Μου φαίνεται ότι ο σ. Πιτσιόρλας, πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ (δημόσια περιουσία τέλος), θα πρέπει να διάβασε προχθεσινό μου άρθρο (αστειεύομαι), όπου προσπαθούσα να δώσω ένα τόνο ευγενικής πρόθεσης, στα πολιτικά ψέματα, που κατηγορούν τον σ. Πρωθυπουργό μας ότι λέει και μάλλον το παρεξήγησε. Ίσως σ' αυτό να συνέβαλε και η λαϊκή παροιμία, που είχα παραθέσει σε ενίσχυση της σκέψης μου, που λέει “παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του”. Όπως και να έχει όμως το πράμα, πρέπει να πω ότι ο καλός αυτός άνθρωπος, της ριζοσπαστικής, δηλαδή χωρίς γραβάτα, Αριστεράς, ίσως από υπερβάλλοντα ζήλο, ξεπέρασε τα όρια της “παρηγοριάς” και πλησίασε την “ανθρωπιστική ευθανασία”.
Δεν εξηγούνται διαφορετικά τα όσα είπε προχθές σε συνεδρίαση στον Οργανισμό Λιμένος Πατρών, σχετικά με το θέμα του Υπερ-Ταμείου και των ιδιωτικοποιήσεων, που είναι στην..........
αρμοδιότητά του. “Το γεγονός” είπε “ότι μία ΔΕΚΟ πάει στο υπερταμείο δεν σημαίνει ότι πάει για να ιδιωτικοποιηθεί, αλλά σημαίνει ότι πάει για να λειτουργήσει καλύτερα, να αξιοποιηθεί καλύτερα και να υπάρξουν πρακτικές διοίκησης και ανάπτυξης, απαλλαγμένες από το στενό κορσέ του δημοσίου τομέα”.
Καταλάβατε τι είπε ο άνθρωπος σ' αυτές τις πέντε αράδες; Είπε ότι όταν “... μια ΔΕΚΟ πάει στο υπερταμείο... πάει για να λειτουργήσει καλύτερα... να αξιοποιηθεί καλύτερα και να υπάρξουν πρακτικές διοίκησης και ανάπτυξης, απαλλαγμένες από το στενό κορσέ του δημοσίου τομέα”(!). Αυτό δεν “σημαίνει” ιδιωτικοποίηση, εντάξει. Αυτό όμως το “... απαλλαγμένες από το στενό κορσέ του δημοσίου τομέα”; Ούτε αυτό σημαίνει ιδιωτικοποίηση; Είπαμε, βρε σύντροφε, να λέτε και κανένα “ωραίο” ψέμα στον άρρωστο, αλλά όχι κι' έτσι...! Βάστα και μια πισινή, Έλεγξε λίγο τον αριστερό ενθουσιασμό σου, γιατί είδες τι έγινε με τον σύντροφό σου υπουργό Τσακαλώτο. Πριν προλάβεις καν, να κατέβεις από το βήμα, σε διέψευσε. Όμως κι' αυτός, στο τέλος, είπε την καλή κουβέντα στον “άρρωστο”. Μας διαβεβαίωσε ότι όσο είναι αυτός υπουργός, ιδιωτικοποίηση δεν θα γίνει. Το τι θα γίνει όμως, άμα φύγει, δεν έχει σημασία γιατί μπορεί, στο μεταξύ, να έχει “φύγει” και ο... άρρωστος, οπότε ποιος θα του ζητήσει το λόγο. Σε κάθε περίπτωση όμως, είπε κι' αυτός την καλή του την κουβέντα.
Αλλά
και για το 99 χρόνια διάρκειας του
υπερ-Ταμείου είχε ένα... καλό λόγο ο σ.
Πιτσιόρλας να πει. “Ο
λόγος για τον οποίο η διάρκεια της
Εταιρείας (Εταιρεία
“ξεπουλήματος” της περιουσίας του
Δημοσίου)
είναι μεγαλύτερος από τη διάρκεια του
δανείου είναι γιατί ο στόχος της είναι
ευρύτερος από τις κοντόφθαλμες
ιδιωτικοποιήσεις, όπως γινόταν στην
περίπτωση του ΤΑΙΠΕΔ. Ο στόχος της
Εταιρείας είναι η διαχείριση και η
αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με
μακροπρόθεσμη προοπτική, στα πλαίσια
ενιαίας στρατηγικής, με στόχο την
ανάπτυξη”. Ζήτω,
γενικώς, γιατί αν μπω βαθύτερα, στην
“δημιουργική ασάφεια” (α, ρε αξέχαστε
Βαρουφάκη) της σκέψης του, θα... ξημερώσουμε.
Πείτε μου όμως, είχατε καταλάβει ότι το ΤΑΙΠΕΔ έκανε “... κοντόφθαλμες ιδιωτικοποιήσεις” και ότι “ ο στόχος της Εταιρείας είναι η διαχείριση και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με μακροπρόθεσμη προοπτική, στα πλαίσια ενιαίας στρατηγικής, με στόχο την ανάπτυξη”; Δηλαδή ότι μας έβλαπτε; Όχι, ε; Ούτε ότι: “Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όσο πιο σύντομη είναι η διάρκεια ζωής της Εταιρείας, και άρα όσο πιο σύντομα είναι αναγκασμένη να αποδώσει μέρος των εσόδων της για την εξυπηρέτηση της συγκεκριμένης δανειακής σύμβασης, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση για επιδίωξη βραχυπρόθεσμων εσόδων (ιδιωτικοποιήσεις για άμεσες αποπληρωμές). Αυτό ακριβώς προσπαθούμε να αποφύγουμε διευρύνοντας τον ορίζοντα λειτουργίας της Εταιρείας, ώστε τα έσοδα να προκύψουν από σωστή διαχείριση και όχι ιδιωτικοποιήσεις”; Ούτε αυτό; Τουλάχιστον, απορία για το τι τον θέλουμε τον ΤΑΙΠΕΔ, όταν κάνει “κοντόφθαλμες ιδιωτικοποιήσεις”, έχεις; Κι' εγώ έχω... ε, περαστικά μας..