Αχ, αυτοί οι Μαρξιστές-αριστεροί (διαχρονικά)

γράφει ο Κων/νος Σπ. Δρακάτος

Είναι αλήθεια ότι η τεχνική της δημιουργίας εντυπώσεων μέσω της “εικονικής πραγματικότητας”, για πολιτικούς λόγος, δεν είναι εφεύρημα της Αριστεράς, Μαρξιστικής ή όχι, ούτε προϊόν της ηλεκτρονικής εποχής. Πάει πολλές χιλιάδες χρόνια πριν και, μάλλον, από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσει την ευφυΐα του για την απόκτηση και άλλων “αγαθών”, πέραν της τροφής.

Είναι όμως σίγουρο, ότι η Μαρξιστική Αριστερά, αυτή την τεχνική, την ενσωμάτωσε στην ιδεολογία της, σε ανώτατο επιστημονικό επίπεδο, δηλαδή της έδωσε συγκεκριμένο τρόπο και στόχο. Ο τρόπος είναι η δήθεν, χαζοχαρούμενη και δήθεν αφελής επικοινωνία με τον “στόχο” και ο στόχος, ο “χάχας” Λαός.
Η Νάντια Βαλαβάνη, υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ τώρα, είναι μία.....
σπουδαγμένη και ευκατάστατη κυρία, με Αριστερό πολιτικό παρελθόν , Μαρξιστικό υποθέτω, σαν πρώην ΑντιΕΦΕΕ/ΚΝΕ. Με την τωρινή της ιδιότητα, δέχθηκε, προχθές, τις απολυμένες καθαρίστριες, για την επίλυση του σοβαρού προβλήματός τους και το πρώτο που τους είπε ήταν “να με λέτε Νάντια,.... κάντε υπομονή ένα μήνα” ! Είμαι βέβαιος ότι όσοι το διάβασαν, γιατί γιαυτό ελέχθη, θα “εκτίμησαν” την ευαισθησία της υπουργού, ξέρεις τι είναι να σου επιτρέπει μια υπουργός να της μιλάς με το μικρό της όνομα; Και θα ήταν πράγματι ένδειξη αγάπης και συμπόνιας προς τον πάσχοντα “συνάνθρωπο”, αν δεν έκρυβε τον “σκοπό” που ήταν το “κάντε υπομονή...”. Γιατί αν ήταν πραγματικά φιλάνθρωπη, η ευαισθησία της κ. Βαλαβάνη, θα μπορούσε να “ενισχύσει” την “υπομονή του ενός μηνός”, με κατιτίς από το πλούσιο περίσσευμά της. Κάτι όμως, που δεν κάνουν ποτέ οι γνήσιοι Μαρξιστές. Εξ ου και το “να με λέτε Νάντια” (και πολύ σας πάει, μπορεί να σκέφτηκε,, λέω κακοβούλως εγώ).

Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης είναι και αυτός υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, αριστερός κι' αυτός αλλά δεν έψαξα για περισσότερα. Είδα λοιπόν, μια φωτογραφία του, οδηγώντας ένα αυτοκίνητο με την λεζάντα να γράφει, ότι πάει στο υπουργείο του με φτηνό αυτοκίνητο. Φαντάζεστε τώρα τι θα σκέφτηκαν αυτοί που ανήκουν στην κατηγορία “χάχας” Λαός, βλέποντάς τον έτσι “σεμνό και ταπεινό”. Εγώ όμως θυμήθηκα, ότι κάπου εκεί στο 1981, έναν άλλο υπουργό, αριστερό της κατηγορίας Σοσιαλιστής, να πηγαίνει στο υπουργείο του με μηχανάκι βέσπα. Κι' εκείνον τον είχαν φωτογραφίσει έτσι.... μετά.... ε' δεν έχει μετά, έγινε πλούσιος....
Έχω κι' άλλες “κακίες” γι' αυτόν τον τύπο των λαοπλάνων πολιτικών, Μαρξιστικής κουλτούρας. Δεν ζητάω να βγάλουν το φαΐ από το στόμα τους, για να ταΐσουν ένα που πεινάει, αλλά δεν αντέχω να μου πουλάνε και τα περί αριστερής “αλληλεγγύης”, κουραφέξαλα. Τους ζητήσατε να κάνουν υπομονή ένα μήνα, κ. Βαλαβάνη, αλλά δεν τις ρωτήσατε τι τρώγανε 18 μήνες, χωρίς φράγκο στην τσέπη, ούτε και αναλάβατε κάποια πρωτοβουλία για, με κάποιο τρόπο, πρακτική συμπαράστασή τους, έστω για ένα μήνα.