Οι «γενικώς συμπαθείς»

1
 Γράφει η Μαρία Κατσουνάκη


Κι ενώ οι Αθηναίοι αναμετρούνται καθημερινά με την εικόνα μιας διαρκώς υποβαθμιζόμενης πόλης, τα κόμματα εξακολουθούν να μετρούν τις δυνάμεις τους και να σκέφτονται το ίδιο συμφέρον. Θα μπορούσε να είναι και ο επίλογος του άρθρου, η κατάληξη μιας σειράς επιχειρημάτων λίγο - πολύ γνωστής και αναμενόμενης. Πώς οι κομματικές ισορροπίες επιβάλλουν υποψηφιότητες που ανταποκρίνονται στο γούστο του συμπαθητικού και άχρωμου, ιδιότητες τις οποίες η άγνοια επί των κοινωνικών μεταβλητών αναγορεύει σε απαραίτητες. Πώς η κομματική ταυτότητα αποτελεί ασφαλές κριτήριο για την υποστήριξη του υποψηφίου εκείνου που είναι περισσότερο «αναγνωρίσιμος». Εν ολίγοις: καλύτερα η ξαναζεσταμένη σούπα της παλιάς συνταγής, παρά η φρέσκια, με λιγότερο συνηθισμένα υλικά, που μπορεί να έχει απρόβλεπτη υποδοχή από το κοινό και, κυρίως, να διαταράξει τις (κομματικές) ισορροπίες.
Και η Αθήνα; Εμείς, οι έρμοι πολίτες αυτής της κακοπαθημένης, εγκαταλελειμμένης και δύσκολης πρωτεύουσας; Θεραπευόμαστε με τις χειραψίες, τα χαμόγελα και τις υποσχέσεις; Μας απασχολεί πραγματικά αν ο τάδε έχει πιο φωτεινό χαμόγελο και πιο θερμή χειραψία από τον δείνα ή αν θέλουμε μια αποτελεσματική παρέμβαση στις επιδεινούμενες ασθένειες της πόλης;
Ας αναρωτηθούμε οι κάτοικοι της περιφέρειας πρωτευούσης τι περιμένουμε από τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Αν θα ψηφίσουμε τον προαποφασισμένο ή τον αποφασιστικό, αν θα εμπιστευτούμε τις δημοσκοπήσεις ή την εικόνα που βιώνουμε καθημερινά, χωρίς αυταπάτες.
Μεγαλώνουμε παράλληλα και μαζί, άνθρωποι και μηχανισμοί. Στην πορεία, οι δρόμοι χωρίζουν και ξανασυναντιούνται ή παραμένουν σε απόκλιση. Οι συζητήσεις στα blogs, για παράδειγμα, για την πόλη και τα προβλήματά της, οι ενστάσεις, οι τάσεις και οι αναζητήσεις όσων συνομιλούν διαδικτυακά, νοιάζονται και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τις κομματικές ανησυχίες. Προφανώς, ο ιντερνετικός πληθυσμός δεν αποτελεί αξιοπρόσεκτη εκλογική δύναμη, αλλά οι ζυμώσεις που γίνονται και οι προθέσεις που διατυπώνονται εγγράφονται στο κοινωνικό παρόν και μέλλον.
Τα μηνύματα για άλλου είδους συγκρότηση του νέου δημάρχου, απεξαρτημένη από ασφυκτικές μεθοδεύσεις, προσανατολισμένη σε αυστηρές επιλογές με πολιτικό κόστος ενδεχομένως, είναι μάλλον ξένη γλώσσα για την πλειονότητα των κομματικών στελεχών. Η πολυαναλυμένη κρίση δεν έχει φτάσει ακόμη σε όλο το οικοδόμημα. Προηγήθηκε και εγκαταστάθηκε ο φόβος της απώλειας. Οι ιθύνοντες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το αύριο είναι μια πολύ μακρινή υπόθεση και μόνον οι ψήφοι σημαίνουν εμπιστοσύνη. Oμως, καλώς ή κακώς, στους ασταθείς καιρούς αλλάζουν και οι όροι του παιχνιδιού με ταχύτητα που απαιτεί όχι μόνο γρήγορα αλλά και ευαίσθητα ανακλαστικά.
Απομένει σ’ εμάς, τους δημότες, να σκεφτούμε αν υπάρχει χώρος σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές και πάλι για «γενικώς συμπαθείς» υποψήφιους.

 Μαρία Κατσουνάκη

Δημοσίευση σχολίου

1Σχόλια
  1. Συμφωνούμε απόλυτα με την χλιαρότητα των σχολιασμών των θαμώνων του καφενείου.
    Μας αρέσει που το μόνο που τους πειράζει είναι το κακό ΔΝΤ και οι κακές τράπεζες.
    Απολαμβάνουμε το ότι ελάχιστοι ασχολούνται με το θέμα της κολοσσιαίας διαφυγής ΦΠΑ από τους πέρσες μουσαφίρηδες και τον παρασιτισμό τους.
    Πιστεύουμε ότι η κατάσταση θα συνεχίσει ως έχει και μετά τις εκλογές, προς τούτο δε καλούμε τους ομογενείς να σεβαστούν την επιλογή της αριστεράς να τους απαγορεύσει την ψήφο και ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΕΛΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΛΑΟΣ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.

    Μπούκυ ο σουγιάς
    Καραπιπερίμ ο σιδηρολοστός
    Χάκερς του κολοσέρβερ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
Δημοσίευση σχολίου