Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος
Βγήκε και η κ. Μπακογιάννη και μας είπε ότι χρειαζόμαστε "λιγότερο κράτος".
Αλήθεια;
Και απο πότε η "ιδιωτικοποίηση" του κράτους συνιστά κατάργησή του;
Δηλαδή είναι "κράτος" η δημοσια Δεη και δεν θα είναι η ιδιωτικη;
Είναι "κράτος" η δημόσια ΕΥΔΑΠ και δεν θα είναι το αντίστοιχο ιδιωτικό μονοπώλιο επι του νερού "κράτος";
Σήμερα δερνει τους κατοίκους στην Κερατέα το "δημόσιο κράτος" του Πασόκ ή το "ιδιωτικό κράτος" του Μπόμπολα;
Εχει το συγκρότημα Μπόμπολα λιγοτερη δύναμη απο το Πασόκ (θυμάστε την υπόθεση με το "βασικό μέτοχο") ή οι διάφοροι πολυεθνικοι όμιλοι με κερδη όσο οι προυπολογισμοί δεκάδων χωρών είναι "λιγότερο κρατος";
Οι δημαγωγοι της Νέα Τάξης προσπαθουν να μας πείσουν με εύηχα συνθηματα οτι η φεουδαρχια των ιδιωτικων μονοπωλιων, το "ιδιωτικό κράτος", η πιο αυθαιρετη, βαρβαρη και ......απονομιμοποιημενη μορφη κρατικης εξουσιας θα μας οδηγήσει σε κοινωνίες "μεγαλυτερης ελευθερίας και ευημερίας".
Σιγα μην μας παει και στην "αταξικη κοινωνια"....
Η ιδιωτικοποίηση του Δημοσιου χωρου, η ιδιωτικη ιδιοκτησία επι λιμνών, ποταμων, βουνων, και θαλασσων, οι ιδιωτικές μπαρες στους δρόμους μεταξυ πόλεων και η κατοχη φυσικών αγαθων αλλα και δικαιωματων επι του δημόσιου χωρου, της βιοποικιλότητας ακόμη και του ανθρώπινου γονιδιώματος εν ειδει ιδιωτικης περιουσίας, σε μια και μονο εποχή μας παραπέμπει: στην προ της Γαλλικης Επαναστασης Φεουδαρχία των ιδιωτικών κρατων και των ολιγαρχών-ηγεμόνων.
Ως εκτουτου καθε καλοπιστος Αστος (ακροατήριο στο οποίο προφανώς απευθύνεται η κ. Μπακογιάννη) θα πρέπει να αντιλήφθει οτι εδω δεν μιλαμε για "καλοηθη" καπιταλισμό - αποκτηση πλουτου απο την επενδυση στη γνωση, την επιστήμη και την τεχνολογία που απελευθερώνει τις παραγωγικές δυνατοτητες της κοινωνίας- ούτε για αστική δημοκρατία, αλλά για πλιατσικο υπο τη μορφη της πλέον αντιπαραγωγικης συσώρευσης πλουτου, εκείνης της φεουδαρχικής κερδοσκοπιας και ιδιωτικής μονοπώλησης φυσικών και βασικών αγαθών καθως και δικαιωματων (πχ της επικοινωνίας).
Και δεν πρέπει να δουμε αυτες τις προτάσεις ως επι μερους και αναγκαστικές λύσεις της "κρισης χρέους" γιατι το πολυεθνικο και υπερεθνικό κεφάλαιο και οι ντόπιοι εκπρόσωποι τους εχουν διαμορφώσει εδω και χρονια μια ιστορικη στρατηγικη: την κατεδαφιση του δημοσιου κράτους των λαων και την αντικατάσταση του απο ιδιωτικά κράτη διοικούμενα απο υπερεθνικα ολιγαρχικά κονκλάβια.
Κι ακόμη περισσότερο ειναι η "οικολογικη κρίση", η διαπιστωση ότι οι φυσικοι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και προσφέρονται για "απίθανα" κέρδη αλλα και η απιστευτη συσσωρευση πλουτου (με δισεκατομμυριουχους που αυξανονται γεωμετρικα) που σχηματοποιεί σε πραγματικοτητα το πιο "τρελλο" όνειρο του κάθε κεφαλαιοκράτη: έναν ιδιόκτητο πλανήτη.
Η "κρίση χρέους" και η αποδοχή της λογικης της απο τους λαούς δεν είναι παρα το πρόσχημα για να τον αγοράσουν φθηνότερα.
Ενω οι νεοταξίτες δημαγωγοί (με τη βοήθεια και φιλικών ΜΜΕ) αναλαμβάνουν τον αποπροσανατολισμό και την εξαπάτηση της κοινής γνώμης:
Να πιστέψουμε την υποταγή (σε υπερεθνικα κέντρα) ως "ελευθερία", την φτωχεια (για τους πολλούς) ως "ανάπτυξη" και το ιδιωτικο κρατος (των πολυεθνικών) ως "λιγότερο κράτος".
Θα τους πιστέψουμε;
Αλήθεια;
Και απο πότε η "ιδιωτικοποίηση" του κράτους συνιστά κατάργησή του;
Δηλαδή είναι "κράτος" η δημοσια Δεη και δεν θα είναι η ιδιωτικη;
Είναι "κράτος" η δημόσια ΕΥΔΑΠ και δεν θα είναι το αντίστοιχο ιδιωτικό μονοπώλιο επι του νερού "κράτος";
Σήμερα δερνει τους κατοίκους στην Κερατέα το "δημόσιο κράτος" του Πασόκ ή το "ιδιωτικό κράτος" του Μπόμπολα;
Εχει το συγκρότημα Μπόμπολα λιγοτερη δύναμη απο το Πασόκ (θυμάστε την υπόθεση με το "βασικό μέτοχο") ή οι διάφοροι πολυεθνικοι όμιλοι με κερδη όσο οι προυπολογισμοί δεκάδων χωρών είναι "λιγότερο κρατος";
Οι δημαγωγοι της Νέα Τάξης προσπαθουν να μας πείσουν με εύηχα συνθηματα οτι η φεουδαρχια των ιδιωτικων μονοπωλιων, το "ιδιωτικό κράτος", η πιο αυθαιρετη, βαρβαρη και ......απονομιμοποιημενη μορφη κρατικης εξουσιας θα μας οδηγήσει σε κοινωνίες "μεγαλυτερης ελευθερίας και ευημερίας".
Σιγα μην μας παει και στην "αταξικη κοινωνια"....
Η ιδιωτικοποίηση του Δημοσιου χωρου, η ιδιωτικη ιδιοκτησία επι λιμνών, ποταμων, βουνων, και θαλασσων, οι ιδιωτικές μπαρες στους δρόμους μεταξυ πόλεων και η κατοχη φυσικών αγαθων αλλα και δικαιωματων επι του δημόσιου χωρου, της βιοποικιλότητας ακόμη και του ανθρώπινου γονιδιώματος εν ειδει ιδιωτικης περιουσίας, σε μια και μονο εποχή μας παραπέμπει: στην προ της Γαλλικης Επαναστασης Φεουδαρχία των ιδιωτικών κρατων και των ολιγαρχών-ηγεμόνων.
Ως εκτουτου καθε καλοπιστος Αστος (ακροατήριο στο οποίο προφανώς απευθύνεται η κ. Μπακογιάννη) θα πρέπει να αντιλήφθει οτι εδω δεν μιλαμε για "καλοηθη" καπιταλισμό - αποκτηση πλουτου απο την επενδυση στη γνωση, την επιστήμη και την τεχνολογία που απελευθερώνει τις παραγωγικές δυνατοτητες της κοινωνίας- ούτε για αστική δημοκρατία, αλλά για πλιατσικο υπο τη μορφη της πλέον αντιπαραγωγικης συσώρευσης πλουτου, εκείνης της φεουδαρχικής κερδοσκοπιας και ιδιωτικής μονοπώλησης φυσικών και βασικών αγαθών καθως και δικαιωματων (πχ της επικοινωνίας).
Και δεν πρέπει να δουμε αυτες τις προτάσεις ως επι μερους και αναγκαστικές λύσεις της "κρισης χρέους" γιατι το πολυεθνικο και υπερεθνικό κεφάλαιο και οι ντόπιοι εκπρόσωποι τους εχουν διαμορφώσει εδω και χρονια μια ιστορικη στρατηγικη: την κατεδαφιση του δημοσιου κράτους των λαων και την αντικατάσταση του απο ιδιωτικά κράτη διοικούμενα απο υπερεθνικα ολιγαρχικά κονκλάβια.
Κι ακόμη περισσότερο ειναι η "οικολογικη κρίση", η διαπιστωση ότι οι φυσικοι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι και προσφέρονται για "απίθανα" κέρδη αλλα και η απιστευτη συσσωρευση πλουτου (με δισεκατομμυριουχους που αυξανονται γεωμετρικα) που σχηματοποιεί σε πραγματικοτητα το πιο "τρελλο" όνειρο του κάθε κεφαλαιοκράτη: έναν ιδιόκτητο πλανήτη.
Η "κρίση χρέους" και η αποδοχή της λογικης της απο τους λαούς δεν είναι παρα το πρόσχημα για να τον αγοράσουν φθηνότερα.
Ενω οι νεοταξίτες δημαγωγοί (με τη βοήθεια και φιλικών ΜΜΕ) αναλαμβάνουν τον αποπροσανατολισμό και την εξαπάτηση της κοινής γνώμης:
Να πιστέψουμε την υποταγή (σε υπερεθνικα κέντρα) ως "ελευθερία", την φτωχεια (για τους πολλούς) ως "ανάπτυξη" και το ιδιωτικο κρατος (των πολυεθνικών) ως "λιγότερο κράτος".
Θα τους πιστέψουμε;
Το ακριβές λοιπον πολιτικό δίλημμα για τους λαούς και κάθε πολίτη δεν είναι το δημαγωγικό και αποπροσανατολιστικό "
"Δημόσιο ή ιδιωτικό κράτος"; Αν ανατρέξουμε στην Ιστορία θα βρούμε και την απάντηση.- Νικολόπουλος Βασίλης.