Αυτό που κατάφερε η Αλβανία την περασμένη Κυριακή ήταν γι' αυτήν κάτι ιστορικό. Κάτι μοναδικό. Μια ομάδα με σχεδόν άγνωστους ποδοσφαιριστές νίκησε την Πορτογαλία εκτός έδρας με 1-0! Και όχι σε φιλικό, αλλά σε προκριματική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Φανταστείτε, λοιπόν, τι θα μπορούσε να καταφέρει αυτή η Εθνική σε περίπτωση που μερικοί ποδοσφαιριστές διάλεγαν να κρατήσουν την αλβανική υπηκοότητα και να αγωνιστούν στους «Αετούς».
Παίκτες παγκόσμιας κλάσης που φορούν τις φανέλες μεγάλων ποδοσφαιρικών συλλόγων διαλέγουν να αντιπροσωπεύσουν μια περισσότερο δυνατή και… εμπορική εθνική ομάδα. Πολλούς από αυτούς τους είδαμε πρόσφατα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας να εκπροσωπούν την Ελβετία, η οποία αποτελεί την πιο… πολυεθνική ομάδα. Για του λόγου το αληθές, από τους 23 ποδοσφαιριστές της στο τωρινό ρόστερ, μόλις οι 11 είναι Ελβετοί… πάππου προς πάππου. Οι υπόλοιποι 12 έχουν καταγωγή μέχρι και από το Πράσινο Ακρωτήρι!
Φυσικά, η πλειονότητα των ποδοσφαιριστών έχει Αλβανούς γονείς, οι οποίοι μετανάστευσαν στην Ελβετία και έτσι τα παιδιά τους γεννήθηκαν εκεί. Το φαινόμενο ξεκίνησε στη δεκαετία του ’60 και κορυφώθηκε στα 90s. Αλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το 2% του πληθυσμού της Ελβετίας είναι Αλβανοί. Ητοι 250.000 σε μια χώρα 7 εκατομμυρίων ανθρώπων!
Τη δεδομένη στιγμή, ο αστέρας της εθνικής Αλβανίας είναι ο αρχηγός της, ο Λορίκ Τσάνα της Λάτσιο. Από κει και πέρα, οι υπόλοιποι είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων με εξαίρεση τέσσερις-πέντε ποδοσφαιριστές, όπως για παράδειγμα ο Εργκις Κάτσε του ΠΑΟΚ ή ο Μπερίσα της Λάτσιο.
Αν παρατηρήσει κανείς τα ονόματα που διαθέτει η Εθνική Ελβετίας τότε θα καταλάβει εύκολα ότι η Αλβανία θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ο Σακίρι της Μπάγερν Μονάχου, πρώτος και καλύτερος. Οι γονείς του 22χρονου είναι αλβανικής καταγωγής, όμως ένα χρόνο αφότου γεννήθηκε ο γιος τους μετανάστευσαν στην Ελβετία. Από την άλλη, οι γονείς του Τσάκα έφυγαν για την Ελβετία προτού έρθει στη ζωή ο νυν μέσος της Γκλάντμπαχ. Ο 21χρονος δεν ήθελε να αγωνιστεί για την Αλβανία, σε αντίθεση με τον 23χρονο αδερφό του ο οποίος είναι επίσης επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Αλβανική καταγωγή έχει και ο Παϊτίμ Κασάμι του Ολυμπιακού, ο οποίος όμως γεννήθηκε στην ΠΓΔΜ. Η λίστα δεν σταματάει εκεί, καθώς υπάρχουν ακόμη ο Τζεμαϊλί, ο Μπεχράμι, ο Μουσταφί, ακόμα και ο Γιανουζάι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Βέβαια, η περίπτωση του τελευταίου είναι κάπως περίπλοκη, αφού τον διεκδικούσαν έξι(!) χώρες, ανάμεσά τους και η Αλβανία. Τελικά επέλεξε το Βέλγιο.
Ομως, δεν είναι μόνο η Ελβετία που διαθέτει στο ρόστερ της παίκτες αλβανικής καταγωγής. Το φαινόμενο με τα παιδιά που γεννιούνται στην Αλβανία, αλλά ανδρώνονται ποδοσφαιρικά και μεγαλώνουν στην Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από συχνό.
Ο Στέφανος Καπίνο, ο Παναγιώτης Κονέ και ο Σωτήρης Νίνης είναι τα πιο γνωστά ονόματα που δεδομένα θα μπορούσαν να αγωνιστούν ως βασικοί και αναντικατάστατοι στην εθνική ομάδα της Αλβανίας. Υπάρχουν κι άλλοι, όπως ο Ελίνι Δημούτσος, ο Βασίλης Σκουρτάι και ο Ανδρέα Τάτος.
Τόσο ο Τάτος όσο και ο Νίνης γεννήθηκαν στη Χιμάρα και έπειτα μετακόμισαν στη Ζάκυνθο, γι' αυτό και διατηρούν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους.
«Οι ρίζες μου είναι ελληνικές. Είμαι από τη Χιμάρα. Ολοι μας εκεί μιλάμε μόνο ελληνικά», είχε πει παλιότερα ο μέσος του Ατρόμητου, ο οποίος μαζί με τον Κονέ είχαν αρνηθεί την πρόταση που τους έγινε από τη γειτονική χώρα.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι πέρα για πέρα λογικό οι ποδοσφαιριστές να διαλέγουν να φορέσουν το εθνόσημο της χώρας που μεγάλωσαν. Ολα κι όλα…