Τι είναι η πατρίδα μας;

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Μην είν’ οι κάμποι τα βουνά, μην είν’ οι ραχούλες μην είν’ οι άρχοντες οι προεστοί με τις ξανθές βαρκούλες; Λέω τώρα εγώ.. Και για να καταλάβω. Έστω ως ανέκδοτο.. Για ποια πατρίδα μιλάμε.

*Αυτή που κατά την υμνούμενη κλασσική περίοδο δηλητηρίασε τον Σωκράτη, εξόρισε τούς Αλκιβιάδη, Ικτίνο, Αριστείδη, Αισχύλο Αναξαγόρα Ηρόδοτο Σοφοκλή Ευριπίδη Αριστοφάνη και άλλους, φυλάκισε μετεπαναστατικά τον Κολοκοτρώνη, επιχείρησε να κονιορτοποιήσει τον Στρατηγό Μακρυγιάννη και στην συντριπτική της πλειοψηφία σιώπησε ένοχα κατά στην επιβολή της πρόσφατης στρατιωτικής χούντας των συνταγματαρχών βολευόμενη στην παραγραφή των αγροτικών της χρεών;

*Αυτή που αποθέτει αδιαφανώς και ως μη όφειλε τα κόπια μας σε εκατό οικογένειες στο όνομα μιας ανάπτυξης θολής, δίχως ποτέ να έχουν έστω και άτοκα επιστραφεί; (άρθρο 44).

*Ή μήπως εκείνη που υπερτιμολογεί τα δημόσια έργα προκειμένου να λιπανθεί η μηχανή απόδοσης του διάφορου σε διακόσια τρωκτικά της δημόσιας ζωής; (ολυμπιακά έργα, στρατιωτικοί εξοπλισμοί κοινοτικά προγράμματα..)

*Εκείνη που κατ΄ εντολή των διαχειριστών της σκοτώνει στους δρόμους τα εξεγερμένα παιδιά της για την ασφάλεια της χλιδάτης ζωής των μπιστικών της; (από τον Κουμή και την Κανελλοπούλου ως τον Γρηγορόπουλο)

*Αυτή που στέργει πάνω από τις εν αμαρτίαις εκπεσούσες τράπεζες εγκαταλείποντας τα θύματά τους στα καρχαριοειδή τους σαγόνια; (Η μεγάλη κομπίνα των ενδιάμεσων στον δανεισμό του κράτους από την Ευρώπη..)

*Ή μήπως εκείνη που πολτοποιεί τα πτυχία των παιδιών μας για να αναγνωρίσει ένα ακόμη πεδίο δόξης λαμπρό για τα κέρδη των ψευτοκολλεγιαρχών και να παραδώσει αμαχητί τα παιδιά μας βορά στην ολιγαρχία του πλούτου; (κοινοτική οδηγία 36-05)

*Αλλά και εκείνη των πολιτικάντηδων που για ψηφοθηρικούς λόγους απενοχοποίησαν την σχέση στρατιωτικής θητείας-αρρένων για να την καταντήσουν από σταθερή ηθική αξία σε ............Αμερικανικού τύπου επαγγελματική επιλογή;

*Αυτή που καταμεσής της οικονομικής κρίσης προστρέχει να συνδράμει τους φυσικούς της συμμάχους, τους δεδηλωμένα ενόχους δηλαδή, πειθαναγκάζοντας τον λαό θύμα να καταβάλλει για πολλοστή φορά τον λογαριασμό, μην έχοντας ούτε κατά ένα ψίχουλο συμμετάσχει στο μεγάλο φαγοπότι; (τριτοκοσμικές αυξήσεις έμμεσων φόρων με την ταυτόχρονη φορομπηχτική επίθεση στα μεσαία στρώματα..)

*Ή μήπως εκείνη που αντί να τιμωρεί επιβραβεύει επιδοτώντας όλα όσα λαμόγια μετανάστευσαν σέρνοντας στην ουρά τους τις χρόνιες μηχανές παραγωγής εκβιασμού της πολιτείας για την διατήρηση της απασχόλησης; (Σύγχρονοι Λαδόπουλοι Καρέλιες και Σια.. Ή με δανείζεις ανεπιστρεπτί ή απολύω!!)

*Αυτήν που κλείνοντας πρόσφατα την Βουλή των Άβουλων και έμμισθων Αξιωματούχων παρέγραψε δια μιας εγκλήματα διαφθοράς ισότιμα μιας εθνικής προδοσίας;

*Ή μήπως εκείνη που χρόνια τώρα απαξίωσε το δημόσιο Σύστημα Υγείας και τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία προς όφελος των εκλεκτών της κλινικαρχών και αμφίβολης βιωσιμότητας ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών;

*Αυτή που δια της νομιμοποίησης των off shore εταιριών κατάντησε κάδος ξεπλύματος μαύρου χρήματος ή μήπως εκείνη που το 1990 άνοιξε δια του επί των εξωτερικών υπουργού της διάπλατα τις πύλες της να περάσουν οι «οχτροί αφού εμείς γελούσαμε» κατά πως γράφει ο ποιητής..

*Αυτή που παραδόθηκε άνευ όρων στην λαφυραγώγηση των δημόσιων φιλέτων σε αμφισβητούμενης αξιοπιστίας αδέκαρους επενδυτές δια μέσου του χρηματιστηρίου; (το υιοθετηθέν από τον Καραμανλή κόλπο grosso του Σημίτη..)

*Ή μήπως εκείνη που καλείται τώρα να καταβάλει 550000 δολάρια στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης για τροχαίες παραβάσεις που διέπραξε ανερυθρίαστα η εκεί εδρεύουσα διπλωματική της αντιπροσωπεία; (το κράτησα τελευταίο γιατί ουδείς από τα Μέσα Ενημέρωσης έκανε την παραμικρή αναφορά..)

Ε, λοιπόν, δικός μου συμπατριώτης είναι ο γείτονάς μου που υπέστη σοκ καθώς προχθές εισέβαλε στην επ’ ενοικίω οικία του ο δικαστικός επιμελητής προκειμένου να του κατασχέσει το είναι του. Άλλον τι ο άνθρωπος δεν είχε. Κι αν δεν συντρέχαμε κάποιοι φίλοι να τον προστατέψουμε πετώντας έξω τον επιμελητή δεδομένου ότι δεν νομιμοποιείτο να κατάσχει οικοσκευή, θα κοιμόταν ο δύστυχος όπως οι πρωτόγονοι. Στην σκληρότητα του πολιτικού μας συστήματος και του μωσαϊκού του.

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

eandrik@otenet.gr