Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου- Σχολιογράφου)
Είναι
αυτονόητο πως πρέπει όλοι – από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο πολίτη – να
σεβόμαστε και να πειθαρχούμε στις Δικαστικές αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων
, αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε σε καθεστώς ανομίας.
Ασφαλώς
και οι (ανθρώπινες) αυτές αποφάσεις ενδέχεται να μην είναι πάντοτε – και σε
όλους – αρεστές, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ενδείξεις ή αποδείξεις ότι σημειώνεται
επηρεασμός / κομμματοεξάρτηση της (ανεξάρτητης )Δικαστικής, από την Εκτελεστική
Εξουσία.
Τελευταία
μια άλλη, ανεξάρτητη Αρχή, το ΕΣΡ παραθεωρήθηκε από τη Συγκυβέρνηση.
Στο ΣτΕ
έκρινε πως ήταν παράνομη η συνολική διαδικασία και αντισυνταγματικός ο νόμος της Κυβέρνησης. Δηλαδή αποκατέστησε
την νομιμότητα, όπως είχε καθήκον να πράξει.
Ούτε:
«Ριφιφί» έγινε, ούτε «άρπαξε τα χρήματα των φτωχών και τα έδωσε στους
πλούσιους» όπως ανεύθυνα , άδικα και ανόητα το κατηγόρησαν.
(Σ.Σ Στο
κείμενό μου : «Κωδωνισμός» είχα κάνει παραίνεση προς τους Δικαστές να μην
επηρεαστούν, κάτι που .......
έπραξαν κατά πλειοψηφία 14/11).
Κατά
την άποψη μου κακώς οι Κυβερνώντες ενοχλήθηκαν, χολώθηκαν υπερβολικά και
αντέδρασαν βίαια, επειδή προφανώς την εξέλαβαν ως απόρριψη της –απόλυτης; -
εξουσίας τους από το ΣτΕ.
Απειρία,
αλαζονεία, άγνοια του διαχωρισμού των εξουσιών, ατζαμοσύνη ή αχαλιναγώγητη
συναισθηματική αντίδραση (αντί λογικής αντιμετώπισης /ψύχραιμης παραδοχής-
αποδοχής των αποφάσεων του καθ’ ύλην αρμοδίου Δικαστηρίου);
Πήραν
το ζήτημα … προσωπικά (;) και συμπεριφέρθηκαν με τρόπο που τους εξέθεσε.
Έπληξαν
το κύρος το δικό τους, αλλά και εκείνο της Δικαιοσύνης!...
Αν το
Κ.Σ = Κομματικό Σύστημα (πρώην Π.Σ =Πολιτικό Σύστημα) απεχθάνεται τις
ανεξάρτητες αρχές, τότε να αλλάξει το Σύνταγμα και να τις καταργήσει . Ας βρει ….. υποκατάστατα ή ας (εγκατα)στήσει …. παραρτήματά της (όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες με τον
κομματικοποιημένο Συνδικαλισμό) σε όλους τους χώρους: ΕΣΡ, Δικαιοσύνη, Ένοπλες
Δυνάμεις, Μίντια κ.ο.κ).
Εκείνο
το οποίο δεν μπορεί πλέον να γίνει ανεκτό, αποδεκτό, είναι η υποκρισία και ο
–δήθεν – σεβασμός στις άλλες Αρχές και στους πολίτες.
Ανοίκειες
προσπάθειες επηρεασμού της Δικαιοσύνης γίνονταν πάντοτε, με διαφορετικό – εκάστοτε – τρόπο
(προώθηση στα ανώτατα αξιώματα, εκβιασμοί , αποκαλύψεις της ιδιωτικής
ζωής, δωροδοκίες, μισθολογικές
αυξήσεις κ.ο.κ).
Άξιο
προσοχής είναι και το γεγονός ότι οι
Κυβερνώντες ορισμένες φορές –όπως και
πρόσφατα με την απόφαση δικαίωσης των ενστόλων - ……αρνούνται προκλητικά και
αυταρχικά, ή καθυστερούν ετσιθελικά, να εφαρμόσουν τις αποφάσεις των Ανωτάτων
Δικαστηρίων, παρανομούντες ανεπίτρεπτα και ανερυθρίαστα (!). Ταυτόχρονα και
υποκριτικά δηλώνουν πως «σέβονται, τιμούν , συμμορφώνονται και πειθαρχούν στις αποφάσεις της (Αδέσμευτα Κομματοδεσμευμένης;)
Δικαιοσύνης.
Υποθέτω
πως δεν εντάσσεται στα πλαίσια του σεβασμού του ΣτΕ η απόφαση της Συγκυβέρνησης
για χορήγηση …. προσωρινών αδειών, μέχρις ότου ρυθμιστεί το ζήτημα του ΕΣΡ.
Αδικαιολόγητη
βιασύνη, περίεργη ανυπομονησία, ή ….;
Σκέφτηκαν
τι θα συμβεί αν υπάρξουν προσφυγές από τους νέους, προσωρινά θιγόμενους.
ΥΓ «Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο (εννοώ … ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Σύντροφοι) της
Δανιμαρκίας»!.....