Λίγες μέρες πριν από το
τέλος του χρόνου και ενώ είχε αρχίσει έστω και δειλά η συζήτηση για την πιθανότητα
ανασυγκρότησης του κεντροαριστερού, σοσιαλδημοκρατικού η όπως αλλιώς θέλετε πέστε
τον, χώρου, η ΔΗΜΑΡ, ο ένας από τους βασικούς πυλώνες του χώρου , τουλάχιστον
με τα σημερινά δεδομένα, αποφάσισε να αποχωρήσει των συζητήσεων.
Να αποχωρήσει δηλαδή από
μια συζήτηση που δεν πρόλαβε καν να ξεκινήσει και από ένα φόρουμ, στην δημιουργία του........ οποίου, στελέχη της πρωτοστάτησαν.
Μπορεί αρκετοί και από
το ΠΑΣΟΚ αλλά και από την ιδία την ΔΗΜΑΡ να ξαφνιαστήκαν με την κίνηση αυτή, όμως
αν είχαν ήδη κοιτάξει το παρελθόν του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου αλλά και ορισμένα
σημάδια που εξέπεμπαν συγκεκριμένες αποφάσεις του τελευταίου διαστήματος δεν θα έπεφταν από τα σύννεφα.
Φαίνεται πως σε κάποιους
στην ΔΗΜΑΡ τόσο το κοστούμι της συνεργασίας με «μη αριστερά» κόμματα όσο τελικά
και η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση , που σημαίνει αποφάσεις και πράξεις , πέρα από
θεωρητικές προσεγγίσεις, πέφτουν βαριά.
Ίσως λοιπόν τα συγκεκριμένα
στελέχη δεν έχουν αντιληφτεί ορισμένα πολύ συγκεκριμένα πράγματα.
--- Ότι ο κόσμος , η κοινωνία
και οι παγκόσμιες ισορροπίες έχουν αλλάξει παρά πολύ από την εποχή της Οκτωβριανής
Επανάστασης, της Σοβιετικής Ένωσης , αλλά και του Ευρωκομμουνισμου.
---Ότι οι κοινωνικές και οικονομικές δομές είναι πλήρως διαφοροποιημένες
σε όλα τα επίπεδα αλλά και οι διαθέσεις και ανάγκες των πολιτών είναι εντελώς διαφορετικές.
--- Ότι οι πολιτικοί και τα κόμματα που θέλουν να είναι χρήσιμα
οφείλουν να ασχολούνται με πράξεις και εφαρμογή
εφικτών μέτρων που έχουν κάτι να προσφέρουν άμεσα στους πολίτες.
Πέρα όμως από ορισμένα
τέτοια ζητήματα , φαίνεται πως αρκετοί από τον συγκεκριμένο χώρο από την μια
δεν μπορούν να ξεφύγουν από ιδεολογικές αγκυλώσεις και φοβίες αλλά προφανώς δεν
μπορούν να αντέξουν και την αναμενόμενη κριτική των πρώην συντρόφων τους που έμειναν
στον ΣΥΡΙΖΑ , για « δεξιά τους» στροφή.
Η λέξη σοσιαλδημοκρατία
για κάποιους είναι συνυφασμένη με μια σειρά από « αρνητικές» αναφορές μια και βρίσκονται
ακόμα υπό την επήρεια των ιδεολογικών αναφορών και αγκυλώσεων του 70…
Κι όμως κάποιοι εξ αυτών
τόλμησαν να κάνουν το βήμα της κυβερνητικης συνεργασίας. Ένα βήμα που κινδυνεύει
να μεινει μετέωρο ( και να τους οδηγήσει στο κενό) μια και οι επόμενες κινήσεις
τους δεν συνάδουν με τις προηγούμενες.
Αν δεν αντιληφτούν
στην ΔΗΜΑΡ και μάλιστα άμεσα, πως η εποχή αναζητά τολμηρές πρωτοβουλίες που κάποια
στιγμή ξεπερνούν και τα στερεότυπα με τα όποια μεγαλώσαμε ( που τελικά μπορεί
να είναι και λάθος) τότε κινδυνεύουν να βρεθούν αιωρούμενοι στο κενό.
Κινδυνεύουν ο χώρος της
κεντροαριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας δηλαδή, να ανασυντεθεί, έστω και αργά , χωρίς
τους ίδιους και να βρεθούν και πάλι στην γωνία, μια και ένα δικό τους τμήμα ,
σε αυτή την περίπτωση θα καλύψει ο σημερινός Συνασπισμός,
Θα πρέπει να αντιληφτούν
ότι οι πολιτικοί χώροι είναι συγκεκριμένοι και με πολύ συγκεκριμένες ανάγκες. Σχήματα
με θολή κατεύθυνση και θολές σκέψεις δεν μπορούν να υπάρξουν στο νέο πολιτικό
και κοινωνικό περιβάλλον.
Ίσως Ινστιτούτα θεωρητικών
πολιτικών αναζητήσεων μπορεί να υπάρχουν και να ονομάζονται μάλιστα και οσο. .αριστερα
θέλουν. Όμως πολιτικά σχήματα που θέλουν να λύσουν προβλήματα των πολιτών δεν μπορεί
να είναι κολλημένα σε θεωρητικές αναζητήσεις και ιδεολογικές αναφορές του παρελθόντος.
Γι αυτό και στην
ΔΗΜΑΡ οφείλουν να αποφασίσουν αν θέλουν να αποτελέσουν μέρος ενός νέου πολιτικού
συστήματος που θα στηρίζεται, όπως κάθε δυτικό ευρωπαϊκό σύστημα, σε μεγάλα σχήματα
της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς …
Και να το αποφασίσουν σύντομα. Με τα μάτια και την σκέψη στην πραγματικότητα
και στο μέλλον…ptroupiotis@yahoo.gr