Κρύβοντας το πρόβλημα κάτω απ’ το χαλί

 Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης

Η κυβέρνηση αποφάσισε λέει ν’ ασχοληθεί επί τέλους με το ζήτημα της εγκληματικότητας.

Ποιάς όμως εγκληματικότητας;

Του Κέντρου των Αθηνών. Άντε και των ήδη γνωστών γκέτο.

Το ερώτημα που μου γεννήθηκε διαβάζοντας όλα αυτά τα μέτρα, είναι : μα καλά, ας πούμε ότι τα μέτρα αυτά ια αποδειχτούν επαρκή και θα μπορέσουν ν’ αντιμετωπίσουν το πρόβλημα ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, πράγμα που δεν το πιστεύω, όμως, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ.........
ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΝΕΝΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ;

Τα αίτια της εγκληματικότητας για την οποία μιλάμε, είναι η λαθρομετανάστευση  και ό,τι συνδέεται και περιστρέφεται γύρω απ’ αυτή. Υπάρχει επίσης και η ντόπια εγκληματικότητα, η οποία όμως, απαιτεί άλλου είδους καταστατικές και προληπτικές προσεγγίσεις, αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό, διότι η μεγάλη έξαρση της παραβατικότητας ποσοτικά και ποιοτικά σχετίζεται με το μεταναστευτικό ζήτημα.

Όμως, προσωπικά, δεν βλέπω πώς τα μέτρα αυτά, θ’ αντιμετωπίσουν ΣΤΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ το συγκεκριμένο εγκληματικό φαινόμενο. Δεν κατανόησα, ποια είναι τα μέτρα που θέτουν ως στόχο τη παράνομη μετανάστευση και την επαναθεώρηση της όλης μεταναστευτικής πολιτικής, ή για να είμαστε πιο ακριβείς, μιας και μεταναστευτική πολιτική δεν υπάρχει, δεν βλέπω ούτε και τώρα να επιχειρείται να καθορισθεί μια τέτοια πολιτική.

Το γίνεται επομένως επί τους ουσίας; Αφού όλοι αυτοί οι δυστυχείς άνθρωποι που βρέθηκαν εδώ στη Χώρα μας λόγω του ότι ήταν το πιο προσπελάσιμο μέρος, διάβαζε το πιο «ξέφραγο» αμπέλι της Ευρώπης, και που απωθούνται απ’ το Κέντρο, προφανώς, θα καταλάβουν κάποιους άλλους χώρους, κάπου αλλού θ’ αρχίσουν να συχνάζουν, κάποιους άλλους χώρους θα κάνουν στέκι τους. Ακόμα και η υπόθεση να τους συλλάβεις όλους, γεννά ερωτήματα. Ποιους όλους; Εδώ μιλάνε για εκατομμύρια λαθρομετανάστες, άντε για μερικές «εκατοντάδες χιλιάδες». Άντε και τους έπιασες όλους αυτούς : τι τους κάνεις (όσο δεν τους απελαύνεις αφού ελέγξεις πράγματι πόσοι δικαιούνται πολιτικού ασύλου), πού τους φυλάς, και για πόσο;

Όλοι αυτοί λοιπόν, θ’ αρχίσουν να συγκεντρώνονται στους πρώτους διαθέσιμους χώρους που θα βρίσκουν περιμετρικά του Κέντρου μετακομίζοντας παράλληλα κατά την ίδια κατεύθυνση και την εγκληματικότητα , κι όσο ΜΟΝΟ τους απωθείς, απλώς θα ορίζεις μια νέα ομόκεντρη περιφέρεια υποδοχής της κατ’ αυτόν τον τρόπο μετακινούμενης παραβατικότητας, έως ότου τους βγάλεις έξω από τις κατοικημένες περιοχές, κι εκεί να δημιουργήσουν τους δικούς τους καταυλισμούς με ό,τι αυτό σημαίνει: αυτός είναι ο στόχος; Άλλωστε δικαίωμα στη ποιότητα ζωής, δεν έχει μόνο το Κέντρο, το όποιο Κέντρο σε όποια πόλη, έχει όλη η πόλη : το Κέντρο, οι πέριξ του Κέντρου περιοχές, και τα πιο απομακρυσμένα και υποβαθμισμένα (όχι αναγκαστικά λόγω εγκληματικότητας) προάστια.

Πολύ φοβούμαι, ότι γι’ ακόμα μια φορά η Πολιτεία αρνείται για τους δικούς της ακατανόητους (;) λόγους ν’ αρνείται να δει το πρόβλημα στη ρίζα του κι εκεί να το αντιμετωπίσει. Η πολιτεία, όσο όμως αρνείται να αντιμετωπίσει τούτο το πρόβλημα, θα είναι και η κύρια στρατολόγος της διάδοσης και εμπέδωσης της τόσο συχνά και δίκαια καταδικαζόμενης εμφάνισης και διάδοσης ρατσιστικών φαινομένων, διότι είναι παράλογο να θεωρείς ότι η κοινωνία δεν θα στραφεί κατά της ανεξέλεγκτης αυτής παραβατικότητας, ακόμα και παίρνοντας το νόμο στα χέρια της με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και επίσης είναι παράλογο να πιστεύεις ότι μια κοινωνία που έχοντας φτάσει στα όρια της υπομονής της θα μπορέσει να ελέγξει και να ελεγχθεί για όσες ακρότητες θ’ ακολουθήσουν. Και φυσικά τέτοια ξεσπάσματα που σήμερα σποραδικά μονάχα εκδηλώνονται δεν θα είναι ξεσπάσματα μιας κοινωνίας με ρατσιστικές διαθέσεις και προδιαθέσεις, αλλά θα είναι η νομοτελειακή κατάληξη μιας κυβερνητικής πολιτικής – ανοχής απέναντι σ’ ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που σχετίζεται άμεσα με ένα συγκεκριμένο φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις πολύ μεγάλες και που έχει υπερβεί τα όρια αντοχής τούτης της κοινωνίας : το φαινόμενο της ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ και της απουσίας μεταναστευτικής πολιτικής, όσο δε τα δύο αυτά φαινόμενα υπάρχουν (λαθρομετανάστευση – έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής), απλά θα προσπαθούμε να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω απ’ το χαλί.

Και ένα σχόλιο για μια δήλωση του πρωθυπουργού, στο υπουργικό συμβούλιο όπου παρουσιάστηκαν τα μέτρα για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στο Κέντρο της Αθήνας. Είπε ο πρωθυπουργός : «…το κέντρο βιώνει φαινόμενα παρακμής και συσσωρευμένα προβλήματα οι ρίζες των οποίων ανάγονται στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, ενώ συχνά στο δημόσιο λόγο τα προβλήματα της Αθήνας απλουστεύονται και επικεντρώνονται στην συγκέντρωση μεταναστών στο κέντρο της πόλης».

Κύριε πρωθυπουργέ, πολύ φοβούμαι ότι είστε σεις που απλουστεύετε τα πράγματα. Εδώ δεν μιλάμε για οικονομική ή εμπορική παρακμή, μιλάμε ΚΑΘΑΡΑ ΓΙΑ ΓΚΕΤΟ ΚΑΙ ΕΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, και τούτα τα γκέτο και τούτη η ποσοτικά και ποιοτικά «βελτιωμένης» έκδοσης παραβατικότητα, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ στις δεκαετίες που αναφέρετε, και σας το λέγω εγώ, που ήμουν τακτικός επισκέπτης τούτων των περιοχών τις εποχές εκείνες. Επίσης, έχω τόσο πολύ ξεχάσει, ώστε να θυμάμαι λάθος ότι ακριβώς τις δεκαετίες που αναφέρετε, το Κέντρο έσφυζε από εμπορική κίνηση, και τις  μεταμεσονύκτιες ώρες  έσφυζε από κίνηση των Αθηναίων που κατέβαινα είτε για να διασκεδάσουν ακριβώς στα κέντρα διασκέδασης του Κέντρου, είτε κατέφθαναν εκεί για να απολαύσουν ένα καταπραϋντικό πατσά; Αν θέλετε σώνει και καλά να αναφερθείτε σε αμαρτίες του παρελθόντος που μας παιδεύουν σήμερα, βεβαίως και στις δεκαετίες που αναφέρετε θα βρείτε παραδείγματα αιτιών σημερινών προβλημάτων, αλλά δεν ξέρω κανένα παράδειγμα αντλούμενο από εκείνες τις δεκαετίες που να δείχνει ευθύνες για τα σημερινά γκέτο και την εγκληματικότητα τη συνδεόμενη με τη μετανάστευση. Όμως, αν κάνατε τον κόπο να μετακινηθείτε, κύριε πρωθυπουργέ, μια δυό δεκαετίες αργότερα απ’ αυτές που αναφέρετε, εκεί θα δείτε τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν το Κέντρο εδώ που το οδήγησαν