Γράφει ο Βασίλης ΧασιώτηςΣτο βραδινό (20/3) δελτίο του MEGA, ο κ. Πρεντετέρης, έγκριτος δημοσιογράφος αλλά που παρ’ όλ’ αυτά, συχνά έχω κάποιες διαφορετικές αντιλήψεις των πραγμάτων σε σχέση με τις δικές του, έκανε μια τοποθέτηση που με βρίσκει πέρα ως πέρα σύμφωνο.
Αναφερόμενος στη φορολόγηση των αποζημιώσεων των απολυόμενων από τις δουλειές τους, είπε ο κ. Πρεντέρης, ότι δεν πρόκειται για άδικο μέτρο μια για ανήθικο μέτρο και συνεπώς, δεν χρήζει πέραν τούτου καμιάς άλλης τοποθέτησης, και διερωτήθηκε για τον σκοτεινό εγκέφαλο που σκέφτηκε αυτή τη ρύθμιση αν έχει δουλέψει ποτέ του στη ζωή κι αν ξέρει τι σημαίνει να απολύεται κάποιος απ’ τη δουλειά του.
Δεν έχω σκοπό να επεκταθώ άλλο στο .....
θέμα, εκτός απ’ το να σημειώσω, ότι η ανηθικότητα του πράγματος δεν προκύπτει μόνο απ’ το γεγονός ότι σ΄ ένα άνθρωπο στη χειρότερη στιγμή της ζωής του και μη ξέροντας αυτός ο απολυόμενος αν θα ξαναβρεί δουλειά, έρχεται το κράτος και του φορολογεί την αποζημίωση απόλυσης, όπως εξήγησε ο κ. Πρετεντέρης, μα, ας μου επιτραπεί να προσθέσω και τη δική μου άποψη, ότι είναι πρόκληση ένας απολυόμενος, που είναι το πιο ορατό θύμα της κρίσης, μιας κρίσης που εν πολλοίς προήλθε από μια απίστευτης έκτασης ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ στο δημόσιο πλούτο και χρήμα, να έρχεται το Κράτος με τους θεσμούς του, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ, και μάλιστα θύμα που δεν μείωσε απλά το εισόδημά του, ΜΑ ΤΟ ΑΠΩΛΕΣΕ ΕΝΤΕΛΏΣ!
Στα πλαίσια της «ειδικής» αυτής κρίσης, ειδικής διότι προήλθε από μια ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ του δημόσιου πλούτου και κορβανά, ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ Ό,ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, το κράτος θα έπρεπε όχι μόνο τις αποζημιώσεις από απολύσεις να τις έχει ΠΛΗΡΩΣ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΣ, μα και οι άνεργοι να τύχουν πιο μακρόχρονης στήριξης με τα σχετικά επιδόματα απ’ ό,τι τρεχόντως προβλέπεται.
Δυστυχώς όμως τέτοιες ευαισθησίες, είναι αδύνατο να τις περιμένει κανείς σ’ ένα ορατό κενό πολιτικής, όπου η αυτή πολιτική, όχι σήμερα κι όχι μόνο στην Ελλάδα, μα εδώ και χρόνους πολλούς, έχει γίνει το άβουλο παρακολούθημα των πολιτικά και κοινωνικά ανομιμοποίητων τεχνοκρατών, που κατ’ ουσίαν κυβερνούν απ’ το παρασκήνιο (η χειρότερη μορφή εξουσίας).
Δεν έχω να σημειώσω τίποτα περισσότερο πέρα απ’ το ότι με το παρόν σημείωμα, απλά αισθάνθηκα την ανάγκη να προώθησω όσο περνά απ’ το χέρι μου την παραπάνω δήλωση του κ. Πρετεντέρη, την οποία θεωρώ σωστή και μακάρι οι κύριοι και οι κυρίες του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης να την ακούσουν και έστω και εκ των υστέρων και υπό πίεση, να αποκαταστήσουν, όχι μια αδικία μα μια ανηθικότητα, όπως είπε ο κ. Πρετεντέρης και με τον οποίο επαναλαμβάνω συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ.