Το προσχέδιο, μεταξύ άλλων, καθορίζει τον τρόπο πρόσβασης των βρετανικών χρηματοπιστωτικών εταιρειών στην ενιαία χρηματαγορά της Ε.Ε., ο οποίος θα κινείται στα πρότυπα των αμερικανικών και ιαπωνικών εταιρειών.
Πρόκειται, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, για μία «αποδυναμωμένη σχέση» η οποία είναι και ο «καλύτερος διακανονισμός που θα μπορούσε να εξασφαλίσει το Λονδίνο».
Στο πλαίσιο αυτό, το Ηνωμένο Βασίλειο θα κληθεί να υλοποιήσει μία σειρά ευρωπαϊκών δεσμεύσεων, οι οποίες θα αφορούν τη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας, τη διασφάλιση της ακεραιότητας της αγοράς, την προστασία των επενδυτών και την εξασφάλιση του θεμιτού ανταγωνισμού.
Επίσης, θα πρέπει να υπάρξει σεβασμός στα κανονιστικά συστήματα αλλά και στην αυτονομία της διαδικασίας λήψης εταιρικών αποφάσεων.
Στο κείμενο, έκτασης 585 σελίδων, ειδική αναφορά γίνεται και στη συμφωνία για την αποφυγή των λεγόμενων «σκληρών» συνόρων μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας.