Κύριοι Κυβερνήτες




Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Χώρα φόρτωσαν στους πολίτες της ακόμα περισσότερο με άγχος, ανασφάλεια, ταλαιπωρία, ερωτηματικά για το που πάμε, για το τι μέλει γενέσθαι, ακόμα-ακόμα αν είχαν δίκιο που σας ανέθεσαν με την ψήφο τους (όσοι σας ψήφισαν) τη διακυβέρνηση της Χώρας και την ρύθμιση της τύχης τους.
Προφανώς δεν έχ

ετε καταλάβει ότι κυβερνάτε ένα ολόκληρο λαό και όχι μόνο τους ψηφοφόρους σας.
Μπορεί να συγκεντρώσατε το 36,34% της προτίμησης του εκλογικού σώματος,  όμως θα πρέπει να υπολογίσετε και το υπόλοιπο 63,66% που δεν σας προτίμησε και σας φορτώθηκε.
Αυτή τη στιγμή οι αποφάσεις σας δεν επηρεάζουν τη ζωή των ψηφοφόρων σας, αλλά τη ζωή του συνόλου του πληθυσμού και σαν δημοκράτες που δηλώνετε θα πρέπει να υπολογίζετε και τη .....
γνώμη και το συμφέρον ολόκληρου του λαού.
Αυτή τη στιγμή καλώς ή κακώς είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωσυστήματος όπου η συμβίωση μαζί τους διέπεται από κανόνες τους οποίους έχει αποδεχθεί η χώρα με τη συμφωνία προσχώρησης, κανόνες που καλώς ή κακώς πρέπει να τηρούνται, και για την όποια αλλαγή θα πρέπει συναποφασίσουν όλα τα μέλη και όχι μονομερώς ένα μέλος.
Όταν ένας δανειολήπτης προσέρχεται στην τράπεζα και ζητά χρηματοδότηση, υπογράφει μια σύμβαση με όρους όπως το ποσό, το χρόνο αποπληρωμής, το επιτόκιο, τις εξασφαλίσεις κ.λ.π. την οποία σύμβαση συνομολογεί και συνυπογράφει με το πιστωτικό ίδρυμα. Ποτέ και πουθενά δεν υπάρχει προηγούμενο ο δανειολήπτης να αποφασίζει μονομερώς να αγνοεί ή να αθετεί τους όρους που έχει υπογράψει και να σηκώνει δικό του «μπαϊράκι» τροποποιώντας όρους και θέτοντας δικούς του. Ακόμα και στις ρυθμίσεις όπου γίνονται, πάλι με σύμπραξη γίνονται, και πάντα τον πρώτο λόγο έχει ο δανειστής.
Εσείς, με τα όσα ζούμε τις τελευταίες μέρες, δείχνεται να αγνοείτε τις συνέπειες που φορτώνετε το σύνολο του λαού με τις αποφάσεις σας.
Επί πέντε μήνες ο έλληνας πολίτης υφίσταται μια ψυχρολουσία και ένα βάσανο πολύ βαρύ, έχει καταπέσει η ψυχολογία του, και με το κλείσιμο των τραπεζών και τον περιορισμό του δικαιώματος να χρησιμοποιεί τα χρήματά του, την περιουσία του, του έχετε καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα.
Σας αρέσει κύριοι η εικόνα που εμφανίζουν οι δρόμοι καθημερινά;;;; Σας αρέσουν οι ουρές έξω από τις τράπεζες που σχηματίζονται καθημερινά για να γίνουν οι αναλήψεις των 60 ευρώ;;; Σταθήκατε σε κάποια από τις ουρές να αφουγκραστείτε το τι λέει αυτός ο κόσμος που ταλαιπωρείτε;; Σας αρέσει η εικόνα των άδειων καταστημάτων που δεν πατά ψυχή μέσα γιατί ο καθένας φυλάγεται μη ξέροντας τι θα επακολουθήσει την επόμενη μέρα;;; Ρωτήσατε τον ασθενή που είχε προγραμματίσει εισαγωγή σε νοσοκομείο (και αν θέλετε πιο συγκεκριμένα στο «ΩΝΑΣΕΙΟ») που αναγκάστηκε να την ακυρώσει παρά το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει επειδή κλείσατε τις τράπεζες και δεν μπόρεσε να πάρει χρήματα;;;
Σας αναφέρω ελάχιστα από την καθημερινότητα των πολιτών που εξ αιτίας σας ανεβαίνουν γολγοθά.
Καλή είναι η εθνική υπερηφάνεια που επικαλείστε, αλλά όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν στοιχεία εθνικής υπερηφάνειας.
Ξέρετε, η πολιτική δεν περιέχει πουθενά τον όρο «τσαμπουκάς», πόσο μάλλον όταν αυτός επιφέρει συνέπειες σε ένα ολόκληρο λαό. Ο τσαμπουκάς μπορεί να περάσει στο σπίτι μας, στην παρέα μας, στο καφενείο, μέσα στο κόμμα μας, όμως όταν έχουμε να κάνουμε με την τύχη της χώρας εκεί διαγράφεται από το πολιτικό λεξικό.
Εκεί έχουμε την «διαπραγμάτευση». Την παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις, κάνουμε ό,τι μπορούμε να περάσουμε το δικό μας σε ό,τι ποσοστό είναι δυνατόν και σε περίπτωση που δεν έχουμε αποτέλεσμα σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και λέμε «μέχρι εδώ μπορούμε». Αν δεν μπορείτε αυτό που θέλετε αποχωρείστε. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν σέρνετε στα κρεματόρια της ανασφάλειας  του προβληματισμού και της αβεβαιότητας δέκα εκατομμύρια πολίτες. Αυτοί δεν σας χρωστάνε τίποτα.
Κλείσατε τις τράπεζες και βάλατε όριο για τις κάρτες τα 60 ευρώ.
Και αυτοί οι υπέργηροι, κύριοι ανεγκέφαλοι, που δεν μπορούν να χειριστούν τις κάρτες και δεν έχουν κάρτες πως θα εξυπηρετηθούν;;; Τους υπολογίσατε αυτούς;;;
Ο τίτλος καθηγητού Πανεπιστημίου που φέρουν αρκετοί από εσάς τους τωρινούς κυβερνήτες αλλά και από τους προηγούμενους, δυστυχώς δεν σας καθιστά αυτόματα ικανούς να κυβερνήσετε μια ολόκληρη χώρα, και πιθανόν ακόμα και μια Ε.Π.Ε.
Έχει τεράστια διαφορά να διδάσκεις θεωρία και να διαμορφώνεις με νούμερα καμπύλες και διαγράμματα με υποθετικά αποτελέσματα από το να εφαρμόζεις πρακτική στο «δούναι και λαβείν» μιας χώρας και τις επιπτώσεις που επέρχονται στην κοινωνία τους. Δυστυχώς η Χώρα αυτή και ο λαός της χρόνια τώρα δεινοπαθεί, σέρνεται και έχει καταστεί έρμαιο αποφάσεων καθηγητών Πανεπιστημίων, είτε Συνταγματολόγοι είναι αυτοί, είτε Οικονομολόγοι.
Καλό δε θα είναι, με την πρώτη αναθεώρηση του Συντάγματος, να απαγορευτεί η ενασχόληση των καθηγητών Πανεπιστημίου με την πολιτική και την κυβερνητική τέχνη δεδομένου ότι η εμπειρία και η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι καθηγητάδες μόνο δεινά έχουν συσσωρεύσει στον τόπο.,
Ο λαός κύριοι δεν θέλει δημοψηφίσματα με διλήμματα που αποτυπώνονται σε ασαφή και ακαταλαβίστικα ψηφοδέλτια.
Ο λαός κύριοι δεν σας εξέλεξε (όσοι σας εξέλεξαν που είναι και η μειοψηφία) για να του φορτώνετε τις ευθύνες που πρέπει εσείς να έχετε.
Ο λαός κύριοι όπως φαίνεται γνώριζε σε ποια κατάσταση βρισκόταν η Χώρα και σας προτίμησε γιατί σας εμπιστεύθηκε ότι γνωρίζατε τρόπους να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα του, κάτι που όπως φαίνεται δεν ισχύει.