Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Δεν
μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση η απουσία εκπροσώπησης σε
υψηλό επίπεδο, στην τελετή για τον μεταστάντα Φιντέλ Κάστρο ("Φ.Κ"),
των παραδοσιακών του συμμάχων: Ρωσίας, Ιράν, Κίνας, καθώς και των χωρών της Ε.Ε
Αντίθετα
με εξέπληξε (όχι η παρουσία καθ' αυτήν) το τι ελέχθη από μέρους του
Πρωθυπουργού της Ελλάδας στον επικήδειο που εξεφώνησε.
Ακούσαμε
-μεταξύ άλλων - ότι ο "Φ.Κ":
- Δεν
ήταν δικτάτορας, αλλά αγωνιστής.(Σ.Σ Της
........ Δημοκρατίας;)
-
Γύρισε τον τροχό της Ιστορίας (Σ.Σ Με το χέρι, το πόδι, ή το πούρο;)
- Αποτελεί
παγκόσμιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης που ενέπνευσε τους λαούς σε όλο τον
κόσμο αγωνιζόμενος για ανεξαρτησία ,
ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. (Σ.Σ Ας όψεται η ιδεολογική ταύτιση).
-
Μεγάλος επαναστάτης του 20ου αιώνα (Σ.Σ Υπήρξαν και μεγαλύτεροι στον
"χώρο" όπως πχ ο Μάο, ο Στάλιν κ.α αγνοί , αθώοι του.......
αίματος
αντιφρονούντων εκτελεσθέντων).
-
Έχουμε και εμείς τους δικούς μας δυνάστες: τους νόμους της αγοράς.
(Σ.Σ
Δεν αμφιβάλλω πως ένας τρόπος να γίνεις ......συν-αγωνιστής ενός
"Φ.Κ" ή ενός Τσε Γκεβάρα είναι να τα βάλεις με κάποιον. Ας πούμε
...... τις αγορές.
Το
κατανοώ. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι
το πως μπορεί να επαναστατήσει κάποιος εναντίον των δυναστών του/ αγορών με
τελικό στόχο να ..... επανέλθει σε αυτές (;).
Τι
προσπαθεί - ορθά- η Κυβέρνηση να κάνει; Να βγούμε κάποτε από την καταδυνάστευση των Μνημονίων /
Κουαρτέτου/ Δανειστών/ Καπιταλιστών της οικονομίας της Αγοράς
και των νόμων αυτής, και να μπούμε στις "ελεύθερες αγορές" , ώστε
να (ξανα) δανειστούμε , αλλά με καλύτερους
όρους!
"Από
αγοράς εις αγοράν" και "από
επαναστάσεως εις, λεκτικήν, επανάστασιν.
Ατυχέστατο παράδειγμα /παραλληλισμού /εξίσωσης .
Αν
μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι ο κος Πρωθυπουργός είναι (όψιμος) θιασώτης της οικονομίας
της αγοράς, της ΟΝΕ και ένθερμος φίλος του πλανητάρχη, τον οποίο υπεδέχθη ως
Μεσσία, τότε η όλη συμπεριφορά προς ΗΠΑ, Ευρωπαίους και Κούβα θυμίζει Ντόκτορ
Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ).
- Στην
Ελλάδα το 1821 και στην Κούβα το 1959 έλαβαν χώρα παρόμοιοι
εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες.
(Σ.Σ
Βίοι παράλληλοι, επάλληλοι ή, προς σύγκριση, ακατάλληλοι;)
Φαίνεται
πως μικρή σημασία έχει - στις επικήδειες συντροφικές θρηνωδίες - η χαοτική διαφορά ανάμεσα στους δύο αγώνες.
Το 1821
αγωνιστήκαμε για απελευθέρωση από τους Τούρκους, όχι όμως για να υποδουλωθούμε
σε άλλους.
Στην
Κούβα απαλλαχτήκαν από τον τύραννο
Μπατίστα, για να υποστούν τον δικτάτορα Κάστρο, για 47 χρόνια τον ίδιο, για
άλλα 10 τον αδελφό του - ... δικτατορικώ κληρονομικώ δικαίω - άγνωστο για πόσα
χρόνια ακόμη!.....
Πρόκειται
όντως για δημοκρατική κατάκτηση.
Τι σόι
δημοκρατία είναι αυτή;
"Δημοκρατία
Μπανανίας"; "ΠΟΥΡΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"
= λόγω πούρων;
Ή μήπως
: "ΠΟΥΡΟΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ " = πουρή,
γερασμένη, εξαιτίας της πολυετούς διάρκειάς της;
Τι
κερδίσαμε, εκτός από το στιγμιαίο χειροκρότημα των παριστάμενων στην τελετή και
των ειρωνικών μειδιαμάτων των υπολοίπων χωρών;)
Αλήθεια,
αν υποθέσουμε ότι αύριο ανατείλει στον Τόπο μας ένα ικανότατο, σοβαρό,
αξιόπιστο άτομο και θελήσει συγκεντρωτικά /δικτατορικά να βάλει μια τάξη, να
βελτιώσει τη ζωή μας (όπως πχ ισχυρίζονται οι σύντροφοι ότι έπραξε ο
"Φ.Κ" ή και πολύ καλύτερα) θα στηριχθεί , θα γίνει
αποδεκτός από τους θαυμαστές του "Φ.Κ"; Αποκλείεται.
Αν,
συμπτωματικά, ο περί ου ο λόγος είναι "Αριστερός", τότε όλοι οι
κόκκινοι, ρόζ και φυσικά οι - εμπριμέ - Κυβερνώντες θα του στρώσουν κόκκινο
χαλί!
ΥΓ
Προφανώς και ο "Αποθανών δεδικαίωται, αλλά δεν δημοκρατικοποιείται" επειδή φίλοι
ομοϊδεάτες: αυτοεκτίθενται και αυτοαποκαλύπτονται εκφωνώντας επαινετικούς επικήδειους λόγους.