Το «όχι» της Ολλανδίας

Παναγιώτα Μπλέτα


Συντριπτικό ΟΧΙ είπαν και οι Ολλανδοί ψηφοφόροι, τον περασμένο Απρίλιο, στο δημοψήφισμα, που αφορούσε την επικύρωση της συμφωνίας ελευθέρου εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και της Ουκρανίας. 

Οι Ολλανδοί ψηφοφόροι ψήφισαν ΟΧΙ σε ποσοστό σχεδόν διπλάσιο έναντι αυτών που ψήφισαν υπέρ. Αντί αυτό το αποτέλεσμα να προβληματίσει τις Βρυξέλλες για την δογματική νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθούν....

, δημιούργησε μεγαλύτερη αλαζονεία στον τρόπο των χειρισμών τους, με αποτέλεσμα το BREXIT και όλα τα σημερινά αποτελέσματα σε Ιταλία (επικράτηση του ΟΧΙ στην συνταγματική αναθεώρηση προκειμένου να περάσουν ευκολότερα την εργασιακή μεταρρύθμιση), Αυστρία (με ισχυρό ποσοστό του ακροδεξιού ευρωσκεπτικιστή ηγέτη παρά την μη εκλογή του). Και έπεται η Γαλλία…

Συνολικά, το 61% των Ολλανδών ψηφοφόρων τάχθηκαν κατά της συμφωνίας, ενώ υπέρ ψήφισε μόνο το 38%. 

Το δημοψήφισμα πήρε μεγαλύτερη διάσταση όπως και στη Ιταλία και δεν αφορούσε μόνο τη εμπορική συμφωνία με την Ουκρανία, αλλά ουσιαστικά την καταψήφιση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Η ψηφοφορία διενεργήθηκε αφότου ομάδα δημοσιογράφων στην αναρχική GeenStijl, επιχείρησε να εξασφαλίσει τις 300.000 υπογραφές που απαιτούνταν προκειμένου να διενεργηθεί το δημοψήφισμα. 

Και παρότι η ολλανδική κυβέρνηση πόνταρε στο ότι η συμμετοχή δεν θα άγγιζε το απαιτούμενο όριο του 30%, για να καταστεί έγκυρο το δημοψήφισμα, ο λαός τους επιφύλαξε μεγάλη έκπληξη. 

Και έτσι η συμμετοχή όχι μόνο ξεπέρασε το 30%, αλλά έδωσε και καθαρό στίγμα για την ευρωσκεπτικιστή διάθεση που έχει ο λαός.

Αξίζει να σημειωθεί πως και το 2005 οι Ολλανδοί είχαν πει ΟΧΙ σε σχετική πρόταση για ευρωπαϊκό σύνταγμα, προκειμένου να μην αποκτήσει υπερεξουσίες η Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα οι φόβοι και οι επιφυλάξεις δεν αποτέλεσαν καινούργια διάσταση στη σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Παρατηρούμε λοιπόν ότι και χώρες ισχυρές μέσα στην Ε.Ε, όπως η Ολλανδία, όχι μόνο δεν εμπιστεύονται την πολιτική της, αλλά προσπαθούν να προστατέψουν τα νώτα τους από πιθανό έλεγχο της δικής τους κυριαρχίας στα θέματα που τους αφορούν. 

Το ντόμινο των δημοψηφισμάτων δεν αμφισβητεί κανείς ότι ξεκίνησε από την χώρα μας, με εκείνο το περίφημο ΟΧΙ που στην πορεία όμως μετατράπηκε σε ΝΑΙ. 

Ευτυχώς στις υπόλοιπες χώρες απέκτησε την αξία που έπρεπε να έχει απέναντι στο λαό και στις αποφάσεις του, σε επίπεδο κυβερνητικών προσεγγίσεων στα ζητούμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Τα πολλαπλά ΟΧΙ, με αποκορύφωμα εκείνο του BREXIT αποτελούν και τα κελεύσματα των εποχών: 

Όχι σε αυτή την Ευρώπη που η μυρωδιά από τη σήψη της έχει δημιουργήσει επιδημική εθνική και ατομική φτώχεια στους λαούς.

Η δημοκρατία έχει μονοπάτια που οδηγούν σε ξέφωτο, παρότι οι δρόμοι είναι όλοι κατειλημμένοι…