Είναι γνωστό και ουδείς κομίζει γλαύκα εις Αθήνας ότι τα κόμματα εξουσίας, δηλαδή η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ...
, τις τελευταίες δεκαετίες συσσώρευσαν θαλασσοδάνεια που έλαβαν από τις τράπεζες και αφού τα πέρασαν στα κομματικά τους ταμεία, εν συνεχεία τα άφησαν απλήρωτα και αρρύθμιστα.

Πρόκειται περί ενός γιγαντιαίου σκανδάλου, καθώς, αν κάτι τέτοιο συνέβαινε με μία εταιρεία ή με έναν απλό πολίτη, θα είχαμε καταλήξει στο αυτονόητο. Θα είχε μπει λουκέτο στην εταιρεία, ενώ θα είχαν κατασχεθεί σπίτια και περιουσιακά στοιχεία του πολίτη και θα είχε βγει σε πλειστηριασμό η ιδιοκτησία του δανειολήπτη.
Όμως, στην Ελλάδα γράφεται κάπως αλλιώς η πολιτική ιστορία και γράφεται με μεθόδους βαλκανικές, όπου τα κόμματα εξουσίας είναι υπεράνω νόμου, ακόμη και υπεράνω αγορών. Δεν ισχύουν, δηλαδή, τα δεδομένα με τα οποία λειτουργεί η ελεύθερη αγορά και οι σχέσεις των δανειοληπτών με τους δανειοδότες.
Επειδή όμως ο Θεός αγαπάει και τον κλέφτη αλλά και τον νοικοκύρη, το zougla.gr αποκαλύπτει τη δικαστική απόφαση βάσει της οποίας η γαλάζια παράταξη καταδικάζεται και καλείται να καταβάλει δάνεια ύψους 130 εκατομμυρίων ευρώ εντόκως, συν τους τόκους υπερημερίας. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το συνολικό ποσό ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια, ενώ τα άμεσα απαιτητά κυμαίνονται στα 30 εκατομμύρια.
Η Νέα Δημοκρατία καταδικάστηκε με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (εμπορικό τμήμα) την 1η Ιουνίου 2018. Η υπόθεση εκδικάστηκε τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου. Ενάγουσα η τράπεζα Πειραιώς, η οποία προέβη στο αυτονόητο. Κατήγγειλε στη Δικαιοσύνη τη Νέα Δημοκρατία, η οποία, αν και ήταν υποχρεωμένη από τις συμβάσεις δανειοδότησης να ικανοποιήσει τα οφειλόμενα, εντούτοις ούτε το έκανε αλλά ούτε και τα ρύθμισε.
Η μεν τράπεζα, λοιπόν, υποχρεώθηκε να διασφαλίσει τα συμφέροντα τα δικά της, των μετόχων της και των καταθετών της ως όφειλε και όπως πράττει για κάθε δανειολήπτη ο οποίος δεν είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις του. Η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή, ενετάχθη στην κατηγορία των δανειοληπτών κόκκινων δανείων.
Αυτό που δεν γνωρίζει ο κόσμος, ωστόσο, είναι ότι παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του κόμματος και κυρίως του προέδρου του Κυριάκου Μητσοτάκη για «νοικοκύρεμα» της ΝΔ, επιχειρήθηκε μέσω μίας εταιρείας διαχείρισης κόκκινων δανείων να αγοραστούν οι οφειλές του κόμματος μέσω ενός fund, έτσι ώστε στη συνέχεια να ακολουθηθεί η πεπατημένη.
Δηλαδή, η απεριόριστη επιμήκυνση των χρόνων αποπληρωμής, έως ότου τα δάνεια καταλήξουν να είναι απλά «αγύριστα». Το εγχείρημα αυτό επιχειρήθηκε με δικηγορική κάλυψη γραφείου το οποίο ανήκει στους επιγόνους πολύ γνωστού πολιτικού της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος προσφάτως απεβίωσε. Τελικά, το σχέδιο έπεσε στο κενό και η Τράπεζα πρόλαβε να εκδικάσει την υπόθεση.
Το κύριο ερώτημα που τίθεται είναι το ακόλουθο: πώς είναι δυνατόν ένα πολιτικό κόμμα εξουσίας, το οποίο μάλιστα διεκδικεί να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές και να σχηματίσει κυβέρνηση, να εμφανίζει τέτοιο έλλειμμα έως ακόμη και δόλο ως προς τη διαχείριση των οικονομικών του; Πώς ένας πολίτης-ψηφοφόρος είναι δυνατόν να εμπιστευθεί ένα κόμμα και μια κομματική ηγεσία που δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τους τον νόμο και την τάξη, αλλά επιχειρούν να παρακάμψουν και τους νόμους και την τάξη, η οποία επιβάλλεται για όλους τους υπόλοιπους πολίτες και επιχειρηματίες.
Τέλος, πώς είναι δυνατόν να εμπιστευθεί κάποιος ένα πολιτικό σχήμα, όταν ο τρόπος διαχείρισης των οικονομικών του παραπέμπει σε ανήθικες επιχειρηματικές μεθόδους του δόγματος «δανεικά και αγύριστα».
Για του λόγου το αληθές, δεν θα πρέπει να ξεχνά κάποιος και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προέβη με μαεστρία σε μία ανήθικη διαχείριση των δικών του οφειλών. Νομοτύπως άλλαξε όνομα και ΑΦΜ. Ποιος πολίτης σε αυτήν τη χώρα θα μπορούσε να επιχειρήσει κάτι παρόμοιο;
Με την απόφαση-κόλαφο της Δικαιοσύνης η Νέα Δημοκρατία υποχρεούται να αποπληρώσει αυτά τα οποία έχουν εκδικαστεί. Παρ' όλα αυτά, εδώ και μήνες επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή στην έδρα του κόμματος. Κανένα στέλεχος της ΝΔ δεν ομιλεί για την «ταμπακιέρα» και όλοι κάνουν σαν να μην ξέρουν.