Οταν η αδικία και η φτώχεια θολώσουν το μυαλό…


Γράφει ο Καφενόβιος


Να, που το ΔΝΤ έκανε ένα καλό… Αρχίσαμε να σηκωνόμαστε από τους καναπέδες! Παρήλθαν ανεπιστρεπτί οι εποχές, που στις διαδηλώσεις συμμετείχαν μόνο οι συνδικαλιστές μετά των συγγενών και φίλων τους. Τώρα, ο κόσμος, παρότι δεν έχει σε καμιά υπόληψη τα συνδικάτα νοιώθει έμφυτη την ανάγκη να βγει στους δρόμους.

Εξω από τη Βουλή και χθες η ίδια σκηνή. Χιλιάδες διαδηλωτές να μουντζώνουν και να φωνάζουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους «κλέφτες» και «να καεί το μπ… η Βουλή».

Τέτοια συνθήματα στο παρελθόν ακουγόταν μόνο από πολιτικά περιθωριακές ομάδες. Τώρα, χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας και ιδεολογίας, που διαδηλώνουν χωρίς κουκούλες, πάλλονται με πρωτοφανές πάθος στο .........
ρυθμό αυτών των συνθημάτων, τα οποία φωνάζουν ακόμα και συνδικαλιστές του κυβερνώντος κόμματος.

Οι φραστικές επιθέσεις, τα «γιουχαΐσματα», οι ύβρεις και οι προπηλακισμοί που τα προηγούμενα χρόνια αποτελούσαν ένα μάλλον σπάνιο φαινόμενο, το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν όλο και περισσότερο, ενώ και οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν διστάζουν να εκφράζουν δημοσίως τους φόβους τους.

Φαντάζεσθε, τι θα γίνει από το Φθινόπωρο όταν η αδικία και η φτώχεια θα θολώσουν το μυαλό πολύ περισσότερων συμπολιτών μας, που δεν ενέδωσαν στις «πουτανιές» του διεφθαρμένου και ένοχου πολιτικού συστήματος, ούτε έμαθαν να κλέβουν «στο ζύγι»;

Οσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε τόσο καλύτερα: Τούτο το πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να αποτρέψει την καταστροφή, διότι είναι αυτό το ίδιο που οδήγησε σ αυτή.