ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ


ΙΔΕΟΓΡΑΜΜΑ


Μέσα στον ορυμαγδό των μαύρων ειδήσεων μάθαμε και μια ελπιδοφόρα. Είδηση αγάπης προς τον συνάνθρωπο και προς την πατρίδα. Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος αποφάσισε να ζητήσει « ... τη διακοπή της μισθοδοσίας του προκειμένου να συμβάλλει στην προσπάθεια να βγει η χώρα από τη δύσκολη οικονομική κατάσταση. Ο μητροπολίτης έστειλε ήδη επιστολή στην Ιερά Σύνοδο, ζητώντας να πράξει τα δέοντα προς την Πολιτεία, προκειμένου να σταματήσει να μισθοδοτείται.Σημειώνεται ότι ο ........μισθός του μητροπολίτη Μεσογαίας είναι λιγότερος απο 2.000 ευρώ, δεδομένου οτι άφησε την αστροφυσική επιστήμη και τη ΝΑSΑ για να έρθει στην Ελλάδα να γίνει μοναχός στη Σιμωνόπετρα του Αγίου Ορους.Στη συνέχεια, το 2004, εξελέγη μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, χάνοντας έτσι πολλές από τις τριετίες που εισπράττουν άλλοι ιεράρχες.Ο κ. Νικόλαος προβαίνει στην πράξη αυτή, την ώρα που πολλοί άλλοι

μητροπολίτες διαμαρτύρονται για τα νέα φορολογικά μέτρα στην Εκκλησία.»

Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, ένα από τα ελάχιστα διαμάντια που διαθέτει η ιεραρχία μας, έρχεται σε μια εποχή πνευματικής κρίσης, που βρίσκει την διοικούσα εκκλησία σε προϊούσα παρακμιακή πορεία, και δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα και σοβαρότητα μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας μας. Ότι υπάρχουν κάποιοι κληρικοί που ζούν και συναισθάνονται τον πόνο του απλού Έλληνα που σηκώνει έναν δυσβάστακτο Σταυρό. Δεν είναι τόσο η πράξη που μας κάνει να χαιρόμαστε για το ηθικό και εκκλησιαστικό μεγαλείο του μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής- ο ίδιος του ως ταπεινός και φιλεύσπλαχνος ιεράρχης δεν θα το δεχόταν γιατί είναι ταπεινός δούλος του Κυρίου, όσο το ότι η πράξη του αντιπαραβάλεται με την σχεδόν ομαδική αποδοκιμασία των ιεραρχών να φορολογηθούν κατά 20% τα κέρδη της Εκκλησίας, και την απειλή ορισμένων όπως αυτή του μητροπολίτη Ζακύνθου, που μόνο να σκανδαλίζει και να προκαλεί το ποίμνιο μια ζωή ξέρει, και ο οποίος δηλώνει ότι θα μειώσει τα σισίτια της εκκλησίας του και δεν θα προσλάβει τους ίδιους υπαλλήλους για να τον βοηθήσουν με τη λειτουργία της εκκλησίας του. Έχουμε λοιπόν έναν ιερωμένο, που μιλάει έτσι όπως ούτε ο τελευταίος καπιταλίστας μεγαλοβιομήχανος δεν θα τολμούσε να μιλήσει. Τόσο προκλητικός είναι ο τρόπος του. Και μάλιστα η σύγκριση ανάμεσα στον μεγαλοβιομήχανο και τον μεγαλοπαπά της Ζακύνθου είναι συντριπτικά υπέρ του κεφαλαιούχου γιατί ο βιομήχανος είναι κύριος της ιδιοκτησίας του, ενώ του μεγαλοπαπά η εκκλησία δεν είναι το φέουδο του, και προκαλεί βάναυσα τον κόσμο με την αλαζονική και φιλοχρήματη συμεριφορά του. Τα χρήματα αυτά είναι του κόσμου, από το υστέρημα της φτωχικής διαβίωσης του. Ας έχει φιλότιμο και φόβο Θεού ο προαναφερόμενος μεγαλοπαπάς γιατί δεν θ΄αργήσει να διώξει τον κόσμο από την εκκλησία του, επειδή οι δημότες Ζακύνθου δεν θα μπορούν να ανέχονται την αλλοπρόσαλη και προκλητική συμπεριφορά του για πολύ.

Εύγε στον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής γιατί δείχνει ότι είναι υγιής, φιλεύσπλαχνος και πατριώτης παρά το ότι ζει μέσα στο νοσηρό κλίμα των μεγαλοιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που καιρός είναι να αρχίσει την αυτοκάθαρση της, γιατί μας κολάζει και προκαλεί σε αφάνταστο βαθμό. Ούτε η κορυφή της Εκκλησίας μας δεν εμπνέει τον κόσμο, που βλέπει ότι δεν είναι κοντά στον πόνο του με έμπρακτο τρόπο.