Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Πρόσφατα
δημοσιεύτηκαν αυξήσεις ειδών και υπηρεσιών οι οποίες ξεκινούν από το – περίπου
– 10% και φθάνουν στο 33% (!).
Παράλογο,
ασύμβατο με τα γλίσχρα εισοδήματα του
κόσμου , την καλπάζουσα κρίση, την ζοφερή πραγματικότητα.
Είναι
ασύλληπτο να μειώνονται δραματικά τα διαθέσιμα χρήματα και – ταυτόχρονα – να
εκτινάσσονται οι τιμές.
Το
εξωφρενικό όμως είναι ότι αυτά συμβαίνουν την ώρα /περίοδο που οι εξουσιαστές
μας καταβάλλουν (κατά δήλωσή τους βέβαια) : ειλικρινείς, άοκνες – επίμονες,
επίπονες, πιθανώς και …. λυσσαλέες – προσπάθειες να βελτιώσουν το βιοτικό
επίπεδο του λαού και ιδίως των ασθενέστερων οικονομικά !
Διαπιστώνουμε
πως η επίμοχθη αυτή προσπάθεια δεν είναι απλά αυτονόητο καθήκον, αλλά και
οπτικής (;).
Η
(πάλαι ποτέ η ποτέ ;) «Αριστερή ματιά» αλληθωρίζει προς τις – μισητές κατά τους ίδιους –
νεοφιλελεύθερες δεξιές ματιές και.......
πρακτικές.
Πόσο
άραγε «Αριστερή ματιά» ή «Αριστερό πρόσημο» είναι η αύξηση των χορταρικών
/ζαρζαβατικών κατά 33 %;
Θυμίζω
πως κυρίως οι αναξιοπαθούντες τα καταναλώνουν – στα μεσοδιαστήματα που δεν
τρώνε το κουτόχορτο ή το ΑΛΛΟΓΟΚΟΥΤΟΧΟΡΤΟ που οι πονηροί πολιτικάντηδες τους ταΐζουν δωρεάν-.
Έχω και
στο παρελθόν (προ και μετά την κρίση) αναφερθεί στο ζήτημα.
Διαφοροποιήθηκα
τότε – και συνεχίζω – επιμένοντας πως :
Συμμερίζομαι
τους αγώνες των κοινωνικών τάξεων για αυξήσεις αποδοχών. Ποιος θα διαφωνούσε
άλλωστε.
Όμως η
άποψή μου είναι πως αυτό δεν είναι μόνον δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά και
ανεπαρκές, ακόμη και σε περίπτωση που δοθούν κάποιες αυξήσεις. Πραγματική , αισθητή ανακούφιση μόνον η
συγκράτηση και η ελάττωση των τιμών είναι σε θέση να προσφέρει. Ιδιαίτερα αν συνδυαστεί
με μείωση των εξοντωτικών φορολογικών συντελεστών.
Ασφαλώς
ουδείς φυσιολογικός άνθρωπος θέλει να αποτύχει επαγγελματικά. Ούτε οι ΕΘΝΟΓΟΝΕΙΣ μας , όλων των παρατάξεων.
Θέλουν
να πετύχουν , αλλά … «δεν μπορούν τα παλικάρια», όπως λέγεται λαϊκά.
Ας
γίνει επιτέλους κατανοητό: Το βαρύ τίμημα της απροσμέτρητης α ν ι κ
α ν ό τ η τ α ς τους πληρώνουμε
εμείς.
(Σ.Σ
Χωρίς να παραθεωρώ κάτι που αφορά σε ορισμένους: την ανεντιμότητα, την
διαφθοροδιαπλοκή , ή –σπανιότερο – την αντεθνική σκοπιμότητα, οπότε το μίγμα
γίνεται επικίνδυνο. Όπως μας συνέβη . Τινάχτηκε η χώρα στον αέρα,
φτωχοποιήθηκε, άνθρωποι έχασαν το βιός τους – κάποιοι τελεύτησαν πρόωρα ή
αυτοχειριαστικά τον βίο τους – σε καιρό … ειρήνης. Απίστευτο).
ΥΓ
Λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν (Σ.Σ Ίσως επειδή … υπήρχαν άφθονα κάποτε).
Αν όμως διαθέταμε ικανούς κρατούντες,
έντιμους, πατριώτες, ανθρωπιστές, θα επέλεγαν άλλους – ανέξοδους – τρόπους για
να μας ανακουφίσουν.
Πως; Απλούστατα:
Εξοντώνοντας τους μεσάζοντες , τα καρτέλ,
το λαθρεμπόριο , την διαφθοροδιαπλοκή. Θα μπορέσουν; Θα τολμήσουν να
συγκρουστούν με τα οργανωμένα συμφέροντα ; Θα επιδείξουν ανιδιοτέλεια;
Αν δε ανακάλυπταν και κανένα στέλεχός
τους το οποίο να διαθέτει κοινή λογική και στοιχειώδη γνώση περί των νόμων της
Αγοράς, με λίγες, ή και καθόλου γνώσεις Οικονομικών, τότε θα κατρακυλούσαν και
οι τιμές αντί να ανηφορίζουν.