Γράφει ο Θανάσης Ι. Νικολαίδης
ΤΟ...σόι. Ευθύνονται τα χρωμοσώματα. Με τα κληρονομούμενα γνωρίσματα απ’ τον πρόγονο στον εξ αίματος επίγονο. Μη χαθούν ιδιότητες ατομικές είτε με «εγκυκλιότητα». Κι αν γίνεις δικτάτορας, αλίμονο στους αντιπάλους σου, στο λαό που «κυβέρνησες», στην ιστορία που κατέγραψε τα «έργα» σου.
ΗΤΑΝ δικτάτορας ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Στρατηγός απ’ τα…
γεννοφάσκια του και δεν του κλέβουμε το δίκαιο. Και στο Κίνημα στο Γουδί πήρε μέρος, και στους Βαλκανικούς και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Έξαλλος κατά τη «Δίκη των εξ» έστηνε «κρεμάλες», πριν απαγγείλει τη θανατική καταδίκη ο Οθωναίος. «Επαναστάτης» στο πλευρό του Πλαστήρα κι ύστερα…μόνος. Δεν άργησε να’ ρθει η 25 Ιουνίου του ’25 και ο Πάγκαλος μετριοπαθής…δικτάτορας. Πρώτη του έγνοια να κλείσει εφημερίδες με πρώτον τον «Ριζοσπάστη». Ύστερα; Να φυλακίσει προσωπικούς του φίλους (Γεώργιο Παπανδρέου, Χρ. Λαμπράκη…). Μέχρι να γίνει «πλήρης» και…κανονικός δικτάτορας (Σεπτ. ’25), έκανε ό,τι άξιζε για να θλίβεται και να γελάει μαζί του η…ιστορία. Δεν ρίζωσε ο Πάγκαλος. Τον ανέτρεψε ο Κονδύλης. Με τα ίδια μέσα και το .....ίδιο φρόνημα (δικτάτορα). ΤΑ χρόνια πέρασαν και οι απόγονοι του στρατηγού δεν χάθηκαν. Με τις αντιλήψεις, τις μεθόδους, το φρόνημα στο μυαλό και με τα χρωμοσώματα στο κορμί. Δεν έγινε στρατηγός ο εγγονός-έγινε πολιτικός. Μια κοψιά…μπαρόκ, με μασέλες να λειτουργούν ασταμάτητα και με λόγο ξερό που ενθουσιάζει κι άλλοτε προκαλεί. Ενίοτε, με μεγάλο «βεληνεκές», που τον αναγκάζει να ζητάει «συγγνώμη» από «γίγαντες με μυαλό παιδιού».
«ΜΑΖΙ τα φάγαμε» ξεστόμισε ο ........
Θόδωρος κι εμείς κοιταχτήκαμε. Ύστερα, η ματιά έπεσε στην κοιλιά μας και στην κοιλιά του. Τραγικά άνισα τα ποσά και η σύγκριση οδηγεί σε απελπισία. Κατά περιεχόμενο και δικαιώματα σ’ αυτήν τη ζωή, που τη ζει ο πολιτικός με τα προνόμιά του, τη «ζει» και ο κοινός…θνητός με τα άγχη του. Στα 58 ακίνητα του κ. Πάγκαλου σταματά η σκέψη, για να πάει στα σκουπίδια και στα ληγμένα. Εκεί ψάχνει για τροφή μερίδα ελλήνων, όταν ο «εγγονός» αγωνίζεται να κάνει δήμαρχο τη γυναίκα του. Πότε άλλοτε; Όταν συνεδριάζει με άλλα ντόπια και διεθνή…λουλούδια στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
Θόδωρος κι εμείς κοιταχτήκαμε. Ύστερα, η ματιά έπεσε στην κοιλιά μας και στην κοιλιά του. Τραγικά άνισα τα ποσά και η σύγκριση οδηγεί σε απελπισία. Κατά περιεχόμενο και δικαιώματα σ’ αυτήν τη ζωή, που τη ζει ο πολιτικός με τα προνόμιά του, τη «ζει» και ο κοινός…θνητός με τα άγχη του. Στα 58 ακίνητα του κ. Πάγκαλου σταματά η σκέψη, για να πάει στα σκουπίδια και στα ληγμένα. Εκεί ψάχνει για τροφή μερίδα ελλήνων, όταν ο «εγγονός» αγωνίζεται να κάνει δήμαρχο τη γυναίκα του. Πότε άλλοτε; Όταν συνεδριάζει με άλλα ντόπια και διεθνή…λουλούδια στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.