς όπως τον Γιώργο Βούρο.
Ή σε Οικονομολόγους κολοσσούς όπως ο Σπύρος Στάλιας , ο Παναγιώτης Γεννηματάς , ο Σπύρος Λαβδιώτης ο Δημήτρης Καρούσος ή ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Κασσσιμάτης, άνθρωποι και επιστήμονες με παγκόσμιο κύρος. Σε δασκάλους όπως ο Σαράντος Καργάκος,σε συγγραφείς όπως ο Γιάννης Μακριδάκης...
Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρω τα ονόματά τους για να τους στιγματίσω. Σε καμία επίσης περίπτωση δεν αναλαμβάνω τον ρόλο του κριτή των πάντων. Το αντίθετο μάλιστα, είναι τιμή τους που δημόσια εκτίθενται και μιλούν ενάντια σε αυτό το καθεστώς, σε αυτή την μαφιόζικη πολιτική συμμορία που λυμαίνεται χρόνια τώρα τον τόπο.
Αυτή η συμπεριφορά τους όμως κάποια στιγμή καταντά μονότονη, ατελέσφορη, εκνευριστική και εν τέλει πιθανόν και παρεξηγήσιμη... Θέλω να φανώ, να ακουστώ, να “πουλήσω”;...
Ίσως είναι λάθος μου να στρέφω τα βέλη μου προς αυτούς και όχι προς τους εκατοντάδες άλλους που έχουν λουφάξει, τρώγοντας ακόμη, έστω ένα ξεροκόμματο και φοβούμενοι τους από πάνω ή εκείνους που τους έκαναν διάσημους και στους οποίους αισθάνονται ότι χρωστάνε.
Επίσης δεν είμαι υποστηρικτής της άποψης :”Κάνε εσύ την επανάσταση και ακολουθώ και εγώ”... Έτσι θα ξέπεφτα στην κατηγορία εκείνων στους οποίους εναντιώνομαι.
Απευθύνω λοιπόν στους παραπάνω “επώνυμους και ανώδυνους” το ερώτημα: Έχετε το σθένος, την τόλμη, το θράσος, αν θέλετε, να λέτε ανοιχτά-δημόσια την γνώμη σας, γιατί δεν ενώνετε τις προσπάθειές σας κάτω από μία κοινή ομπρέλα η οποία δεν θα ανήκει ή θα καπελώνεται από τον άλφα ή τον βήτα πολιτικό σχηματισμό, γιατί δεν ενώνεστε οι ίδιοι ή δεν ενώνετε δημοκρατικά και πατριωτικά κινήματα που ήδη υφίστανται ή νέα που δημιουργούνται και να βοηθήσετε- συνδράμετε-ωθήσετε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στον τόπο, στην τιμωρία των ενόχων δωσίλογων πολιτικών, δικαστικών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών;
Πάντα σε αυτή την χώρα αρνείται ο τίμιος, ο λογικός, ο εργατικός να ασχοληθεί με την πολιτική και εξαιτίας αυτής του της στάσης έχει αφήσει το πεδίο ελεύθερο σε κάθε άξεστο , άεργο, εντεταλμένο σκουπίδι της πολιτικής, της δικαιοσύνης, της παιδείας, της υγείας, της ενημέρωσης κ.λ.π
Καλώς ή κακώς μπορείτε να τραβήξετε επάνω σας τα φώτα της δημοσιότητας, να σπάσετε το κατεστημένο, να αιφνιδιάσετε.
Πόσους επώνυμους θα απειλήσει ο επιχειρηματίας; Πόσες φορές και πόσους επώνυμους θα αδικήσει ο δικαστής; Εναντίον τίνος θα γράψει ο λακές δημοσιογράφος;
Την ατομικότητα δεν την φοβούνται .Την ομαδικότητα την τρέμουν.
Επώνυμοι ναι για όλους , αλλά ανώδυνοι για ποιούς;
Ανώδυνοι πρώτα από όλα για τους εαυτούς τους, και τους κυβερνώντες και κατ' επέκταση για τον "λαουτζίκο".
Επώνυμοι και πασίγνωστοι εξαιτίας των μέσων , αλλά ποτέ μπροστάρηδες σε κούραση, αγώνες, θυσίες, στερήσεις, τουλάχιστον ομαδικές.
Θα αναφερθώ σε κάποια ονόματα, τα οποία δεν τα επέλεξα, με επέλεξαν εκείνα θα έλεγα περισσότερο με βάση την συχνότατη εμφάνισή τους σε τηλεοπτικά, σε ραδιοφωνικά και διαδικτυακά μέσα και που κατά βάση εκφράζουν απόψεις που στοχεύουν τουλάχιστον στην ανάκτηση της Εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον πρώην πρύτανη της Παντείου, Κο Κοντογιώργη, ο οποίος με περισσό σθένος έχει.......
μιλήσει για την αναγκαιότητα εγκλεισμού του πολιτικού προσωπικού της Ελληνικής Βουλής, στο σύνολό του, στον Κορυδαλλό...
Στην δραστηριότητά του που περιλαμβάνει εκδόσεις βιβλίων, ομιλίες, συνεντεύξεις, συμμετοχή σε συνέδρια κλπ, καταγράφονται απόψεις που κινούνται στην σωστή κατεύθυνση όσο αφορά το πρόβλημα της χώρας αλλά δυστυχώς πάντα στην θεωρία...
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στον Δημήτρη Νανόπουλο, τον καλύτερο ίσως θεωρητικό φυσικό παγκοσμίως, μα πάντα θεωρητικό, όπως επίσης στον κύριο Γιανναρά...
Το ίδιο συμβαίνει με καλλιτέχνες στο χώρο του τραγουδιού, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου , ο Βασίλης Λέκκας ή ο πρώην κυβερνητικός Θάνος Μικρούτσικος.
Επίσης θα αναφερθώ επιγραμματικά σε κάποιους ηθοποιούς ή showmen, με πρώτο και καλύτερο τον Τζίμη Πανούση, τον Νίκο Καλογερόπουλο,(με δράσεις συγκινητικές, μα πάντα μόνος), τους ανά την Ελλάδα επαναστάτες θεατρικούς όπως τον Γιώργο Βούρο.
Ή σε Οικονομολόγους κολοσσούς όπως ο Σπύρος Στάλιας , ο Παναγιώτης Γεννηματάς , ο Σπύρος Λαβδιώτης ο Δημήτρης Καρούσος ή ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Κασσσιμάτης, άνθρωποι και επιστήμονες με παγκόσμιο κύρος. Σε δασκάλους όπως ο Σαράντος Καργάκος,σε συγγραφείς όπως ο Γιάννης Μακριδάκης...
Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρω τα ονόματά τους για να τους στιγματίσω. Σε καμία επίσης περίπτωση δεν αναλαμβάνω τον ρόλο του κριτή των πάντων. Το αντίθετο μάλιστα, είναι τιμή τους που δημόσια εκτίθενται και μιλούν ενάντια σε αυτό το καθεστώς, σε αυτή την μαφιόζικη πολιτική συμμορία που λυμαίνεται χρόνια τώρα τον τόπο.
Αυτή η συμπεριφορά τους όμως κάποια στιγμή καταντά μονότονη, ατελέσφορη, εκνευριστική και εν τέλει πιθανόν και παρεξηγήσιμη... Θέλω να φανώ, να ακουστώ, να “πουλήσω”;...
Ίσως είναι λάθος μου να στρέφω τα βέλη μου προς αυτούς και όχι προς τους εκατοντάδες άλλους που έχουν λουφάξει, τρώγοντας ακόμη, έστω ένα ξεροκόμματο και φοβούμενοι τους από πάνω ή εκείνους που τους έκαναν διάσημους και στους οποίους αισθάνονται ότι χρωστάνε.
Επίσης δεν είμαι υποστηρικτής της άποψης :”Κάνε εσύ την επανάσταση και ακολουθώ και εγώ”... Έτσι θα ξέπεφτα στην κατηγορία εκείνων στους οποίους εναντιώνομαι.
Απευθύνω λοιπόν στους παραπάνω “επώνυμους και ανώδυνους” το ερώτημα: Έχετε το σθένος, την τόλμη, το θράσος, αν θέλετε, να λέτε ανοιχτά-δημόσια την γνώμη σας, γιατί δεν ενώνετε τις προσπάθειές σας κάτω από μία κοινή ομπρέλα η οποία δεν θα ανήκει ή θα καπελώνεται από τον άλφα ή τον βήτα πολιτικό σχηματισμό, γιατί δεν ενώνεστε οι ίδιοι ή δεν ενώνετε δημοκρατικά και πατριωτικά κινήματα που ήδη υφίστανται ή νέα που δημιουργούνται και να βοηθήσετε- συνδράμετε-ωθήσετε στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στον τόπο, στην τιμωρία των ενόχων δωσίλογων πολιτικών, δικαστικών, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών;
Πάντα σε αυτή την χώρα αρνείται ο τίμιος, ο λογικός, ο εργατικός να ασχοληθεί με την πολιτική και εξαιτίας αυτής του της στάσης έχει αφήσει το πεδίο ελεύθερο σε κάθε άξεστο , άεργο, εντεταλμένο σκουπίδι της πολιτικής, της δικαιοσύνης, της παιδείας, της υγείας, της ενημέρωσης κ.λ.π
Καλώς ή κακώς μπορείτε να τραβήξετε επάνω σας τα φώτα της δημοσιότητας, να σπάσετε το κατεστημένο, να αιφνιδιάσετε.
Πόσους επώνυμους θα απειλήσει ο επιχειρηματίας; Πόσες φορές και πόσους επώνυμους θα αδικήσει ο δικαστής; Εναντίον τίνος θα γράψει ο λακές δημοσιογράφος;
Την ατομικότητα δεν την φοβούνται .Την ομαδικότητα την τρέμουν.
Σε
άλλες φάσεις της μακραίωνης ιστορίας μας τον κόσμο τον ξεσήκωναν με
επαναστατικά τραγούδια ή με κάποια καλογραμμένα και παράνομα
κυκλοφορούντα συγγράμματα. Σήμερα ο πόλεμος είναι διαφορετικός και
χρειάζονται έξυπνα όπλα που πιθανόν μόνον εσείς μπορείτε να σχεδιάσετε .
Ποιά
κυβέρνηση δεν θα σταθεί να ακούσει την κατακραυγή της παγκόσμιας ένωσης
φυσικών στην οποία θα καταφύγει ο κύριος Νανόπουλος;
Ποιός θα σταθεί εμπόδιο σε μία συναυλία με χιλιάδες κόσμου να απαιτούν τα αυτονόητα;
Ποιό εθνικό ή διεθνές δικαστήριο δεν θα σκύψει να ακούσει και να σταθεί αλληλέγγυο στον ξεσηκωμό, μέσω του κυρίου Κοντογιώργη ή του κυρίου Κασσιμάτη, κοινωνιολόγων, νομικών και καθηγητών πολιτικών επιστημών από όλο τον κόσμο;
Επαναλαμβάνω:
Είναι τιμή σας που εκτίθεστε δημόσια και ζητάτε τα αυτονόητα. Αρκεί ένα βήμα ακόμη, μόνο ένα βήμα. Μία σπίθα περιμένει ο λαός που όλοι τον εγκατέλειψαν. Όλα τα άλλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Και οι γνώσεις υπάρχουν και η πείρα και η ιστορική μνήμη.
Ποιός θα σταθεί εμπόδιο σε μία συναυλία με χιλιάδες κόσμου να απαιτούν τα αυτονόητα;
Ποιό εθνικό ή διεθνές δικαστήριο δεν θα σκύψει να ακούσει και να σταθεί αλληλέγγυο στον ξεσηκωμό, μέσω του κυρίου Κοντογιώργη ή του κυρίου Κασσιμάτη, κοινωνιολόγων, νομικών και καθηγητών πολιτικών επιστημών από όλο τον κόσμο;
Επαναλαμβάνω:
Είναι τιμή σας που εκτίθεστε δημόσια και ζητάτε τα αυτονόητα. Αρκεί ένα βήμα ακόμη, μόνο ένα βήμα. Μία σπίθα περιμένει ο λαός που όλοι τον εγκατέλειψαν. Όλα τα άλλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Και οι γνώσεις υπάρχουν και η πείρα και η ιστορική μνήμη.