Η κυρία που… δεν έκανε. Πολύ απλά και συνοπτικά, το ιστορικό Συντηρητικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας πλήρωσε βαρύ εκλογικό τίμημα για την πλέον ελλειμματική ηγέτη που πέρασε από το τιμόνι του. Περισσότερο και από τον Τζον Μέιτζορ, περισσότερο και από τους Ουίλιαμ Χέιγκ, Ίαν Ντάνκαν Σμιθ, Μάικλ Χάουαρντ....
, που εξελίχτηκαν σε “πελάτες” των Νέων Εργατικών του Τόνι Μπλερ, για σχεδόν μια ολόκληρη δεκαετία.
Η Τερέζα Μέι συνάντησε στην κάλπη των πρόωρων εκλογών που η ίδια προκάλεσε, το πεπρωμένο της. Προκάλεσε τη βρετανική κοινωνία, επιδιώκοντας να “τελειώσει” τους Εργατικούς, λόγω της δημοσκοπικής συγκυρίας, και ουσιαστικά να “κλέψει” μια πολιτική νομιμοποίηση που, υπό κανονικές συνθήκες δύσκολα θα της παραχωρούσε το έθνος που γέννησε τον κοινοβουλευτισμό.
Και μέσα σε έναν μήνα προεκλογικής εκστρατείας, κατάφερε να κάνει όσα λάθη και αστοχίες χρειάζονταν, για να χάσει την απόλυτη πλειοψηφία που ήδη είχαν οι Συντηρητικοί, και να μην πλησιάσει ούτε κατά διάνοια τη διευρυμένη πλειοψηφία την οποία η ίδια προσδοκούσε.
Όλα αυτά τα… χαριτωμένα, με αντίπαλο έναν πολιτικό, τον Τζέρεμι Κόρμπιν, βγαλμένο από τη… σκόνη της Ιστορίας. Που θυμίζει περισσότερο χαρακτήρα… κινουμένων σχεδίων, παρά τον στιβαρό ηγέτη ο οποίος θα πείσει ότι μπορεί να διαχειριστεί με επάρκεια, ασφάλεια και αποτελεσματικότητα την επώδυνη διαδικασία του Brexit.
Όπως συμβαίνει περίπου κατά πάγια συνήθεια στον… πλανήτη, τα τελευταία πολλά χρόνια, όπου στήνονται κάλπες επικρατεί η ψήφος αντίδρασης και διαμαρτυρίας. Η ψήφος απόρριψης. Όχι η θετική ψήφος. Όχι μια ψήφος προωθητικής έμπνευσης για το όραμα μιας συγκεκριμένης πολιτικής πρότασης.
Στις βουλευτικές εκλογές της 8ης Ιουνίου, η βρετανική κοινωνία απέρριψε την Τερέζα Μέι. Της γύρισε την πλάτη. Τιμώρησε παραδειγματικά την έπαρσή της.
Μόνο που το αποτέλεσμα έχει και μια πρόσθετη, ενδιαφέρουσα παράπλευρη σημειολογία. Συνοψίζει την εκδίκηση του Bremain απέναντι στη σημερινή πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας. Που πριν από έναν χρόνο, ήταν… φάντασμα στην καμπάνια του Ντέιβιντ Κάμερον να διατηρήσει τη Μεγάλη Βρετανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και πρόσθεσε το λιθαράκι της στην οριακή επικράτηση του Brexit, με τα γνωστά δεινά που ακολούθησαν.
London has fallen… Στο κεφάλι της “Θάτσερ τσέπης”.