Του Γιώργου Αλεξάτου
Είναι περίεργος αυτός ο λαός και το ίδιο περίεργη και η Αριστερά του.
Αυτός ο περίεργος λαός, έκανε κάτι μοναδικό, τα χρόνια που ο οδοστρωτήρας του φασισμού απειλούσε τη ζωή, την αξιοπρέπεια και τον πολιτισμό:
Μόνο αυτός, σε όλες τις κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες, συνδύασε έναν ένοπλο αγώνα από έναν ισχυρό λαϊκό στρατό, με ένα γιγάντιο μαζικό λαϊκό κίνημα.
Ετούτος ο λαός -ο μόνος στην Ευρώπη που πολεμούσε για το δίκιο ολόκληρη τη δεκαετία του '40- είναι ο μοναδικός που εξεγέρθηκε μόλις στα έξι χρόνια της επιβολής δικτατορίας.
Είναι ο λαός που έβγαλε μια Αριστερά που, παρά τα λάθη και τις ανεπάρκειές της, έδωσε δείγματα γραφής.
Καθόλου περίεργο που όταν όλα κατέρρεαν παγκοσμίως, η πρώτη αντίσταση στην εγκατάλειψη της αναφοράς στον κομμουνισμό εκδηλώθηκε σ' αυτόν τον τόπο, από τους κομμουνιστές που αντιτάχθηκαν στη διάλυση του ΚΚΕ εσωτερικού, συγκροτώντας, το 1987, το ΚΚΕ Εσωτερικού / Ανανεωτική Αριστερά.
Κι όταν όλα εξευτελίζονταν σ' αυτόν τον τόπο και παγκοσμίως, ακούστηκε το "φυσικά και δεν θα υπακούσω" από τον γραμματέα της ΚΝΕ,Γιώργο Γράψα. Το 1989!
Σ' αυτόν τον τόπο, όπου από τις πρώτες μέρες υπαγωγής στην εξουσία των ΔΝΤ-Ε.Ε.- ΕΚΤ ξέσπασαν μεγαλειώδεις λαϊκοί αγώνες, αδιανόητοι για οποιοδήποτε άλλη χώρα που βρέθηκε σε ανάλογη κατάσταση, εδώ όπου πέντε χρόνια μετά ο λαός ψήφισε για την ανατροπή των μνημονιακών κυβερνήσεων και κατά 61,5% βροντοφώναξε το ΟΧΙ της αξιοπρέπειας, πάλι η Αριστερά θα πάρει τον λόγο.
Εκείνη που επιμένει να σέβεται την αριστερή της ταυτότητα. Εκείνη που επαναλαμβάνει το εγερτήριο σάλπισμα:
"Φυσικά και δεν θα υπακούσω!"
Τέλος συζήτησης