ΣΤΕΡΕΨΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΟΜΠΙΝΕΣ ;



Κώστα Δημ.Χρονόπουλου

(Άρθρογράφου –Σχολιογράφου)


Περίεργα πράγματα (μας) συμβαίνουν.
Άνθρωποι  σπουδαγμένοι, καπάτσοι, ψημένοι στη λαμαρίνα της πολιτικάντικης  επικράτησης, επιβίωσης σηκώνουν τα χέρια ψηλά.
Αδυνατούν να σκαρώσουν /στήσουν μια ευρηματική κομπίνα ώστε να βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο, τον καιάδα της χρεωκοπίας, της – διεθνούς – ανυποληψίας.                                                                                              Θα μου θυμήσετε ό,τι σας έχω, κατ’ επανάληψη, τονίσει: οι ανίκανοι καπεταναίοι και το πλήρωμα που βούλιαξε το σκάφος δεν γίνεται να το .......
σώσoυν. Το θυμάμαι.                                                                                                                        Αλλά – για να είμαι και δίκαιος – οι ίδιοι ανίκανοι και αποτυχημένοι έχουν (παράλληλα) σημειώσει απίστευτες επιτυχίες όταν πρόκειται για το στενό προσωπικό ή κομματικό  τους συμφέρον.                                                                              Ας μη παραθεωρούμε πως κατόρθωναν επί δεκαετίες να παίρνουν από τις τράπεζες δάνεια – δανεικά και αγύριστα - μέχρι που έστειλαν την Ελλάδα στον …. Αγύριστο (!).                                                                                                                           Πως; Υποθηκεύοντας …αέρα. Ή τυπικοί ΑΕΡΟΥΠΟΘΗΚΕΥΤΕΣ / ΑΕΡΟΚΟΜΠΙΝΑΔΟΡΟΙ  εγγυήθηκαν πως ο αέρας (από τις κομματικές τους φούσκες) θα εξασφάλιζε τις Τράπεζες από την ηθική και οικονομική επισφάλεια των δανειζόμενων (!....).                                                  Κοντολογίς: τα σοβαρά (;) ιδρύματα, τα οποία δένουν χειροπόδαρα με όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία τους δανειολήπτες τους, δέχτηκαν ΑΕΡΟΕΓΓΥΗΣΕΙΣ !.....
Υπό  ένα απαράβατο (διασφαλιστικό;) βέβαια «σκληρό» όρο: Να τους επιστραφούν τα χρήματα μετά από αρκετά χρόνια. Από πού; Μα, από τα ποσά που θα εισέπρατταν τα κόμματα – καιδή τα πάλαι ποτέ «Μεγάλα» - από … μελλοντικές  κρατικές επιχορηγήσεις, λόγω της αέναης παντοκρατορίας τους (!). Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν ένα κόμμα μίκραινε ή εξαφανίζονταν, δεν θα έπαιρνε (ή ελάχιστη μόνον ) επιχορήγηση. Συνεπώς θα αδυνατούσε να πληρώσει (εξυπηρετήσει το δάνειο /χρέος του). Όπερ και εγένετο.                                                   Οι κάποτε «Μεγάλοι» γίνανε «Μικροί».                                                                          Ο ένας, σκιαγμένος και απελπισμένος κατέφυγε για να σκιαστεί / διασωθεί κάτω από τη φυλλωσιά μιας … «Ελιάς».
Ό άλλος προσπαθεί να το πετύχει με δύο καταδικασμένους σε αποτυχία τρόπους :
-       Φτωχαίνοντας συστηματικά – μήπως και προγραμματισμένα; - τον λαό.
-       Κατηγορώντας (παλιά μου τέχνη κόσκινο) τα κόμματα της αντιπολίτευσης (;).






Ίσως αύριο καταφύγει σε κάποια πηγή ή «Ποτάμι» για να δροσιστεί / ανακουφιστεί / διασωθεί.

Ακόμα και τώρα, την ώρα που δυστυχεί ο κόσμος ο «Eξουσιαστής Γιάννης» κερνάει τον Γιάννη που (κατα)πίνει 7 εκατ.ευρώ για τις επερχόμενες εκλογικές ανάγκες!.                                                                     

(Σ.Σ Πότε άραγε οι ΑΕΡΟΠΑΡΟΧΟΙ / ΑΕΡΟΧΟΡΗΓΟΙ θα  μας επιστρέψουν τα, περίπου, 245 εκατομμύρια ευρώ που ήδη χρωστάνε;).



Υ.Γ Πρότασή (μου):
      Να καταφύγουν σύντομα στην εκλογική κολυμβήθρα του Σιλωάμ: Βουλευτικές εκλογές. Ο λαός θα τους (ξανα)ψηφίσει πονόψυχα. Επειδή ξέρει (ξεράδια;)
       Έτσι,αποκαθαρμένοι θα πάνε και πάλι στις τράπεζες  (τους) και θα υποθηκεύσουν  πάλι αέρα από τις κομματικές τους φούσκες/ μπαλόνια.  Θα ξαναζήσουμε μια ωραία, γιορταστική ατμόσφαιρα ηθικά, διανοητικά, οικονομικά χρεωκοπημένων, οι οποίοι,  τελικά, δεν χρωστάνε τίποτα. Και πουθενά . (Σ.Σ Εκτός βέβαια από την κα Μιχαλού στην οποία,  χρωστάμε, διαχρονικά,  τα πάντα!).