Γράφει ο Βασίλης Δ. Χασιώτης : .
Η
Βουλή, δηλαδή η κυβερνητική πλειοψηφία, πρόκειται να επικυρώσει την
εβδομάδα αυτή, με τη ψήφο της, τα νέα μέτρα που η ξένη κατοχική δύναμη,
εισάγει προς έγκριση στη Βουλή δια χειρός ελληνικής κυβέρνησης.
Μέχρι
στιγμής, η Τρόϊκα, μπορεί να επαίρεται, ευτυχώς γι΄ αυτήν, δυστυχώς για
μας, ότι η ελληνική Βουλή, δεν την απογοήτευσε : ό,τι ζήτησε μέχρι
τώρα, τα τελευταία 2,5 χρόνια, έτυχαν της.........
αιτούμενης επικύρωσης από τις
κυβερνητικές πλειοψηφίες της μνημονιακής περιόδου, θάλεγα, με
χαρακτηριστική ίσαμε σήμερα άνεση, σε επίπεδο φιλομνημονιακού μπλοκ και
όχι κατ’ ανάγκη σε επίπεδο φιλομνημονιακών κομμάτων –εκεί υπήρξαν
κομματικά «κόστη».
Παρά
το γεγονός ότι έχει αναπτυχθεί κάποιος σκεπτικισμός αναφορικά με το αν
θα περάσουν ή όχι τα μέτρα, και αν ναι, αν θα περάσουν με τέτοια
πλειοψηφία ώστε να μην υπάρξει ιδιαίτερο πρόβλημα πολιτικής
«νομιμοποίησης», προσωπικά, πιστεύω ότι θα περάσουν, όπως επίσης
πιστεύω, ότι ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ, η κυβέρνηση αυτή, θα μετρά πολύ λίγο
χρονικό διάστημα στην εξουσία, με τη Νέα Δημοκρατία, να οδεύει προς
συνάντηση του ΠΑΣΟΚ στα χαμηλά ποσοστά εκλογικής επιρροής, ίσως και
χαμηλότερα αυτών του ΠΑΣΟΚ. Ήδη, όλα δείχνουν ότι η Νέα Δημοκρατία
ακολουθεί κατά πόδας τη ΜΟΙΡΑΙΑ πορεία του ΠΑΣΟΚ. Παρέλαβε την ηγεσία
του Σφαγείου, εξακολουθώντας να το λειτουργεί όχι απλά όπως και πριν, μα
ακόμα πιο εντατικά και φυσικά, με όλους τους κανόνες των δημοσίων
σχέσεων : επιστράτευση του αιτήματος «κατανόησης» των ΣΥΝΗΘΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
του Σφαγείου αυτού, επιστράτευση του αισθήματος του «συμπάσχειν» με τους
σφαγιαζόμενους, με παράλληλη επιστράτευση της θεωρίας του μονοδρόμου,
και τέλος πάντων, ό,τι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Α! Βέβαια! ΓΙ΄ΑΚΟΜΑ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ, Η ΙΔΙΑ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ, ΟΤΙ «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ» ΣΚΛΗΡΑ. Όπως και
το ΠΑΣΟΚ πριν απ’ αυτούς.
Μας
δίνεται η ευκαιρία, εν όψει της αναμονής για τη ψήφιση των νέων
«σωτήριων μέτρων», (για την αποτελεσματικότητα των οποίων, πάντως,
ΟΥΔΕΙΣ αμφιβάλλει ότι θα είναι ΕΦΑΜΙΛΛΗ των (άθλιων) επιδόσεων των
προηγούμενων μέτρων, που ήταν της ΙΔΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ, απλά τα τωρινά είναι ακόμα πιο επώδυνα) να ΞΑΘΙΞΟΥΜΕ το
ζήτημα της ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ, που 2,5 τώρα χρόνια, σε δεκάδες άρθρα μου
ισχυρίζομαι ότι ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ από το πολιτικό σκηνικό της χώρας,
με ό,τι αυτό σημαίνει.
Σήμερα,
θα εστιάσω λίγο παραπάνω, στο πώς αντιλαμβάνομαι, εγώ τουλάχιστον, ΑΠΟ
ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, το περιεχόμενο της έννοιας αυτής.
Τι είναι λοιπόν αυτή η ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ;
Σημαίνει ότι η κυβέρνηση διαθέτει την εμπιστοσύνη της Βουλής.
Συνήθως, εδώ σταματά και η όποια δημόσια συζήτηση σχετικά με το θέμα.
Όμως, ως έχουν τα πράγματα σήμερα, ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΑ το ζήτημα της διερεύνησης ύπαρξης ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ, παρά σταματά εδώ.
Διότι,
υπάρχει το επόμενο ζήτημα : το ζήτημα της ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑΣ της
κοινοβουλευτικής ψήφου, η οποία και δίδει την εμπιστοσύνη στη κυβέρνηση.
Τούτη
η ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ με τη σειρά της, συνδέεται ΑΡΡΗΚΤΑ, (πέρα από άλλα
ζητήματα, διαδικαστικά ή μη, όπως π.χ., το αν η ψήφος παρέχεται κατά
συνείδηση ή εκβιαστικά, όπως συχνά έχω αναφερθεί σ’ αυτό το τελευταίο
ζήτημα), με την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ (και ΟΧΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ) του κάθε βουλευτή, να
ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΕΩΝ ΤΟΥ.
Αυτή
δε η ΛΑΪΚΗ ΕΝΤΟΛΗ, διαμορφώθηκε και παρασχέθηκε εν τέλει, δυνάμει [α]
του προγράμματος που το κάθε κόμμα παρουσίασε στο λαό ζητώντας ΤΗΝ
ΕΝΤΟΛΗ να το υλοποιήσει, και [β] της επιλογής των προσώπων που ο λαός
έκρινε ΙΚΑΝΑ να ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝ το πρόγραμμα.
Τέλος,
το ΚΑΘΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, δεν είναι ένα κουρελόχαρτο ή ένα
οποιοδήποτε κείμενο χωρίς ιδιαίτερη σημασία. ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕ
ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ή ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ, ΜΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ
«ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΟΥΝΤΟΣ» ΛΑΟΥ, ΜΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ.
Αυτή
είναι ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ η ΠΛΗΡΗΣ «ΑΛΥΣΙΔΑ» της έννοιας της
ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗΣ. Συνεπώς, η δεδηλωμένη δεν προσδιορίζεται μονάχα ποσοτικά,
δηλαδή πόσα «κουκιά» μετράει η κυβέρνηση, μα απ’ ολόκληρη την «αλυσίδα»
που περιγράψαμε : ΑΡΚΕΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΑ ΚΡΙΚΟΥ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
«ΑΛΥΣΙΔΑΣ» ΩΣΤΕ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΊ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ.
Ειδικότερα,
η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ διάρρηξη της εντολής εκπροσώπησης με
βάση το πρόγραμμα, κατά την άποψή μου, καθιστά την όποια ψήφο
εμπιστοσύνης του προς τη κυβέρνηση άκυρη, αφού η απεμπόληση του
προγράμματος ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΞΕΛΕΓΗ, ΚΑΘΙΣΤΑ ΑΚΥΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΗΦΘΕΙΣΑ
ΕΝΤΟΛΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΤΟΥ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥ, και συνεπώς, από εδώ και πέρα, η
όποια κοινοβουλευτική δραστηριότητα του βουλευτή, ΔΕΝ γίνεται στο όνομα
των εντολέων του, δηλαδή του λαού, ΜΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑ.
Επομένως, ό,τι παράγεται ως «κοινοβουλευτικό (ευρύτερα) έργο», ΕΙΝΑΙ
ΑΚΥΡΟ, αφού το ίδιο το Σύνταγμα, δεν αναγνωρίζει σε βουλευτή να
εκπροσωπεί τον εαυτό του.
Τι συμβαίνει τώρα στη ΠΡΑΞΗ, στη μνημονιακή μας εποχή, σε σχέση με τις παραπάνω παρατηρήσεις μας, αναφορικά με τη δεδηλωμένη;
Συμβαίνει
τούτο : ότι και στις δυό εκλογικές αναμετρήσεις, αυτή του 2009 και του
2012, συνετελέσθη μια ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΨΗΦΟΥ, ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ.
Όπως
επίμονα ισχυρίζομαι, σ’ όλα μου τα γραφτά απ’ τον Μάρτιο – Απρίλιο ήδη
του 2010 έως σήμερα, όλα τα μνημόνια και οι σχετικοί μ’ αυτά νόμοι που
ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ από τη Τρόϊκα, ψηφίστηκαν από κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες
ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΤΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ σύμφωνα με τα όσα είπαμε παραπάνω.
Ουδέποτε τα προγράμματα που εφαρμόζονται από τις μνημονιακές
κυβερνήσεις εγκρίθηκαν απ’ το λαό, κι όχι μόνο αυτό, αλλά εξελέγησαν με ΡΙΖΙΚΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Η
υφαρπαγή της ψήφου, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, φαίνεται ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ
ΚΑΙ ΑΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗ! Και για να μείνω στη παρούσα κυβέρνηση, (για τις
προηγηθείσες δύο, του Γεωργίου Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου, έχω
τοποθετηθεί επανειλημμένα), ΟΥΔΟΛΩΣ ΠΕΙΘΟΜΑΙ ότι η Νέα Δημοκρατία,
μετέβαλε προθέσεις για το ζήτημα της διαχείρισης της κρίσης, μέσα στα
ολίγα εικοσιτετράωρα που μεσολάβησαν πριν και μετά τις εκλογές του
Ιουνίου, οπότε και η μετεκλογική στροφή της ήταν όντως θεαματική. Απλά,
ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ είχε και προεκλογικά. Αυτό εγώ πιστεύω.
Συνεπώς, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, στην επικείμενη ψηφοφορία των νέων μέτρων, θα πρέπει να έχει υπόψη της ότι ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ
(σύμφωνα με όσα εκθέσαμε) να υπερψηφίσει ή καταψηφίσει τα μέτρα,
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ,
και θα πρέπει επίσης να θυμάται, ότι ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝΤΟΛΗΣ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΑΞΙΩΜΑ. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, η παράκαμψη της λαϊκής εντολής, ισοδυναμεί ΜΕ ΒΑΘΙΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, και βεβαίως, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΟ ΑΞΙΩΜΑ, ΑΦΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ.
Μπορώ
όμως να δεχτώ τούτο : τη δικαιολογία ότι υπερεκτιμήθηκαν οι δυνατότητες
και ικανότητες συγκεκριμένων προσώπων υπεύθυνων για την υλοποίηση του
προεκλογικού προγράμματος, ότι σήμερα γίνεται αντιληπτό ότι ήταν
υπεραισιόδοξο.
Η απάντησή μου σ’ αυτή τη δικαιολογία είναι :
ΚΑΛΩΣ!
ΔΕΚΤΗ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ!
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΤΟ ΣΦΑΛΛΕΙΝ!
Λοιπόν, μια πολιτικά ΕΝΤΙΜΗ διέξοδος υπάρχει :
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ!
Ποιος θα σώσει τη χώρα σε μια τέτοια εξέλιξη;
Ε, αυτό θα το κρίνει ο ελληνικός λαός, ΜΕ ΝΕΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.
Πάντως ΟΧΙ όσοι ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ!
Το πιο σοβαρό «επιχείρημα» που ακούω είναι ότι ΣΩΖΟΥΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ!!!!!
Πολύ
ενδιαφέρον για ένα λαό που κατά το ¼ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΣ, κατά το ¼ ΖΕΙ ΚΑΤΩ
ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, κατά το ¼ ΖΕΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, και
κατά το ¼ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΦΥΛΛΟ ΠΟΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟΠΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ¾
ΠΑΡΑΠΑΝΩ….