Μπορεί ο Κεμάλ να ίδρυσε το νέο τουρκικό κράτος, όμως είναι ο Ερντογάν αυτός που εδραίωσε τη σημερινή πολιτική σταθερότητα και οικονομική ισχύ της Τουρκίας. Έδιωξε το ΔΝΤ και κατάφερε να μπει η Τουρκία στους G20.
Ο Ερντογάν κατάφερε το απίστευτο, αντί να φθείρεται, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση...., αντιθέτως να αυξάνει τις δυνάμεις του!!! Λέτε να είναι αφελείς οι Τούρκοι που τον ακολουθούν; Λέτε;
Βασική επιδίωξη του Ερντογάν, την οποία δεν κρύβει άλλωστε καθόλου, είναι να αλλάξει το πολίτευμα της Τουρκίας από το ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό σύστημα στο προεδρικό σύστημα. Λέτε να μην ξέρει τι κάνει; Λέτε να μην ήξεραν τι ψήφιζαν και οι Τούρκοι όταν επέλεξαν στο σχετικό δημοψήφισμα να εκλέγεται ο ΠτΔ από το λαό;
Οι δικοί μας πολιτικοί ολιγάρχες, αυτοί που δεν σεβάστηκαν το πρόσφατο δικό μας δημοψήφισμα, μαζί με τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους, τον κατηγορούν ότι θέλει να γίνει παντοδύναμος Σουλτάνος. Εμείς εδώ τρώμε αμάσητο το παραμύθι και γελάμε με τους «αφελείς» Τούρκους.
Ναι έχει προσωπικές φιλοδοξίες, όπως είχε και σε μας ο Ελ. Βενιζέλος κ.λ.π. Όπως δηλαδή έχει και ο κάθε πολιτικός και αυτό είναι απόλυτα φυσικό και θεμιτό. Όμως δεν είναι οι προσωπικές του φιλοδοξίες, τόσο ταπεινές, όπως θέλουν να πείσουν τον ελληνικό λαό οι δικοί μας ολιγάρχες.
Ο Ερντογάν δεν είναι εκεί που είναι τυχαία. Έχει τρομερή οξυδέρκεια. Βλέπει ότι η Τουρκία δεν έχει μέλλον αν δεν αλλάξει επειγόντως το ολιγαρχικό της πολίτευμα. Και ο ίδιος δεν θα είναι πάντα εκεί να κρατάει το τιμόνι. Βλέπει ενδεχόμενη είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ και την ΟΝΕ στο μέλλον. Κυρίως όμως βλέπει την Παγκοσμιοποίηση να εισβάλει ασυγκράτητη μέσα στο τουρκικό εθνικό κράτος.
Βλέπει την Γερμανία κ.λ.π. να τρέχουν τα «σάλια» της, με την ανερχόμενη αγορά των ογδόντα εκατομμυρίων της Τουρκίας. Όπως έτρεχαν τα σάλια της για την αγορά των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, όταν μπαίναμε αφελώς στο ευρώ, μέχρι που την στράγγιξε τελείως και τώρα μας έκανε αποικία της.
Συνειδητοποιεί λοιπόν, αυτή η τούρκικη «αλεπού», πως αν αφήσει την Τουρκία με το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, δηλαδή ένα ακατάλληλο σύστημα για τον Τουρκικό λαό (όπως είναι και για τον ελληνικό λαό), η Τουρκία θα καταντήσει πολύ σύντομα σαν την Ελλάδα, αλλά και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη που αντιμετώπισαν οικονομικό πρόβλημα και που όλα είχαν περιέργως κοινοβουλευτική δημοκρατία. Ξέρει πως οι προσωπικές συγκρούσεις πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, στο κοινοβουλευτικό καθεστώς, θα αδυνατίσουν την Τουρκία και τελικά θα καταντήσει να την κατασπαράξουν οι ξένοι, όπως ακριβώς συμβαίνει με την Ελλάδα τώρα.
Φροντίζει λοιπόν να θωρακίσει την Τουρκία με ένα στιβαρό πολίτευμα, σαφώς πιο δημοκρατικό από το υπάρχον ολιγαρχικό και κυρίως ανεξάρτητο από συμφέροντα, στρατό και ξένους.
Ο Ερντογάν σίγουρα θα θεωρηθεί από την ιστορία της Τουρκίας και όχι μόνο, ως πραγματικός εθνάρχης της, που με την διορατικότητά του την κράτησε δυνατή και ενωμένη, μέσα στον τυφώνα της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης και όχι σαν κάτι δικούς μας, που έφτιαχναν συντάγματα στα προσωπικά τους μέτρα και τα οποία οδήγησαν την Ελλάδα στο σημερινό πολιτικοοικονομικό κατάντημα.
ΠΕΤΡΟΣ ΧΑΣΑΠΗΣ