Γράφει ο Κικέρων
Καθημερινά γράφονται πολλά για το ρόλο που έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ μαζί με διάφορους μεγαλοδημοσιογράφους.
Η προπαγάνδα τους, είναι αλήθεια, τις περισσότερες φορές αγγίζει το όριο του γελοίου. Μία πρόχειρη έρευνα μεταξύ φίλων και γνωστών, μας επιβεβαιώνει ότι όχι μόνο δεν πείθουν πια κανέναν, αλλά έχουν καταλάβει και οι πάντες το ρόλο τους. Τελικά δεν γνωρίζω αν μια τόσο οφθαλμοφανής πλύση εγκεφάλου έχει στόχο να πείσει ή να προκαλέσει εκνευρισμό ή ίσως και γέλιο.
Μήπως όμως τα ΜΜΕ εσκεμμένα παίζουν τόσο φανερό ρόλο. Ίσως όχι για να πείσουν, αλλά για να παραπλανήσουν. Δείχνουν ότι είναι οι μοναδικοί στη χώρα που κάνουν τα πάντα για να υποστηρίξουν το ΔΝΤ και την κατοχική κυβέρνηση. Έτσι, οι σύγχρονοι Γεωργαλάδες, στέφουν όλα τα πυρά επάνω τους, αφήνοντας κάποιους άλλους στο απυρόβλητο, αλλά και στο απόλυτο σκοτάδι.
Αν όμως παραδεχόμαστε ότι πράγματι η πατρίδα μας δέχεται ένα είδος επίθεσης, είναι αφελές οι επιτιθέμενοι να ............στηρίζονται μόνο στην προστασία των γραφικών και "καμένων" πλέον προπαγανδιστών.
Στο παρόν κείμενο, θα προσπαθήσουμε να συνδέσουμε κάποια γεγονότα και να τα δούμε με μία άλλη ματιά. Να φωτίσουμε και να περιγράψουμε τη δράση κάποιων, που έπαιξαν το ρόλο του αόρατου προστάτη του ΓΑΠ απέναντι σε οποιοδήποτε κίνδυνο θα μπορούσε να χαλάσει την αποστολή που είχε αναλάβει.
Η ιστορία μας λοιπόν ξεκινά με τον ΓΑΠ να "ψάχνει" διεθνή λύση για την δήθεν οικονομική διάσωση της Ελλάδας.
Από την άλλη πλευρά ο Βαγγέλης Βενιζέλος βρίσκει πεδίο και ευκαιρία να "υπενθυμίζει" την παρουσία του. Φαίνεται πως αντιδρά μάλλον για να επιβεβαιώσει πως εξακολουθεί να είναι το "αντίπαλο δέος" του ΓΑΠ, παρά εξαιτίας των πατριωτικών αισθημάτων του.
8/4/2010 - Ένα μήνα πριν τη ψήφιση του Μνημονίου. Ο Βενιζέλος δηλώνει σε συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA τα εξής:
«Ακριβώς, και εμείς πληρώνουμε ένα εξωφρενικά άδικο επιτόκιο, γιατί δεν μπορεί κανείς να δεχθεί ότι η ελληνική οικονομία είναι σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι είναι η οικονομία, ας πούμε, των Βαλτικών χωρών, ή η οικονομία της Βουλγαρίας ή της Ρουμανίας. Άρα λοιπόν αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να φύγουμε εμείς από τη δεινή θέση στην οποία έχουμε βρεθεί διεθνώς να είμαστε το υπομόχλιο για να δημιουργείται πρόβλημα στο ευρώ. Γιατί τελικά αυτό είναι το μεγάλο παιχνίδι το οποίο γίνεται.»
(http://www.evenizelos.gr/interviews/1702-mega)
30/4/2010 - Διαβάζουμε σε δημοσιεύματα: «Ανταρσία από μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ που πρόσκεινται στον Βενιζέλο;»
«Η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν ήταν αναπόφευκτη», διαμηνύουν με δήλωση διαμαρτυρίας κατά της ασκούμενης πολιτικής 11 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
Ακόμα κάνουν λόγο για επιλογές οι οποίες θέτουν τη χώρα «υπό οικονομική και κοινωνική κηδεμονία», ενώ καλούν την κυβέρνηση «να απαγκιστρωθεί από επικοινωνιακά τεχνάσματα, λεονταρισμούς και την εκπομπή αντιφατικών και διφορούμενων μηνυμάτων».
(http://www.spindoc.gr/archives/7803)
Στο ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι παρά τις όποιες λεκτικές αντιδράσεις, στελεχών και βουλευτών, η ψήφιση του μνημονίου θα περάσει τελικά χωρίς προβλήματα, αλλά ταυτόχρονα θα ηρεμίσουν και τα πνεύματα μέσα στο κόμμα. Μετά την ψήφιση θα είναι όλοι συνένοχοι, άρα και όλοι σιωπηλοί.
6/5/2010 - Κατά την ψήφιση του μνημονίου προκύπτει, μη αναμενόμενο, πρόβλημα με την αποχώρηση τριών βουλευτών.
Από την πλευρά του λαού η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη.
Πραγματοποιείται το μεγαλύτερο ίσως συλλαλητήριο με αυθόρμητη λαϊκή προσέλευση. Με υποτυπώδη αν όχι ανύπαρκτη οργάνωση, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ απλά κλείνουν το "ραντεβού". Δείχνουν να μη μπορούν πια να ελέγξουν τους εργαζόμενους και γενικά το λαό. Στο συλλαλητήριο όμως συμβαίνουν ακραία και ύποπτα γεγονότα που προκαλούν το θάνατο σε τρεις συμπολίτες μας.
Η μέθοδος και ο τρόπος δράσης αυτών που προκάλεσαν το επεισόδιο στην Τράπεζα δείχνει πως «Κάποιος» πρέπει να σχεδίασε την αποστολή.
Η ψήφιση του μνημονίου δεν ηρεμεί τα πνεύματα στο ΠΑΣΟΚ, τουναντίον.
Το δε ασφαλιστικό - εργασιακό νομοσχέδιο δοκιμάζει τις αντοχές στελεχών, βουλευτών και κόμματος.
Πολλοί βουλευτές και στελέχη προσπαθούν ή κάνουν πως προσπαθούν -μετά την ψήφιση του μνημονίου- με όποιο τρόπο μπορούν να βγάλουν την ουρά τους, αντιλαμβανόμενοι τη λαϊκή οργή. Η κατάσταση, βρίσκεται σε κομβικό σημείο, με ισχυρή πιθανότητα να χαθεί ο έλεγχος.
4/6/2010 - Διαβάσαμε σε υπέρτιτλο στο ΘEMAonline: «Άρχισαν τα όργανα στη Βουλή για το ασφαλιστικό» και κύριο τίτλο: «Επίθεση κατά της τρόικας από 14 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ»
(http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=70609)
7/6/2010 - Η κατάσταση δεν ηρεμεί. Συνεχίζουν να εμφανίζονται δημοσιεύματα με τίτλο: «Ρήγμα στα ύφαλα της κυβέρνησης: "ΟΧΙ" στο ασφαλιστικό από 14 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ!» (http://news.exnet.gr/hellas/50483-rigma-sta-ufala-tis-kubernisis-qoxiq-sto-asfalistiko-apo-14-bouleutes-tou-pasok)
8/6/2010 - Ξεκινάει προσπάθεια επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού.
Στην Ελευθεροτυπία διαβάσαμε σε υπέρτιτλο: «Τέλος εποχής για το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ» και σε κύριο τίτλο: «Έξωση Άκη για τις off shore».
(http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=08%2F06%2F2010)
20/6/2010 - Το ΒΗΜΑ γράφει σε τίτλο: «Ο κ. Λοβέρδος παίζει τα... ρέστα του».
Στο άρθρο επισημαίνεται: «Η επιλογή του κ. Λοβέρδου να ανοίξει παράλληλα δύο καυτά θέματα για την κυβέρνηση θεωρήθηκε κίνηση υψηλού ρίσκου».
Ακόμα αναφέρει: «Πάντως υπάρχουν τέσσερις-πέντε βουλευτές του ΠαΣοΚ οι οποίοι έχουν εκμυστηρευθεί σε συναδέλφους τους ότι δεν θα ψηφίσουν το Ασφαλιστικό και ότι βρίσκονται σε συζητήσεις με τους τρεις ανεξάρτητους βουλευτές αλλά ουδείς είναι σε θέση να πει αν εννοούν αυτά που λένε.»
(http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=32&artId=306431&dt=20/06/2010)
21/6/2010 - Η ΗΜΕΡΗΣΙΑ έγραψε: «Ψήφιση του ασφαλιστικού ή πρόωρες κάλπες».
Στο άρθρο επισημαίνεται χαρακτηριστικά: «Την απειλή για πρόωρες εκλογές με λίστα επισείει το Μαξίμου στους επίδοξους αντάρτες που θα αποφασίσουν να μην ψηφίσουν το ασφαλιστικό».
(http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15459&subid=2&pubid=37631167)
Το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει τόσο στιβαρό, που να είναι βέβαιο ότι θα αντέξει την καταιγίδα. Έτσι «Κάποιοι» που ενδιαφέρονται να προστατεύσουν την επένδυσή τους (ΓΑΠ και κυβέρνηση) αναλαμβάνουν δράση για παν ενδεχόμενο.
Στο σημείο λοιπόν αυτό, ας απαντήσουμε σε μία υποθετική ερώτηση.
Σε μία πραγματικά δύσκολη και κομβική περίοδο αν τελικά ξεπηδούσε οργανωμένη αντίδραση μέσα στο ΠΑΣΟΚ, ποια πρόσωπα να υποθέσουμε ότι θα ήταν οι καταλληλότεροι / επικινδυνότεροι να ηγηθούν αυτής της αντίδρασης;
Μήπως ένας θα ήταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος;
Πρόσωπο με έλεγχο μεγάλου πλήθους βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Με γνωστές και εκφρασμένες φιλοδοξίες.
Με τη μεγαλύτερη ευκαιρία στα χέρια του να το "παίξει" λαϊκός ήρωας.
Και το σημαντικότερο... δείχνει να έχει όρεξη για "παιχνίδια".
Πέρα από δηλώσεις και ενέργειες που έχει κάνει, όπως είδαμε παραπάνω, πριν την ψήφιση του μνημονίου, συνεχίζει να δημιουργεί θέματα και μετά.
4/6/2010 - Την ερώτηση των 14 βουλευτών προς τον τότε υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο (που χαρακτηρίστηκε από τον τύπο σαν επίθεση ή ρήγμα στα ύφαλα, όπως είδαμε παραπάνω) υπογράφει πρώτος και καλύτερος, ένας από τους κορυφαίους συνεργάτες του Βενιζέλου, ο Πάρις Κουκουλόπουλους. Μάλιστα το δημοσίευμα αποκαλύπτει ότι η ερώτηση συντάχθηκε με πρωτοβουλία του Πάρι Κουκουλόπουλου.
(http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=70609)
Ο Βενιζέλος το πιθανότερο είναι ότι δεν σκέφτηκε ποτέ να φτάσει σε ακραία αντίδραση, πέρα από ενέργειες τύπου μηνύματος που έστελνε. Ο σκοπό του ήταν αφενός να κάνει αισθητή την παρουσία του, αφετέρου να διατηρεί τον ηγετικό του ρόλο ακόμα και αν η κατάσταση ξέφευγε από τον ΓΑΠ.
Η "δουλειά" όμως είναι μεγάλη και σοβαρή. Πρέπει να αποκλεισθεί και η παραμικρή πιθανότητα να πάει κάτι στραβά, ακόμα και σε επίπεδο μικρορηγμάτων που προκαλεί ο Βαγγέλης με τα μηνύματα που επιμένει να στέλνει. Ακόμα με τα "παιχνίδια" του παρασύρει ακούσια ή εκούσια κι άλλους που νομίζουν κι αυτοί ότι κάτι κάνουν.
Αν τελικά υποταχθεί πλήρως ο Βενιζέλος δύσκολα θα υπάρξουν άλλοι που θα διανοηθούν επικίνδυνες ενέργειες.
«Κάποιοι» του στέλνουν μήνυμα ότι μπορούν να τον "κάψουν" σαν χαρτοπετσέτα, "για πλάκα", χρησιμοποιώντας μια τηλεπερσόνα και μια πορνοστάρ.
Δύο γεγονότα μέσα σε διάστημα δέκα ημερών, σε χώρους ευθύνης του και μάλιστα στη χρονική στιγμή που συμβαίνουν, το λιγότερο προκαλούν υποψίες.
10/6/2010 - Πάρτι Πατίτσα-Χρουσαλά στο θωρηκτό Αβέρωφ.
Περίπτωση ξιπασμένων ανθρώπων που ψάχνουν έναν ασυνήθιστο και πρωτότυπο χώρο για γαμήλιο πάρτι.
(http://www.madata.gr/epikairotita/social/66105.html)
19/6/2010 - Μία "ροζ" βραδιά Τζούλιας-Ζαγορίτη Τζούνιορ στο πολεμικό μουσείο.
Περίπτωση ανθρώπου που αισθάνεται ότι μπορεί να κάνει ότι θέλει όπου θέλει. Άλλωστε είναι γιος πρωτοκλασάτου πολιτικού, το κράτος τού ανήκει.
(http://www.madata.gr/diafora/showbiz/68298.html)
Δύο γεγονότα, σε σύμβολα όχι μόνο του στρατού αλλά του έθνους, προκαλούν το λαϊκό αίσθημα και φέρνουν, τουλάχιστον, σε δύσκολη θέση τον υπουργό. Αν είναι έξυπνος, που είναι, θα πάρει το μήνυμα.
Μα θα αναρωτηθεί κάποιος, είναι δυνατόν να παίζει τέτοιους ρόλους η Χρουσαλά και η Τζούλια; Και βέβαια όχι, δεν χρειάζεται άλλωστε.
Αρκεί στους ξιπασμένους μελλόνυμφους «Κάποιος» να τους βάλει την ιδέα, για το συγκεκριμένο χώρο (Αβέρωφ). Ο χώρος δεν είναι ότι καλύτερο για γαμήλιο πάρτι αλλά συνδυάζει δύο βασικά πλεονεκτήματα ικανά να τους πείσουν: Είναι πρωτότυπος και το σημαντικότερο… δεν μπορεί να τον χρησιμοποιήσει ο καθένας έστω και αν διαθέτει χρήματα, γιατί χρειάζονται και οι κατάλληλες γνωριμίες.
Αυτοί αυτενεργώντας θα κάνουν αυτό που ξέρουν και μπορούν για να τον εξασφαλίσουν. «Κάποιος» θα φροντίσει και για τον "στολισμό" του χώρου με άψυχο αλλά και το "κατάλληλο" έμψυχο υλικό. Οι μελλόνυμφοι θέλουν το καλύτερο, δεν μπορούν όμως να ασχοληθούν και με κάθε λεπτομέρεια.
Τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Πυροτεχνήματα, προσέλευση των "κατάλληλων" καλεσμένων με πούλμαν, φωτογραφίες, τύπος, τηλεόραση, αποκαλύψεις.
Η συνέχεια αναμενόμενη…
Το θέμα έφτασε στη Βουλή, μετά από ερώτηση του Μανώλη Κεφαλογιάννη προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο βουλευτής της ΝΔ κάνει λόγο για «περιφρόνηση της Ιστορίας, προσβολή των μνημείων των απελευθερωτικών αγώνων και βεβήλωση των Εθνικών Συμβόλων» και ερωτά αν κάποιο μέλος της κυβέρνησης θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη.
Κάτι ανάλογο υποθέτουμε, θα μπορούσε να είχε γίνει και στη δεύτερη περίπτωση.
Αρκεί «Κάποιος» να έβαζε την ιδέα στο Γεράσιμο Ζαγορίτη για μια βραδιά στο νυχτερινό κέντρο που "τραγουδούσε" η Τζούλια, κάτι μάλλον εύκολο. Αν στη Τζούλια «Κάποιος» της ψιθύριζε ότι μερικές φωτογραφίες με τον "μικρό" στο πολεμικό μουσείο θα ανέβαζαν την δημοσιότητα της, δεν θα είχε δυσκολίες να τον "σύρει" μέχρι εκεί. Η Τζούλια άλλωστε έχει δυνατότητα να σύρει μεγαλύτερα αντικείμενα από τον υιό Ζαγορίτη. Μάλιστα είναι αξιοσημείωτο ότι δημοσιεύτηκαν και φωτογραφίες για αυτό το γεγονός, από τρίτο άτομο που συνόδευε το ζευγάρι, εκτελώντας χρέη φωτογράφου.
28/6/2010 - Άρθρο στο antinews χαρακτηρίζει το γεγονός σαν: «φιάσκο στις Ένοπλες Δυνάμεις μάλιστα λίγες ημέρες μετά το βλαχογλέντι του Πατίτσα και της Χρουσαλά». Διαπιστώνει ακόμα ότι: «ο στρατός μπάζει από παντού».
Εντύπωση πάντως προκαλεί ότι στο δημοσίευμα εκφράζονται υπόνοιες για στημένο γεγονός κατά του Λευτέρη Ζαγορίτη, ο οποίος δεν είναι καν βουλευτής.
Δεν υπάρχει όμως καμία υποψία το γεγονός να ήταν στημένο εναντίον του Βενιζέλου, που είναι ο αρμόδιος υπουργός.
(http://www.antinews.gr/?p=51678)
Ο Βαγγέλης έχει βεβαιωθεί ότι το παιχνίδι δεν παίζεται πια στο επίπεδο που - μέχρι τότε - νόμιζε. Άλλοι παίχτες έχουν πάρει θέσεις στο παιχνίδι.
Μάλιστα «Κάποιοι» παίχτες που δεν έχουν όρεξη για παιχνίδια.
30/6/2010 - Μια εβδομάδα μετά τα γεγονότα.
Ο Βαγγέλης Βενιζέλος εμφανίζεται στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού MEGA και χαρακτηρίζει το μνημόνιο που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με την τρόικα, ως αναγκαίο για να διασφαλίσουμε το δανεισμό για τη σωτηρία της Ελλάδας.
Ακόμα δηλώνει: «Ο κ. Λοβέρδος έχει καταβάλλει και καταβάλλει μια υπεράνθρωπη προσπάθεια για να αντιμετωπίσει δυο τεράστια θέματα: το ασφαλιστικό και το εργασιακό. Πρέπει να σας πω ότι εφαρμόζει μια πολιτική η οποία είναι κυβερνητική και όχι προσωπική. Και έχουμε ευθύνη όλοι μας. Όλοι οι Υπουργοί και όλοι οι Βουλευτές που συγκροτούμε την Κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ.»
Βέβαια στο MEGA δεν αφήνουν τις ευκαιρίες να πάνε χαμένες, έτσι με μορφή καλαμπουριού του επισημαίνουν: «…παρά την καταθλιπτική ατμόσφαιρα που επικρατεί στη χώρα, στο θωρηκτό Αβέρωφ, στο Πολεμικό Μουσείο το γλεντάνε...»
(http://www.evenizelos.gr/interviews/1772-mega)
Εκείνο το βράδυ η εμφάνιση του Βενιζέλου ενώπιον των αρχιερέων προπαγάνδας του ΔΝΤ, μου θύμιζε αρκούδα χορεύτρια.
Πάντως είναι σαφές πως το μήνυμα έχει παραληφθεί.
Έτσι είναι… μήνυμα έδωσες μήνυμα θα λάβεις.
Σε κάθε περίπτωση είναι εντυπωσιακή η αποδεδειγμένη μεταστροφή του Βενιζέλου πριν και μετά τα δυο γεγονότα.
18/7/2010 - «ΤΟ ΒΗΜΑ» σε υπέρτιτλο άρθρου αναφέρει: «Η εφαρμογή της συμφωνίας κυβέρνησης και τρόικας για την οικονομία εξακολουθεί να γεννά εμφυλίους στο ΠαΣοΚ».
Μέσα στο άρθρο όμως αναφέρει: «Στη συμμαχία υπέρ της ταχείας υλοποίησης του μνημονίου συμμετέχουν, εκτός από τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας, οι κκ. Ευ. Βενιζέλος...» και συνεχίζει: «…Στη Βουλή στήριξαν τις αλλαγές με πολύ ενεργό τρόπο οι… και Π. Κουκουλόπουλος».
(http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=343784&dt=18/07/2010)
Αφού εξετάσαμε την περίπτωση Βενιζέλου ας αναρωτηθούμε ποιο άλλο πρόσωπο μέσα από το ΠΑΣΟΚ θα ήταν κατάλληλο άρα και επικίνδυνο να ηγηθεί πιθανής ή απίθανης αντίδρασης;
Μήπως ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης;
Δεν είχε εκδηλώσει ανησυχητικά σημάδια. Τον φοβούνται όμως. Όχι τόσο τον ίδιο, όσο αυτούς που πιθανόν κρύβονται πίσω του.
Οι παλαιότερες επιτυχίες του εναντίον της τρομοκρατίας δεν μπορεί να είναι τυχαίες, ούτε χωρίς άνωθεν / έξωθεν βοήθεια.
Η εικόνα του είναι έτοιμη, αρκεί κάποιοι να θελήσουν να βάλουν κάποια σενάρια σε εφαρμογή.
Διαβάζουμε στο site του «η αποτελεσματική θητεία του στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχουν συμβάλει καθοριστικά, ώστε φίλοι αλλά και πολιτικοί αντίπαλοι να αναγνωρίζουν ομόφωνα στο πρόσωπό του έναν σύγχρονο, αξιόπιστο και αποτελεσματικό πολιτικό».
Ο άνθρωπος που με την κατάλληλη μέθοδο και οργάνωση "εξάρθρωσε" τη «17η Νοέμβρη».
Τι έφερε τη χώρα στην δύσκολη θέση που βρίσκεται σήμερα; Το ανοργάνωτο / ξεχαρβαλωμένο / αναποτελεσματικό ελληνικό κράτος.
Τι χρειάζεται στη κατάσταση που βρίσκεται; Οργάνωση / αποτελεσματικότητα.
Διαβάζουμε στις 31/8/2010 δημοσίευμα στο "ΕΘΝΟΣ" που ενισχύει τη βασιμότητα του συλλογισμού μας. Σύμφωνα με πανελλαδική δημοσκόπηση της εταιρείας GPO: «Δημοφιλέστερος υπουργός παραμένει ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης με 44,1% και ακολουθούν ο Ευ. Βενιζέλος με 41,4%, ο Γιάννης Ραγκούσης με 30,8%, ο Ανδρέας Λοβέρδος με 24% και ο Δημήτρης Ρέππας με 23,2%.»
(http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=27414948)
Ο Χρυσοχοΐδης όμως είναι επικίνδυνος για έναν ακόμα λόγο πέρα από την εικόνα του και από κάθε δημοσκόπηση. Είναι ο αρμόδιος υπουργός στην έρευνα του εμπρησμού της MARFIN.
Μπορεί λοιπόν, για πολλούς λόγους, να εξελιχθεί σε κίνδυνο για «Κάποιους». Άρα πρέπει, για καλό και για κακό, να "καεί" κι αυτός. Τον "καίνε", μάλιστα παραλίγο κυριολεκτικά.
24/6/2010 - Έκρηξη στο γραφείο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Οι τύπος έγραψε χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για πρωτοφανή στα χρονικά τρομοκρατική ενέργεια καθώς το χτύπημα πέρα από "τυφλό" και χωρίς καμία προειδοποίηση έγινε στην καρδιά του υπουργείου που μεριμνά για τη δημόσια ασφάλεια.»
(http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=72735)
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν κείμενο βασίζονται σε κάποιους συλλογισμούς και υποθέσεις. Ο κάθε αναγνώστης θα κρίνει με βάση το δικό του αισθητήριο αν υπάρχει λογική υπόσταση ή αν όλα όσα αναφέρονται στο κείμενο εντάσσονται στη σφαίρα της συνωμοσιολογικής φαντασίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, στους δύο δημοφιλέστερους υπουργούς "συμπωματικά" συνέβησαν κάποια γεγονότα που επιεικώς "λέρωσαν" την εικόνα τους. Τα συγκεκριμένα γεγονότα συνέβησαν "συμπωματικά" μέσα σε χρονικό διάστημα δεκαπέντε ημερών. Το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα είναι "συμπωματικά" το πλέον κομβικό και επικίνδυνο, στην μέχρι τώρα θητεία της κυβέρνησης.
Διευκρινίζω ότι οι αναφορές στα δύο πολιτικά πρόσωπα γίνονται τόσο όσο εφάπτονται με τη συγκεκριμένη δράση που περιγράφεται στο κείμενο. Δεν είναι αντικείμενο του παρόντος κειμένου το ψυχογράφημα των δύο πολιτικών.
Ο πρωταγωνιστής άλλωστε που ακολουθούμε τα βήματα του, ο οποίος διαπερνά όλα τα γεγονότα, είναι «Κάποιος» άλλος.
Με όσα αναλύσαμε παραπάνω η εξουσία είχε καταφέρει να εξασφαλίσει τα νώτα της από εσωκομματικά προβλήματα. Φτάνει όμως μόνο αυτό; Όχι. Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα μιας και η χώρα κατοικείται. Αν ήταν ακατοίκητη η αποστολή θα είχε τελειώσει.
Σε έναν ολόκληρο λαό όμως δεν μπορείς να εφαρμόσεις μεθόδους που εφαρμόζεις σε μεμονωμένους πολιτικούς. Τι μπορείς να εφαρμόσεις; Δυσπιστία, απογοήτευση και τελικά απόσυρση του πολίτη από κάθε προσπάθεια.
Ιδεολογική υποθερμία, με αρχικό σύμπτωμα την υπνηλία και κατάληξη τον θάνατο κάθε πολιτικής σκέψης και αντίδρασης.
Έτσι «Κάποιοι» οργανώνουν και εμφανίζουν "λαϊκά" κινήματα με σκοπό να ελέγξουν τις ενέργειες του λαού και να του δημιουργήσουν απογοήτευση. Οποιοσδήποτε θεωρεί πως πρέπει να αντιδράσει του έχουν ετοιμάσει το χώρο. Όλα έτοιμα, κίνημα έτοιμο, τρόπος δράσης έτοιμος, μόνο την υπογραφή του χρειάζονται σε κανένα ψήφισμα που συντάσσουν "για τα μάτια". Αν ο σχεδιασμός απαιτεί και την εκτόξευση κανενός παπουτσιού, είναι εύκολο να βρουν κάποιον μέσα στους αφελείς "επαναστάτες" που έχουν στρατολογήσει για να το πετάξει.
Με δυο λέξεις… Κράτα του φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου κοντύτερα.
Μέσα στο καλοκαίρι λοιπόν δημιουργήθηκαν δύο "λαϊκές" προσπάθειες αντίδρασης.
Η πρώτη ονομάστηκε από τους δημιουργούς της "GetGreeceBack". Όπως ανέφεραν επρόκειτο για ένα "Κίνημα Ενεργών Πολιτών για την απομάκρυνση του Δ.Ν.Τ"
Πέρα από τη μέθοδο για την επίτευξη του στόχου που χρησιμοποιήθηκε, που επιεικώς ήταν αστεία, τελικά η προσπάθεια εγκαταλείφθηκε άδοξα με κλείσιμο ακόμα και του site που διέθετε. Τελευταία ανακοίνωση… "Καληνύχτα Ελλάδα".
Έτσι «Κάποιοι» επιλέγοντας λανθασμένη μέθοδο για την επίτευξη του στόχου, δεν ακύρωσαν τη μέθοδο, αλλά τον στόχο.
Για όποιον δεν γνωρίζει το θέμα ας σημειώσει ότι στο site τους - οι ίδιοι ισχυρίζονταν - είχαν μαζευτεί περισσότερες από εβδομήντα χιλιάδες υπογραφές υποστήριξης και συμμετοχής στην προσπάθεια. Η μορφή αντίδρασης που επελέγη, από την "ηγετική" ομάδα, ήταν όλοι αυτοί να βγουν έξω από το σπίτι τους και να κάτσουν γύρω από ένα τραπεζάκι οικογενειακά ή μεμονωμένα!
Πάντως υπήρχε καλύτερος τρόπος για πιο σίγουρη αποτυχία. Να τους καλούσαν να διαδηλώσουν γυμνοί κατά του μνημονίου και της ξένης κατοχής. Η γύμνια θα είχε και ιδεολογικό υπόβαθρο, λόγω φτώχιας. Την άλλη μέρα, αφού βέβαια δεν θα είχε πατήσει κανείς, θα έβγαζαν το συμπέρασμα ότι ο λαός σύσσωμος είναι υπέρ του μνημονίου και της ξένης κατοχής και θα καληνύχτιζαν την Ελλάδα.
Βέβαια είναι αλήθεια πως για το συγκεκριμένο κίνημα υπήρξαν άρθρα που έθεταν κάποιους προβληματισμούς.
4/8/2010 - Διαβάζουμε σε άρθρο στο blog taxalia πως: «ο επικεφαλής της ομάδας, τυχαίνει να αυτοπροσδιορίζεται στην εν λόγω ιστοσελίδα (http://getgreeceback.com/#), ως επικεφαλής στέλεχος, άλλης ΜΚΟ!!! ».
Ο αρθογράφος συνεχίζει θέτοντας ένα ερώτημα: «Μόνον η ΜΚΟ με τον τίτλο UNESCO Center for Greece - της οποίας είναι ηγετικό στέλεχος ο επικεφαλής της ομάδας του "getgreeceback" - είναι "άσπιλη" και "αμόλυντη"?
Όλες οι υπόλοιπες είναι βρώμικες και διαπλεκόμενες? »
(http://taxalia.blogspot.com/2010/08/getgreecebackcom.html)
Στο blog "ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ" σε άρθρο με τίτλο «ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ Η ΜΙΚΡΟΣΥΜΦΕΡΟΝ; » διαβάζουμε ανάλυση της συγκεκριμένη κίνησης με πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Το βίντεο του getgreeceback υποβίβαζε μια καθαρά πολιτική κίνηση σε μάζωξη έξω από τα σπίτια μας σε τραπεζάκια.»
(http://sindonistis.blogspot.com/p/mentor.html)
Το βέβαιο είναι πως η κατάληξη της προσπάθειας του getgreeceback δημιούργησε στους πολίτες αισθήματα απογοήτευσης, αγωνιστικής μοναξιάς, απόσυρσης αλλά και δυσπιστίας σε οτιδήποτε παρόμοιο υπάρξει στο μέλλον.
Η άλλη προσπάθεια λαϊκής αντίδρασης το λεγόμενο "Πατριωτικό μέτωπο" έγινε ευρύτερα γνωστή μετά το επεισόδιο στη ΔΕΘ με την εκτόξευση ενός παπουτσιού στον Πρωθυπουργό από έναν γιατρό.
Τώρα βέβαια πως γίνεται να υπάρχει video του BBC από την προηγούμενη ημέρα με τις πρόβες της ενέργειας, αυτό είναι ένα "μυστήριο".
Πως η κάμερα του BBC εστιάζει σε έναν τυχαίο πολίτη ενώ περνάει ο Πρωθυπουργός, είναι άλλο ένα "μυστήριο".
Πόσο τυχερός ήταν ο κάμεραμαν; Εκεί που τυχαία είχε "ξεχάσει" το πλάνο του πετάχτηκε ένας πολίτης με ένα παπούτσι. Άλλο ένα "μυστήριο" της τύχης.
Πως ένας αστυνομικός βρίσκεται μονίμως δίπλα σε αυτόν το συγκεκριμένο πολίτη (που συγχρόνως εστιάζει επάνω του και η κάμερα) και τελικά τον ακινητοποιεί - μετά την προσπάθεια του - αποτελεί άλλο ένα "μυστήριο".
Video για παρατήρηση: (http://www.youtube.com/watch?v=nb8qZojMRcI&feature=player_embedded)
Τελικά δεν γνωρίζω τι άλλο έπρεπε να κάνουν για να μας δείξουν ότι η ενέργεια βρισκόταν υπό την αιγίδα "ξένου δακτύλου"; Φυσικά το γεγονός δεν άφησαν ανεκμετάλλευτο οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Έτσι στο κεντρικό δελτίο του MEGA δεν δυσκολεύτηκαν να καταλήξουν στο συμπέρασμα: Ο πρωθυπουργός δέχτηκε ύποπτη επίθεση, αποδεικνύεται πως η προετοιμασία της ήταν σε γνώση ξένων παραγόντων. Προφανώς εξαιτίας της προσπάθειάς του για τη διάσωση και ανασυγκρότηση της χώρας.
(http://www.youtube.com/watch?v=mXVVA18b1BM)
Κάποιοι βέβαια υποστήριξαν την άποψη πως ο γιατρός σωστά έπραξε που ήθελε να δημοσιοποιήσει την αντίδρασή του. Πραγματικά έχουν δίκιο. Ο μόνος τρόπος για να μεταδοθεί το περιστατικό ήταν κάποιο ξένο τηλεοπτικό κανάλι. Τα ελληνικά ΜΜΕ αποφεύγουν να μεταδώσουν την εκτόξευση φράσεων από πολίτες σε βουλευτές, θα μετέδιδαν την εκτόξευση παπουτσιού στον πρωθυπουργό;
Είναι βέβαιο πως αν το BBC δεν είχε μεταδώσει πρώτο εικόνες από το γεγονός, δεν υπήρχε περίπτωση να μεταδοθούν από κάποιο ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι.
Ωστόσο παραμένουν σοβαρά ερωτήματα:
Οι εικόνες από τις πρόβες τι ακριβώς εξυπηρέτησαν, εκτός από το να στηρίζει το MEGA τις συνωμοσιολογικές θεωρίες του και μάλιστα με "ντοκουμέντα";
Γιατί ο κάμεραμαν του BBC θέλει να δείξει - με κάθε τρόπο - ότι γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί και παρακολουθεί στενά μόνο τον γιατρό;
Γιατί το πλάνο επίμονα δεν ανοίγει, ώστε να συμπεριλαμβάνει όχι μόνο τον γιατρό αλλά και τον πρωθυπουργό;
Ένα πλάνο με ένα γιατρό που ρίχνει ένα παπούτσι, παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Ένα πλάνο με ένα πρωθυπουργό που δέχεται ένα παπούτσι, δεν παρουσιάζει;
Γιατί το ΠΑΜ δεν διαθέτει στον χώρο και μία "δική του" κάμερα να απαθανατίσει την κορυφαία αντίδρασή του;
Πλάνα από το συμβάν διαθέτει μόνο το BBC;
Γιατί το BBC αποσύρει το επίμαχο ρεπορτάζ του Brabant σαν να παραδέχεται την ενοχή του; Δημοσίευμα της Guardian, αναφέρει ότι: «το BBC κατέβασε το ρεπορτάζ από το διαδίκτυο όταν "οπαδοί της κυβέρνησης", καθώς και τα ελληνικά ΜΜΕ, διαμαρτυρήθηκαν για το ρεπορτάζ και αμφισβήτησαν την αυθεντικότητά του».
(http://www.guardian.co.uk/media/2010/sep/21/bbc-under-fire-video-shoe-protest)
Να σημειωθεί ότι ο γιατρός πιθανότατα ενήργησε αυτοβούλως αλλά με βάση την ιδέα ή και την προτροπή «Κάποιου» άλλου.
Η εκμετάλλευση δε του γεγονότος γινόταν σίγουρα εν αγνοία του από τρίτους, με στόχους διαφορετικούς από αυτούς που ο ίδιος επεδίωκε.
Ακόμα πριν την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη το "Πατριωτικό μέτωπο" καλούσε τους κατοίκους των πολυκατοικιών και από τις δύο πλευρές των λεωφόρων Βασιλίσσης Όλγας και Εγνατίας να υποδεχθούν τον πρωθυπουργό από τα μπαλκόνια τους, με τα «παλιά τους τα παπούτσια». Το υστερόγραφο της ανακοίνωσης έλεγε «Αν δεν έχετε παλιά παπούτσια στη διάθεσή σας, παρακολουθείτε τις ανακοινώσεις του ΠΑΜ. Θα σας ενημερώσουμε όταν πρέπει, που θα τα βρείτε».
(http://www.pamet.gr/deltiatypou/kalesma%20stoys%20katoikoys%20polykatoikion%204%209%2010.php)
Τελικά ο Πρωθυπουργός πέρασε από άλλη διαδρομή. Κάποιοι φυσικά είχαν φροντίσει η οποιαδήποτε αντίδραση να μαζευτεί σε συγκεκριμένες οδούς που μάλιστα να δίνουν τη δυνατότητα για τη χρήση εναλλακτικών διαδρομών.
Τελικά αυτοί που κυριολεκτικά έμειναν με τα παπούτσια στο χέρι, ήταν για ακόμα μία φορά, οι πολίτες.
Ας επισημάνουμε όμως ότι και η μεθόδευση έχει πολλά κοινά με τη πρώτη προσπάθεια αντίδρασης, που περιγράψαμε παραπάνω. Ο πολίτης μόνος του, στο διαμέρισμά του, ενεργώντας ατομικά και όχι συλλογικά.
Ίσως τελικά οι προπαγανδιστές να είναι λιγότερο επικίνδυνοι από «Κάποιους» άλλους. Οι μεν είναι τόσο εμφανείς που εύκολα φυλάγεσαι, ο πραγματικός κίνδυνος είναι αυτοί που δεν διακρίνονται.
Στο παρόν κείμενο περιγράφεται μια ολόκληρη επιχείρηση που εκτυλίχτηκε μέσα σ' ένα τρίμηνο. Με διαδοχικά βήματα και στόχο την εξουδετέρωση κάθε αντίδρασης στην υποδούλωση της πατρίδας μας.
Επιχείρηση με σκοπό, να προστατεύσει με κάθε τρόπο την κυβέρνηση και να διασφαλίσει την αποστολή της, από κάθε κίνδυνο.
Η μεγαλύτερη εισπρακτική εταιρεία που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, με αποστολή την εξόφληση χρέους 300 δις ευρώ, παίζει το ρόλο τής ελληνικής κυβέρνησης.
Εισπρακτική εταιρεία, σαν αυτές που αναλαμβάνουν εισπράξεις και απειλούν κακόμοιρους συμπολίτες μας, που οδήγησαν στη χρεοκοπία οι τράπεζες.
Τα μεγέθη μπορεί να είναι διαφορετικά, όχι όμως ο στόχος, η μεθόδευση, η τρομοκράτηση, ο ψυχολογικός πόλεμος.
Αγαπητοί αναγνώστες, σκοπός του συγκεκριμένου κειμένου δεν είναι να πείσει κανέναν για τίποτα. Το ρόλο αυτό άλλωστε τον κατέχουν άλλοι.
Προσπαθεί μόνο, παραθέτοντας στοιχεία και με βάση τη κοινή λογική να "δείξει" «Κάποιους» που παραμένουν αόρατοι, πριν προλάβουν να κάνουν όλους εμάς "αόρατους".
Το να μπορέσει να τους "δει" ο λαός, πιστεύω, είναι πολύ σημαντικό.
Γιατί οι Έλληνες πάντοτε, είχαν πρόβλημα να διακρίνουν τους εχθρούς τους, αλλά τους πολέμησαν άριστα, όσες φορές τους έβλεπαν φανερά απέναντι τους.
D.B.
Ένα έθνος μπορεί να επιζήσει από τους ανόητους και ακόμα και τους φιλόδοξούς του. Αλλά δεν μπορεί να επιζήσει από την προδοσία στο εσωτερικό του. Ένας εχθρός προ των πυλών είναι λιγότερο τρομερός γιατί είναι γνωστός και κρατά την σημαία του υψωμένη. Αλλά οι προδότες που κινούνται μεταξύ των εγκλείστων ελεύθερα, οι δικοί τους ύπουλοι ψίθυροι που σιγοψιθυρίζονται μέσα σ’ όλες τις αυλές, ακούγονται μέχρι τις αίθουσες της κυβέρνησης της ίδιας... γιατί ο προδότης δεν φαίνεται καθόλου ως προδότης. Μιλά με εκφράσεις γνωστές στα θύματά του, και φορά τα πρόσωπά τους και τα ενδύματά τους, απευθύνεται στη μικροψυχία που βρίσκεται βαθιά στις ψυχές όλων των ανθρώπων. Σαπίζει τη ψυχή ενός έθνους, εργάζεται κρυφά και άγνωστος στη νύχτα για να υπονομεύσει τους στυλοβάτες της πόλης μολύνει το πολιτικό σώμα έτσι ώστε να μην μπορεί πλέον να αντισταθεί. Ο δολοφόνος πρέπει να είναι λιγότερο τρομακτικός.
ΚΙΚΕΡΩΝ