Πρόκληση: Ένα Σύγχρονο "ΟΧΙ"



Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016.
 Κατέβηκα με ένα φίλο στον Πειραιά, για να παρακολουθήσουμε στο ΕΒΕΠ (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς)  ομιλία για την 28η Οκτωβρίου 1940. Με το που βγήκαμε από τον Ηλεκτρικό, το θέαμα που αντικρίσαμε ήταν - επιεικώς - τεταρτοκοσμικό (!).
Εκατοντάδες αλλοδαποί μικροπωλητές είχαν απλώσει πάγκους και κουρελούδες, ακριβώς έξω από τον Σταθμό  αλλά και μέχρι τα σκαλιά των γύρω κτηρίων της πλατείας !!!. Η εικόνα δεν ήταν απλώς αντιαισθητική. Αποκρουστική ήταν! Με μεγάλη δυσκολία προχωρούσαμε ανάμεσα στις απλωμένες πραμάτειες, λέξη δεν καταλαβαίναμε από ό,τι έλεγαν / διαλαλούσαν και χρειάστηκε να πληροφορηθούμε - με σπαστά Ελληνικά  - πού ήταν το ΕΒΕΠ, αφού είχαν προηγηθεί έντεκα (11) απόπειρες / ερωτήσεις μας σε ώτα μη ελληνικά ομιλούντων !
Τι άραγε εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση; Ποιούς;  Τον Πολιτισμό, την Οικονομία, τον Τουρισμό, την Αισθητική, την Νεοελληνική ταυτότητα, τις Επενδύσεις , την Καθαριότητα, ή -μήπως - την .....
πολυπολιτισμική μας φυλετική Καθαρότητα;
Είναι απορίας άξιον πως δεν ενοχλούνται οι Πειραιώτες, οι τοπικοί άρχοντες, οι έμποροι , οι Κυβερνώντες , οι καναλάρχες, οι εκδότες , οι δημοσιογράφοι των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Γιατί δεν κάνουν ένα ρεπορτάζ επί τόπου;
Τι άραγε - θετικό - προσφέρουν στον Τόπο και στο μεγάλο λιμάνι όλοι αυτοί οι μικροπωλητές, οι οποίοι (το χειρότερο) δεν είναι ούτε καν πλανόδιοι, αλλά μόνιμα εγκαταστημένοι;
Αναρωτιέμαι: Δεν διαθέτει άλλους χώρους ο Πειραιάς; Γιατί θα πρέπει η μιζέρια - ημεδαπών και αλλοδαπών - να εκτίθεται έξω από τον κεντρικό Ηλ/κο Σταθμό; Γιατί;
Μήπως για να .... εντυπωσιάσει τους Τουρίστες που φτάνουν εκεί;





Τι άραγε παριστάνουν οι υπευθυνοανεύθυνοι αρμόδιοι, τι εκθέτουν;
Τον .... αντιρατσισμό τους, τη μιζέρια τους, τα "ανθρωπιστικά " τους αισθήματα, τα ελληνοαφρικανικά  επιτεύγματα υψηλής αισθητικής και τέχνης; Τι; και γιατί;
Όπως πάει το πράγμα σε λίγο οι ετερόχθονες θα κοιτάζουν περίεργα εμάς, τους ενοχλητικούς αυτόχθονες, επειδή θα τους θυμίζουμε την κα  Μυλωνού! (που έβαζε τον άντρα της με τους -ξενόφερτους, πολυπολιτισμένους- πραματευτάδες").
Τελικά περνώντας, δίπλα και πάνω από τις απλωμένες πραμάτειες που έφταναν μέχρι την είσοδο του ΕΒΕΠ, αποζημιωθήκαμε
 Παρακολουθήσαμε μια συγκλονιστική ομιλία του εύψυχου Ιστορικού κου Κώστα Μπαρμπή αφιερωμένη στο Έπος του 1940.  (Όαση, μετά τη ψυχική ερήμωση που αισθανθήκαμε  έξω από τον Ηλεκτρικό Σταθμό  και μέχρι το κτήριο του ΕΒΕΠ).
Ευεργετική η επίδραση παρόμοιων εκδηλώσεων , οι οποίες δυστυχώς σπανίζουν, εξαιτίας του προοδευτικού αφελληνισμού μας !





ΥΓ Επιστρέφοντας, ρώτησα τον φίλο μου: "Μήπως ήρθε η ώρα να πούμε και εμείς οι επίγονοι, το δικό μας "ΟΧΙ" στον εκφυλισμό της Ελληνικότητάς μας;      Συμφώνησε.
     Εσείς ;