Θερμά αρώματα από μοσχοκάρυδο, κανέλα και ζεστό κρασί. Βελούδινα κομμάτια σοκολάτα, καυτοί λουκουμάδες και φρεσκοψημένα κάστανα. Ξύλινα στολίδια, βόλτες με άμαξες, καρουσέλ και μουσικές να μας συνοδεύουν σε κάθε βήμα. Ο παραμυθένιος, χριστουγεννιάτικος κόσμος της Βιέννης έχει κάτι για όλους. Ακόμα και για όσους δεν ήταν “φρόνιμα παιδιά”....
Σε τούτη την πόλη, η δεύτερη πιο σημαντική ημερομηνία μετά τα Χριστούγεννα, είναι τα μέσα Νοεμβρίου. Τότε γίνεται η επίσημη έναρξη των εορτασμών. Για έναν ολόκληρο μήνα, η Βιέννη φορά τα καλά της, στήνει τους πάγκους στις περίφημες χριστουγεννιάτικες αγορέςτης και πλημμυρίζει από μουσικές.
Ζευγάρια τυλιγμένα με τα χοντρά παλτά τους περπατούν στον διάσημο πεζόδρομο Graben με τις στολισμένες βιτρίνες, τα χιλιάδες λαμπάκια κρεμασμένα πάνω από τα κεφάλια τους και τις γνώριμες μελωδίες του αγαπημένου “γιου” της πόλης, του Μότσαρτ, που παίζουν οι πλανόδιοι μουσικοί.
Πότε πότε, κοντοστέκονται στις καντίνες για ένα θερμαντικό Glühwein, το ζεστό κόκκινο κρασί με ξυλάκια κανέλας, γαρύφαλλο, γλυκάνισο, μια φετούλα πορτοκάλι και ζάχαρη. Οι πιο σοφιστικέ επισκέπτες της πόλης χαζεύουν στηνSpittelberg με τα μπαρόκ κτίρια με τις εντυπωσιακές προσόψεις, ανάμεσα στα οποία στριμώχνονται κουκλίστικα cafés.
Εδώ στήνεται και η ξεχωριστή χριστουγεννιάτικη αγορά που φιλοξενεί πάνω από 100 πάγκους γεμάτους έργα τέχνης και όχι τα συνηθισμένα στολίδια και παιχνίδια που υπάρχουν στις υπόλοιπες αγορές.
Ακολουθούμε τους ντόπιους στο θρυλικό café Museum στην Karlsplatz για δυνατό καφέ wiener melange και κέικ με μους σαμπάνιας. Για μια στιγμή φανταζόμαστε πως δίπλα μας, στους κόκκινους καναπέδες, κάθεται ο Gustav Klimt, που υπήρξε πιστός θαμώνας του café.
Τα ξύλινα παντζούρια στην διάσημη αγορά Christkindlmarkt της Rathausplatz ανοίγουν στα μέσα Νοεμβρίου, προσελκύοντας περί τα τρία εκατομμύρια επισκέπτες που έρχονται για ν” αγοράσουν κεριά (από αληθινό κερί μέλισσας), ξύλινα παιχνίδια και γυάλινα κοσμήματα, δοκιμάζοντας ταυτοχρόνως γλυκίσματα με κρέμα, φρούτα με γλάσο, ψητά κάστανα και Weihnachtspunsch, πικάντικο χριστουγεννιάτικο παντς από κρασί, μπράντι ή σναπς, ενισχυμένο με χυμούς φρούτων.
Τούτη η αγορά επιμένει στην παράδοση: οι πλαστικοί Αϊ-Βασίληδες (που εδώ θεωρούνται εκπρόσωποι της εμπορευματοποίησης των Χριστουγέννων) απαγορεύονται αυστηρά. Στη θέση τους θα δείτε το παραδοσιακό Wiener Christkindl, το Θείο Βρέφος, το οποίο υποδύεται (σύμφωνα με μια παράδοξη τευτονική παράδοση) μια νεαρή γυναίκα με μακριές ξανθές μπούκλες.
Στο ίδιο σημείο, από τις 24 Ιανουαρίου ως την άνοιξη στήνεται το Wiener Eistraum, το πελώριο παγοδρόμιο που περιμένουν με ανυπομονησία τα παιδιά. Το ίδιο και η 12χρονη Theresa με τα κόκκινα μάγουλα και το zuckerwatte, το πελώριο ροζ μαλλί της γριάς στο χέρι.
Μουσική. Το άλλο μεγάλο κεφάλαιο της χριστουγεννιάτικης Βιένης. Η πόλη του Σούμπερτ και του Στράους είναι γεμάτη συναυλίες. Στον Καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου και στην εκκλησία Augustinerkirche στην Josefsplatz δίπλα στα χειμερινά ανάκτορα ή στο Musikverein στο κέντρο της πόλης, που αποτελεί την έδρα της φημισμένης Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης. Ακόμα και από τα cafés της πόλης ακούγονται μελωδίες, όπως το cafe Bräunerhof, το αγαπημένο του συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ, στην Stallburggasse που φιλοξενεί live κονσέρτα κλασικής μουσικής.
Η μοναδική μέρα που η πόλη μοιάζει να ανήκει αποκλειστικά στους επισκέπτες είναι η παραμονή των Χριστουγέννων. Τα μαγαζιά ως τις 6 το απόγευμα θα έχουν κλείσει και δεν πραγματοποιούνται θεατρικές ή μουσικές παραστάσεις. Τα περισσότερα cafes, bar και εστιατόρια παραμένουν κλειστά ενώ η κίνηση στους δρόμους είναι ελάχιστη.
Για τους βιεννέζους, η παραμονή των Χριστουγέννων ανήκει ολοκληρωτικά στην οικογένεια. Σύμφωνα με την παράδοση, αφού το δέντρο στολιστεί με πολύχρωμα στολίδια, φωτάκια, καμπανάκια και αναμμένα κεριά και τοποθετηθεί και η φάτνη, τα παιδιά πρέπει να φύγουν από το δωμάτιο για να έρθει ο Christkind, ο αντίστοιχος Άγιος Βασίλης της Αυστρίας, και να αφήσει τα δώρα.
Όταν τα παιδιά επιστρέψουν, το δέντρο ανάβει, τραγουδούν κάλαντα και διαβάζουν χριστουγεννιάτικες ιστορίες. Αγαπημένο τραγούδι τους η “Άγια Νύχτα” που γράφτηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 24 Δεκεμβρίου 1818 από τους Josef Mohr και Franz Gruber στο αυστριακό χωριό Oberndorf.
Το δείπνο της παραμονής των Χριστουγέννων είναι σχετικά λιτό εν αναμονή της γεμιστής χήνας ή γαλοπούλας που θα ακολουθήσει την επόμενη μέρα: ψάρι ψητό μοιράζεται στα πιάτα και σε αυτόν που θα πέσει το αυγοτάραχο, λένε, πως θα έχει τύχη για όλη τη χρονιά. Συνοδευτικό είναι μόνο μια “ταπεινή” σαλάτα με λάχανο και παντζάρια.
Μυρωδιές εκλεκτής σοκολάτας και φρέσκου καφέ μας τραβούν στο 14 της Kohlmarkt. Στο μπαρόκ κτίριο στεγάζεται για πάνω από 150 χρόνια, το Demel, το πιο φημισμένο café-ζαχαροπλαστείο της πόλης. Κι εμείς ενδίδουμε σε ένα κομμάτι Christstollen με αποξηραμένα φρούτα και μπόλικη ζάχαρη άχνη, τα οποία λάτρευε η Αυτοκράτειρα Σίσυ και που φρόντιζε ο ίδιος ο Demel να παραδίδει στο παλάτι.
Η ρομαντική βόλτα με το fiaker, την πολυφωτογραφημένη άμαξα της πόλης, στη στολισμένη Ringstrasse και τα δρομάκια της πόλης καταλήγει μπροστά στον καθεδρικό του Αγίου Στεφάνου. Από την κορυφή των 343 σκαλιών του γοτθικού καμπαναριού του θα έχουμε και το τελευταίο ενσταντανέ: η πόλη στα πόδια μας να λάμπει ολόκληρη τυλιγμένη σε εκατοντάδες χιλιάδες λαμπάκια, ζευγάρια πιασμένα σφιχτά από το χέρι, μελωδίες από βιολιά, μυρωδιές από καβουρδισμένα αμύγδαλα και ζεστό γλυκόπιοτο κρασί μπλέκονται στο πιο παραμυθένιο χριστουγεννιάτικο σκηνικό.
