Όταν κάνεις αυτό που γουστάρεις ακόμα κι η κούραση είναι εθιστική

Επόμενη στάση Πανόρμου.

Αναμφίβολα, είμαι από τους ανθρώπους που κουράζονται με το παραμικρό και θέλουν να πάνε σπίτι τους να ξαπλώσουν. Ή για να μιλάμε και σωστά, ο χρόνος που ταιριάζει στα ρήματα αυτής της πρότασης είναι ο Παρατατικός. Κοιτάζοντας με τώρα αντιλαμβάνομαι πως δεν με διακατέχει κάτι τέτοιο πια. Ίσχυε όταν έκανα πράγματα που δεν ήθελα να κάνω, πράγματα που δε γούσταρα με λίγα λόγια. Τελικά παίζει μεγάλο ρόλο να κάνεις κάτι που σε γεμίζει σαν άνθρωπο. Κάτι που θα το νιώθεις «το στοιχείο σου»....

Επόμενη στάση Αμπελόκηποι.

Κατά καιρούς παρατηρώ ανθρώπους τρομερά κουρασμένους να θέλουν να πατήσουν pause σε όλα γύρω τους και να απολαύσουν τη γαλήνη του να μην κάνεις τίποτα. Συχνά γκρινιάζουν, γιατί η μέρα στο γραφείο ήταν εξουθενωτική, οι ώρες έμοιαζαν αιώνες, το λεωφορείο καθυστέρησε, το air-condition υπολειτουργούσε, τα λεφτά δεν είναι αρκετά και ας μη συνεχίσω, όλοι καταλαβαίνετε πού το πάω. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν κάτι που δεν αγαπάνε και είναι πολύ κρίμα γιατί δε θα μπορέσουν ποτέ να δώσουν όσα είναι ικανοί να διαθέσουν στην δουλειά τους.

Επόμενη στάση Μέγαρο Μουσικής.

Όταν ασχολείσαι με κάτι που αγαπάς η κούραση φτάνει σε σημεία εξωφρενικά υψηλά, επειδή δίνεις μεγάλο μέρος της προσοχής σου σε αυτό και - μάντεψε - δε σε απασχολεί καν. Ειλικρινά, όταν αγαπάς τη δουλειά σου, ακόμα και στις διακοπές σε τρώει λιγάκι που χαλαρώνεις σε μόνιμο βαθμό. Θέλεις να ξεκουραστείς, αλλά ταυτόχρονα σου λείπει και η δουλίτσα σου! Προσωπικά - ελπίζω να αποφύγουμε την πίσσα, τα πούπουλα και την περιφορά μου στην πλατεία Συντάγματος με μια ταμπέλα στο λαιμό που θα γράφει «είμαι τεντιμπόης» - βρίσκω αυτή την κατάσταση, πέρα από εθιστική, τέλεια.

Επόμενη στάση Ευαγγελισμός.

Καταρχάς, ένας άνθρωπος που κάνει μια δουλειά που του αρέσει, είναι, προφανώς, πιο αποδοτικός, έχει επιθυμία να εξελίσσεται συνεχώς και όσα καταφέρνει είναι αρκετά, μόνο, για σήμερα, γιατί αύριο θα θέσει νέους στόχους από μόνος του, με ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του! Το να κάνεις αυτό που αγαπάς είναι ευλογία. Άσε που τότε η επιτυχία είναι κομμάτι του να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου και δεν είναι κάποιο καταναγκαστικό αστειάκι που οι γύρω σου επιβάλλουν.

Επόμενη στάση Σύνταγμα. Αλλαγή από μπλε γραμμή σε κόκκινη.

Οι άνθρωποι που προτίμησαν να κάνουν κάτι άλλο πέρα από αυτό που θεωρούσαν όνειρό τους, είτε γιατί προτίμησαν επαγγέλματα με σιγουρότερες οικονομικές απολαβές, είτε για οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί ο νους σου, σε εμάς, τους ανθρώπους που ρισκάρουμε για να ασχοληθούμε με αυτό που από παιδιά ονειρευόμασταν, φαίνονται μίζεροι και έρμαια μιας δουλειάς που δεν τους ευχαριστεί. Πάντα θα τους λείπει κάτι και φυσικά πάντα θα βρίσκουν δικαιολογίες που δεν έκαναν ποτέ τα όνειρα τους, πράξη.

Επόμενη στάση Πανεπιστήμιο.

Σημασία, λοιπόν, έχει να κάνεις επάγγελμα, αυτό που σε γεμίζει. Να σταματήσεις να απαριθμείς τους λόγους που δεν μπορείς να το κάνεις, αλλά να βρεις το κίνητρό σου, που θα σε πείσει να το τολμήσεις. Θάρρος θέλει, παιδί. Έχει γεμίσει ο κόσμος με δειλία. Αναθάρρεψε, επιτέλους. Η σχέση σου με τη δουλειά σου να θυμάσαι πως είναι σημαντική και σου εύχομαι να καταλήξεις να την κάνεις για πάρα πολλά χρόνια.

Επόμενη στάση Ομόνοια.

Επομένως, διάλεξε με κριτήριο το αν θες σε 15 χρόνια να ζεις από αυτή τη δουλειά. Αν η απάντηση είναι «ναι» τότε όρμα και μην κοιτάξεις πίσω. Αν ακόμα ψάχνεσαι σου εύχομαι καλή τύχη και πρόσεξε να βρεις τα κατάλληλα κριτήρια για να αποφασίσεις! Παιδί των πανελληνίων ακούς; Αυτά τα λέω και για εσένα. Μην αφήνεις τον καθένα να σου φουσκώνει το κεφάλι με ξένες ιδέες. Ούτε οι γονείς σου, ούτε οι θείοι σου, ούτε οι παππούδες σου θα σπουδάσουν. Εσύ θα σπουδάσεις, είναι δική σου επιλογή. Τα «Γίνε γιατρός, αγάπη να προκόψεις και να φροντίζεις και εμάς όταν μεγαλώσουμε» κόψτε τα όσο είναι νωρίς. Προσοχή τι θα βάλεις σε αυτό το ηλίθιο μηχανογραφικό.

Επόμενη στάση Μεταξουργείο.

Εδώ κατεβαίνω. Πάω στην σχολή μου. Έχω να παλέψω για κάποιους στόχους, ώστε μεθαύριο να κάνω αυτό που αγαπάω! Και να θυμάσαι. Αν κάποια στιγμή καταλάβεις ότι πας προς λάθος κατεύθυνση, δεν έχεις παρά «να κατέβεις από το τρένο και να περάσεις στην απέναντι πλευρά» που σε βγάζει στη σωστή κατεύθυνση. Απομακρύνθηκες και ίσως σου πάρει περισσότερη ώρα να φτάσεις στον προορισμό σου, όμως αν έχεις όρεξη και επιμονή, τότε κανένας και τίποτα δε σε σταματάει.