.....................Μαϊμού – δημοσκόποι: 1
- 0
Γράφει ο Βαγγέλης
Κοντοσάκος
Όσοι
παρακολούθησαν τις αμερικανικές εκλογές (δηλαδή κάμποσα δις), θα γνωρίζουν ότι η
πρόβλεψη του πιθήκου Geda
υπήρξε
απόλυτα επιτυχής. Τούτο οδηγεί σε κάποιες σκέψεις:
1η σκέψη: Η σωστή πρόβλεψη του πιθήκου ήταν τυχαία. Το τυχαίο δεν επιδέχεται σχολιασμό, εξάλλου η πιθανότητα επιτυχίας ήταν 50% αφού οι υποψήφιοι ήταν δύο.
2η σκέψη: Οι εκπαιδευτές της μαϊμούς είχαν προβλέψει το εκλογικό αποτέλεσμα και εκπαίδευσαν τον πίθηκο να επιλέξει την φωτογραφία του Trump, κάτι όχι ιδιαίτερα δύσκολο. Αρκεί κάθε φορά που ο πίθηκος ακουμπούσε τη φωτογραφία του Trump να του έδιναν μια – δυο μπανάνες. (Τα γνωστά πειράματα Pavlov)
Αυτό όμως σημαίνει ότι οι «επιστήμονες» δημοσκόποι χάνουν κατά κράτος από τους «μαϊμουδιάρηδες». (κατά το αρκουδιάρηδες, γελαδάρηδες κλπ). Και δεν είναι η πρώτη φορά που οι «γκαλοπάδες» πέφτουν έξω. Οι κορυφαίες πρόσφατες πατάτες τους μάλιστα, δηλ. Ελληνικό δημοψήφισμα, Brexit , αμερικανικές εκλογές, μάλλον αποκλείουν την.......
κακόβουλη σκέψη, ότι δηλαδή οι εταιρείες δημοσκοπήσεων εξαγοράζονται για να επηρεάσουν το εκλογικό σώμα.(Δεν είναι δυνατόν παντού να ισχύει το φακελάκι, όπως στον τόπο μας) Έτσι απομένει να δεχτούμε ως μόνη εξήγηση της αποτυχίας, ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν «μαθηματικοποιείται» τόσο εύκολα ή ότι οι συγκεκριμένοι «επιστήμονες» δεν είναι οι κατάλληλοι γι αυτή τη δουλειά.
Είναι μάλλον καλύτεροι στο να δικαιολογούν την αποτυχία τους, εξηγώντας μας σήμερα, γιατί δεν έγινε χθες αυτό πού πρόβλεψαν προχθές.
3η σκέψη: Η Emma Goldman είχε πει το γνωστό: «Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα ήταν παράνομες»
Πράγματι κάθε κοινωνία ακολουθεί τη δική της πορεία και χαρακτηρίζεται από τόσο μεγάλη «κοινωνική αδράνεια» που ελάχιστα μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη ο οποιοσδήποτε ισχυρός άνδρας, αν ή ίδια η κοινωνία δεν θεωρήσει ότι «ήγγικεν η ώρα». Αν ο ηγέτης αντιληφθεί το σωστό timing έστω και συμπτωματικά, θωρείται επιτυχημένος.
Η λυσσαλέα αντίδραση που συνάντησε ο Obama όταν προσπάθησε να εφαρμόσει την κοινωνική ασφάλιση (το γνωστό Obamacare) το αποδεικνύει.
Έτσι δεν είναι και πολύ σημαντικό ποιος κερδίζει – και κατά συνέπεια – ποιος κυβερνάει.
Τα παραπάνω βέβαια δεν συνιστούν λόγο για να μην γίνονται εκλογές. Πρέπει να γίνονται ακόμη κι αν είναι μόνο για να διαπιστώσουμε αν οι μαϊμούδες έχουν δίκιο.
4η σκέψη: Η μαϊμού κέρδισε τους δημοσκόπους γιατί είναι πιο κοντά[1] στην ανθρώπινη συμπεριφορά, απ’ ότι θεωρούν οι διάφοροι ερευνητές, στατιστικολόγοι, δημοσκόποι και «μπιχαβιοριστές» εν γένει.
Αλλά τότε και η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι πιο κοντά στη συμπεριφορά της μαϊμούς. Τούτο το τελευταίο θεωρώ ότι είναι σημαντικό από οικονομική άποψη για κράτη που μαστίζονται από την οικονομική κρίση. (Όπως η αφεντιά μας ας πούμε).
Γιατί να επιστρατεύουμε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό και να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για εκλογές και να μη βάζουμε 15 ή 37 ή 101 - για καλύτερη εκπροσώπηση – μαϊμούδες να ψηφίσουν? Πάντα βέβαια περιττό πλήθος για να αποφεύγεται η ισοψηφία.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν νομίζω να αμφιβάλλει κανένας ότι θα προέκυπταν καλύτερες κυβερνήσεις από αυτές που προέκυψαν κατά την αρχή του 21ου αιώνα (συν ή πλην κάμποσες δεκαετίες).
5η σκέψη: Το ερώτημα γιατί οι Αμερικανοί προτίμησαν έναν υπερβολικά πλούσιο εις βάρος του οποίου εκκρεμούν πολλές δικαστικές υποθέσεις παραμένει. Ίσως η απάντηση ή τουλάχιστον μέρος της απάντησης να βρίσκεται στο American dream. Ο φτωχός Αμερικανός (ναι υπάρχει και ευδοκιμεί το είδος) έχει διαποτιστεί τόσο από αυτό, ώστε δεν θεωρεί τον εαυτό του ως φτωχό αλλά ως «προσωρινά αποτυχόντα πλούσιο». Και ο Trump αποτελεί την καλύτερη δικαίωση των προσδοκιών του.
Άλλωστε η μεγάλη επιτυχία του καπιταλισμού δεν είναι η ανισοκατανομή του πλούτου αλλά η ελευθερία που παρέχει στους φτωχούς βλάκες, να κάνουν πλούσια όνειρα.
• • • • • • • • • •
[1] Και για όσους υψιπετείς παίρνουν τον εαυτούλη τους πολύ σοβαρά . . . καλό θα ήταν να ρίξουν μια ματιά (εδώ) . Θα τους βοηθήσει στην προσγείωση.
1η σκέψη: Η σωστή πρόβλεψη του πιθήκου ήταν τυχαία. Το τυχαίο δεν επιδέχεται σχολιασμό, εξάλλου η πιθανότητα επιτυχίας ήταν 50% αφού οι υποψήφιοι ήταν δύο.
2η σκέψη: Οι εκπαιδευτές της μαϊμούς είχαν προβλέψει το εκλογικό αποτέλεσμα και εκπαίδευσαν τον πίθηκο να επιλέξει την φωτογραφία του Trump, κάτι όχι ιδιαίτερα δύσκολο. Αρκεί κάθε φορά που ο πίθηκος ακουμπούσε τη φωτογραφία του Trump να του έδιναν μια – δυο μπανάνες. (Τα γνωστά πειράματα Pavlov)
Αυτό όμως σημαίνει ότι οι «επιστήμονες» δημοσκόποι χάνουν κατά κράτος από τους «μαϊμουδιάρηδες». (κατά το αρκουδιάρηδες, γελαδάρηδες κλπ). Και δεν είναι η πρώτη φορά που οι «γκαλοπάδες» πέφτουν έξω. Οι κορυφαίες πρόσφατες πατάτες τους μάλιστα, δηλ. Ελληνικό δημοψήφισμα, Brexit , αμερικανικές εκλογές, μάλλον αποκλείουν την.......
κακόβουλη σκέψη, ότι δηλαδή οι εταιρείες δημοσκοπήσεων εξαγοράζονται για να επηρεάσουν το εκλογικό σώμα.(Δεν είναι δυνατόν παντού να ισχύει το φακελάκι, όπως στον τόπο μας) Έτσι απομένει να δεχτούμε ως μόνη εξήγηση της αποτυχίας, ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν «μαθηματικοποιείται» τόσο εύκολα ή ότι οι συγκεκριμένοι «επιστήμονες» δεν είναι οι κατάλληλοι γι αυτή τη δουλειά.
Είναι μάλλον καλύτεροι στο να δικαιολογούν την αποτυχία τους, εξηγώντας μας σήμερα, γιατί δεν έγινε χθες αυτό πού πρόβλεψαν προχθές.
3η σκέψη: Η Emma Goldman είχε πει το γνωστό: «Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα ήταν παράνομες»
Πράγματι κάθε κοινωνία ακολουθεί τη δική της πορεία και χαρακτηρίζεται από τόσο μεγάλη «κοινωνική αδράνεια» που ελάχιστα μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη ο οποιοσδήποτε ισχυρός άνδρας, αν ή ίδια η κοινωνία δεν θεωρήσει ότι «ήγγικεν η ώρα». Αν ο ηγέτης αντιληφθεί το σωστό timing έστω και συμπτωματικά, θωρείται επιτυχημένος.
Η λυσσαλέα αντίδραση που συνάντησε ο Obama όταν προσπάθησε να εφαρμόσει την κοινωνική ασφάλιση (το γνωστό Obamacare) το αποδεικνύει.
Έτσι δεν είναι και πολύ σημαντικό ποιος κερδίζει – και κατά συνέπεια – ποιος κυβερνάει.
Τα παραπάνω βέβαια δεν συνιστούν λόγο για να μην γίνονται εκλογές. Πρέπει να γίνονται ακόμη κι αν είναι μόνο για να διαπιστώσουμε αν οι μαϊμούδες έχουν δίκιο.
4η σκέψη: Η μαϊμού κέρδισε τους δημοσκόπους γιατί είναι πιο κοντά[1] στην ανθρώπινη συμπεριφορά, απ’ ότι θεωρούν οι διάφοροι ερευνητές, στατιστικολόγοι, δημοσκόποι και «μπιχαβιοριστές» εν γένει.
Αλλά τότε και η ανθρώπινη συμπεριφορά είναι πιο κοντά στη συμπεριφορά της μαϊμούς. Τούτο το τελευταίο θεωρώ ότι είναι σημαντικό από οικονομική άποψη για κράτη που μαστίζονται από την οικονομική κρίση. (Όπως η αφεντιά μας ας πούμε).
Γιατί να επιστρατεύουμε ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό και να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για εκλογές και να μη βάζουμε 15 ή 37 ή 101 - για καλύτερη εκπροσώπηση – μαϊμούδες να ψηφίσουν? Πάντα βέβαια περιττό πλήθος για να αποφεύγεται η ισοψηφία.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δεν νομίζω να αμφιβάλλει κανένας ότι θα προέκυπταν καλύτερες κυβερνήσεις από αυτές που προέκυψαν κατά την αρχή του 21ου αιώνα (συν ή πλην κάμποσες δεκαετίες).
5η σκέψη: Το ερώτημα γιατί οι Αμερικανοί προτίμησαν έναν υπερβολικά πλούσιο εις βάρος του οποίου εκκρεμούν πολλές δικαστικές υποθέσεις παραμένει. Ίσως η απάντηση ή τουλάχιστον μέρος της απάντησης να βρίσκεται στο American dream. Ο φτωχός Αμερικανός (ναι υπάρχει και ευδοκιμεί το είδος) έχει διαποτιστεί τόσο από αυτό, ώστε δεν θεωρεί τον εαυτό του ως φτωχό αλλά ως «προσωρινά αποτυχόντα πλούσιο». Και ο Trump αποτελεί την καλύτερη δικαίωση των προσδοκιών του.
Άλλωστε η μεγάλη επιτυχία του καπιταλισμού δεν είναι η ανισοκατανομή του πλούτου αλλά η ελευθερία που παρέχει στους φτωχούς βλάκες, να κάνουν πλούσια όνειρα.
• • • • • • • • • •
[1] Και για όσους υψιπετείς παίρνουν τον εαυτούλη τους πολύ σοβαρά . . . καλό θα ήταν να ρίξουν μια ματιά (εδώ) . Θα τους βοηθήσει στην προσγείωση.
Βαγγέλης
Κοντοσάκος
vacon28@gmail.com
vacon28@gmail.com