Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Μακάρι
να μας φωτίσει /δώσει φώτιση το περιστατικό της ΔΕΗ.
Το
ζήτημα δεν είναι τωρινό. Χρονολογείται από τότε δυστυχώς που το "Π.Σ"
= Πολιτικό Σύστημα και ο Κοινοβουλευτισμός εκφυλίστηκαν, υποχώρησαν και
παραχώρησαν την θέση τους στο "Κ.Σ"= Κομματικό Σύστημα και τον
Κομματισμό. Έκτοτε το ύψιστο χρέος /καθήκον του κάθε βουλευτή /ΕΘΝΟΓΟΝΕΑ είναι απαρέγκλιτα προς το
κόμμα του. Όχι προς τον λαό, την Πατρίδα (!).
Αυτή η
παρακμιακή εξέλιξη έγινε αποδεκτή -λόγω μιθριδατισμού - από τους ιθαγενείς.
Πρώτα το Κόμμα! Έχω κατ' επανάληψη ασχοληθεί επισημαίνοντας τους - προφανείς άλλωστε - κινδύνους.
Επανέρχομαι
-και θα το συνεχίσω όσο δεν διορθώνεται - στο θέμα εξ' αφορμής πρόσφατου
περιστατικού εν ενεργεία Υπουργού. Εισαγωγικά σημειώνω πως η στόχευση του
άρθρου δεν είναι πολιτική (αφού δεν κάνω πολιτική ως οπαδός ...ουδενός
κόμματος), αλλά επειδή......
θεωρώ ότι δεν έχει γίνει αντιληπτή, από τους
περισσότερους - κόσμο, ΜΜΕ, φορείς, "Πολιτικούς", η σοβαρότητα της
κατάστασης. Το απαράδεκτο φαινόμενο της κομματικής πειθαρχίας /αφοσίωσης. Με
βαρείς χαρακτηρισμούς, υπονοούμενα, κ.ο.κ ο κος Υπουργός καταφέρεται εναντίον
της ύποπτης, εθνικά επιζήμιας κυοφορούμενης, από την ίδια την κυβέρνησή του,
πώληση της ΔΕΗ. Παρά ταύτα (ύψιστο
κομματικό καθήκον γαρ) θα το ψηφίσει (;)....
Η
υπόθεση προσφέρεται για πανεύκολο σχολιασμό, επιθεώρηση, ηθικολογία,
πολιτικολογία, οικτιρμό.
Φρονώ
όμως πως δεν θα βοηθήσει -πλην διασκέδασης, εκτόνωσης ή ψηφοθηρίας - ουσιαστικά.
Αυτό που πρέπει να γίνει επιτέλους κάποτε είναι αλλαγή νοοτροπίας!
Αν
προσπαθήσουμε - ΚΟΜΜΑΤΑΝΘΡΩΠΟΙ,
ΚΟΜΜΑΤΟΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ, ΚΟΜΜΑΤΟΠΛΗΓΙΚΟΙ, ΜΜΕ, οι πάντες - να προτάξουμε το
γενικό κοινωνικό, κρατικό, εθνικό συμφέρον, του κομματικού , τότε (και μόνον
τότε !) υπάρχει ελπίδα.
Αν δεν
χαρακτηρίζεται "προδότης" ο κάθε βουλευτής όταν διαφωνεί με το κόμμα
του, ψηφίζει κατά συνείδηση και έχει συνέπεια λόγων και έργων του, αν δεν πέφτουν οι Κυβερνήσεις επειδή κάποιο
νομοσχέδιο τους /απόφαση καταψηφίστηκαν, τότε πολλά θα αλλάξουν.
ΥΓ1
Ποιό λοιπόν το νόημα να τα βάλει κανείς με τον συγκεκριμένο;
Είναι απλώς ένα τυπικό, αξιοθρήνητο
παράδειγμα θύματος ενός ελεεινού "Κ.Σ" το οποίο έτσι λειτουργεί.
Εξευτελίζει: τους ίδιους τους ανθρώπους του, τους μεταχειρίζεται, τους
αναγκάζει να μετατρέπονται σε άβουλα όντα (αν βέβαια επιλέξουν -ελεύθερα; - να βολεύονται και όχι να βουλεύονται). Τον λαό
των ιθαγενών τον εκμαυλίζει, τον εξαχρειώνει, τον εξαπατά. Εκεί στην ουσία, στην αιτία πρέπει να
εστιάσουμε την προσοχή μας. Η συνηθιζόμενη ενασχόληση με (υπουργικό ή βουλευτικό)
αιτιατό είναι άσχετη, άτοπη, αποπροσανατολιστική, αδιέξοδη!
YΓ2 Καλό
Πάσχα και καλή φώτιση σε όλους μας