Οι ψυχοκοινωνικές διαστάσεις της «πρωτιάς»

19

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση μοιάζει να «ξεχνά» όλα όσα υποσχέθηκε για να γίνει Κυβέρνηση, η Ν.Δ. αφού έπεσε από την Κυβέρνηση τώρα ως Αντιπολίτευση ψάχνει νέο Αρχηγό για να…ξαναγίνει Κυβέρνηση και έτσι αποφάσισα η σημερινή μου bloggo-άποψη να έχει ως επίκεντρο τα παιδιά μας που είναι ακόμη μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές!
Διανύουμε κιόλας τον τρίτο μήνα της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς για ΑΕΙ, ΤΕΙ, Λύκεια, Γυμνάσια, Δημοτικά και θυμάμαι το στίχο του λαϊκού μας τροβαδούρου που περιγράφει με περισσή ψυχοκοινωνική διείσδυση την αμοιβαιότητα της σχέσης ανάμεσα στο δάσκαλο που χρειάζεται το αστέρι του για να επιβεβαιωθεί επαγγελματικά κα στο μαθητή που εκφράζει την εσώτερη ανάγκη του να διαπρέψει ότι «ο πιο καλός ο μαθητής ήμουν εγώ στην τάξη, κι δάσκαλοί μου με είχανε μη βρέξει και μη στάξει...» Εκδικούμενοι αυτή τη σχέση και υποβαθμίζοντας τη διαφορά μέσα από χαρακτηρισμούς βαθμοθηρίας ή βαθμολαγνείας οι υπόλοιποι της τάξης διαφοροποιούν τους πρώτους από τους εαυτούς τους καθώς τους ...ποτίζουν ως «φυτά» ή τους κράζουν ως «κοράκια» και.. .»φλώρους»
Η αλήθεια είναι ότι η «πρωτιά» αναδεικνύει στη συμπεριφορά των τρίτων το εγγενές κωμικοτραγικό στοιχείο της ...........
συμπεριφοράς κάθε αλεπούς που... όσα δεν φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια αλλά και κάθε ξεχωριστής προσωπικότητας που γεύεται το μεγαλείο της ...μοναξιάς καθώς στερείται χαρές της καθημερινότητας για να ξεπεράσει αυτήν την ίδια την ισοπεδωτική καθημερινότητα!
Το σχολείο, όπως αργότερα το πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ αποτελούν μια πράξη στο καθημερινά εξελισσόμενο, σε πολλές πράξεις δράμα της ζωής όπου ισχύουν οι ίδιοι κανόνες...Οι πολλοί μένουν στην αφάνεια και αρκούνται στην αναγνώριση που τους προσφέρει ένας περιχαρακωμένος κύκλος επιδόσεων, φίλων και θαυμαστών . Μερικοί ξεφεύγουν από την αφάνεια, δεσπόζουν στο κέντρο της ομάδας απολαμβάνοντας όσα προσκομίζει η διαπίστωση ότι είναι ...χρυσές μετριότητες .
Ελάχιστοι είναι εκείνοι που θέτουν ως στόχο την κορυφή, που θέλουν να διαπρέψουν, να ξεχωρίσουν, να πρωτεύσουν όντας έτοιμοι να υποστούν τις μύριες θυσίες, ταλαιπωρίες, πικρίες και στερήσεις ακόμη και την «καλοπροαίρετη» σκωπτική προσέγγιση των υπολοίπων συμμαθητών που έμμεσα τους προωθούν σε ακόμη ψηλότερες κορφές του συμβολικού Όλυμπου καθώς τους διαφοροποιούν από την υπόλοιπη ομάδα...
Κάθε φορά που συνομιλώ με παιδιά που πρωτεύουν διαπιστώνω ότι έχουν έντονο μέσα τους, πέρα από τον ψηλό δείκτη νοημοσύνης, και το θεμελιακό ψυχόρμημα της ανάγκης για αναγνώριση, διάκριση, επιτυχία!
Συχνά με ρωτούν, «ο προικισμένος μαθητής που σήμερα πρωτεύει στο σχολείο ή σε πανελλήνια κλίμακα και αύριο θα εξελιχθεί σε μεγάλο επιστήμονα , ο δημιουργικά προικισμένος έφηβος, γεννιέται ή γίνεται;» Η προσωπική μου απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι ότι και γεννιέται...και γίνεται καθώς στη μορφοποίηση της συμπεριφοράς μας εμπλέκονται τρείς αλληλένδετοι παράγοντες : ο βιολογικός, ο ψυχολογικός και ο κοινωνιολογικός. Η διαμάχη ανάμεσα στους υποστηρικτές της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος στο θέμα της ποιοτικής και ποσοστιαίας σημασίας του ενός από τους δυο παράγοντες στην τελική διαμόρφωση, στην απόληξη που αποτελεί η ατομική συμπεριφορά και επίδοση κάθε καλού, μέτριου ή κακού μαθητή είναι, σχεδόν, πανάρχαια.
«Μεγαλοφυΐα» είπε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν όταν ρωτήθηκε σχετικά «είναι το άθροισμα δυο μόνο παραγόντων όπου το 1 τοις εκατό είναι η ευφυΐα και το 99 τοις εκατό ο...ιδρώτας!» Με αλλά λόγια ο πρώτος μαθητής όπως και ο τελευταίος ΚΑΙ γεννιέται ΚΑΙ γίνεται..
Η ζωή του καθένα μας, από την αρχή ως το τέλος, αποτελεί μια ξέχωρη κουκίδα μέσα στα εκατομμύρια άλλων που στο σύνολό τους συνθέτουν «το μωσαϊκό της ζωής» την προσωπογραφία ενός λαού. Ερχόμαστε στον κόσμο φορτωμένοι με κληρονομικές προδιαθέσεις που μας επιφύλαξε η φύση καθώς διάλεξε στα 23 χρωμοσώματα του πατρικού σπέρματος και τα 23 του μητρικού ωαρίου μερικά από τα χαρακτηριστικά καθενός από τους γονείς μας και δημιουργούμε βιώματα επηρεασμένοι από το κοινωνικό, το ψυχολογικό και το οικονομικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε, δρούμε και ωριμάζουμε.
Κάθε κοινωνία από την ουτοπιστική ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλάτωνα μέχρι την σοσιαλδημοκρατία της απόλυτης ισότητας που ισοπεδώνει τα πάντα για να αποφευχθεί δήθεν έτσι η δημιουργία συμπλεγμάτων κατωτερότητας στους λιγότερο προικισμένους δυστυχώς πετυχαίνει να ελαχιστοποιήσει και τις αναγκαίες προσφορές σε ολάκερο το σύστημα των πραγματικά προικισμένων και ταλαντούχων των οποίων η ΔΙΑΦΟΡΑ, όπως κάθε αντικειμενικός παρατηρητής γνωρίζει είναι και ευδιάκριτη και απαραίτητη και μάλλον χρειάζεται ενίσχυση.
Πριν μερικές δεκαετίες στην Αμερική είχε επικρατήσει η άποψη να δίνεται μεγαλύτερη σημασία στον μαθητή που έχει ψηλές επιδόσεις σε συνδυασμό με πολλές κοινωνικό-πολιτιστικές δραστηριότητες και ΟΧΙ στον μαθητή που περιχαρακώνει τον εαυτό του στην απόλυτη πρωτιά των βαθμών. Πιστεύω ότι αυτή η τάση χρειάζεται να υιοθετηθεί από παιδιά και δασκάλους στο σύγχρονο ελληνικό παιδαγωγικό σύστημα γιατί έτσι θα βοηθηθεί στον 21ο αιώνα και η Ελλάδα ...
Φυσικά ποτέ δεν θα λείψουν από ανάμεσά μας «φυτά» ή «κοράκια» και «φλώροι» που ανέκαθεν βηματίζουν στον ήχο ενός διαφορετικού τυμπανιστή! Αρκεί ως σώφρονες παιδαγωγοί, δάσκαλοι και στελέχη του κοινωνικού συστήματος να τους αμείβουμε για τον κόπο και τις προσωπικές τους θυσίες που επιδρούν θετικά σε όλη την κοινωνία.
Παιδιά σας εύχομαι καλή ακαδημαϊκή χρονιά!...

Δημοσίευση σχολίου

19Σχόλια
  1. Από πού ν αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Είναι ζήτημα αν στις δέκα αναφορές του κ. Καθηγητή η μια να είναι σωστή.
    Από την αναγόρευση σε λαϊκό τροβαδούρο του αείμνηστου Ζαμπέτα, για τους στίχους που επικαλείται ο κ. Πιπερόπουλος , στίχους τους οποίους όμως έγραψε ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης (Τσάντας).
    Από την απίθανη γενίκευση ότι οι μέτριοι ή κακοί μαθητές συλλήβδην αποκαλούν του καλούς μαθητές κοράκια , φύτουλες, φλώρους.
    Από την άλλη απίθανη γενίκευση ότι οι ίδιοι μέτριοι ή κακοί μαθητές συλλήβδην είναι κομπλεξικοί που δεν γεύονται το μεγαλείο της μοναξιάς (που στην ευχή τις βρίσκετε αυτές τις φράσεις ; Κυκλοφορούν άραγε ακόμα Άρλεκιν;) και ως άλλες αλεπούδες όσα δεν φτάνουν τα κάνουν κρεμαστάρια.
    Δεν θα σχολιάσω τα γνωστά φληναφήματα περί πολλών που μένουν στην αφάνεια και λίγων που ξεχωρίζουν σαν χρυσές μετριότητες γιατί και ανάξια λόγων είναι αλλά και χυδαία υποτιμητικά. Εξοργίζομαι όμως όταν αναφέρεστε κ. Καθηγητά στο «δράμα της ζωής» με όποια έννοια και αν αντιλαμβάνεσθε την λέξη δράμα. Είτε λοιπόν την αντιλαμβάνεσθε σαν δυστυχία , γιατί η ζωή είναι όντως υπέροχη και όχι πηγή δεινών εκτός κι αν την περνά κανείς κατοικοεδρεύοντας σε γραφεία «παραγόντων» ζητώντας εξυπηρετήσεις. Είτε όμως την αντιλαμβάνεσθε ως δραματικό θεατρικό έργο , για να στολίσετε με πομπώδεις εκφράσεις τον φτωχό νοημάτων λόγο σας, πλούσιο όμως σε απίθανους σολοικισμούς, γιατί η ζωή δεν είναι θέατρο. Προφανώς ο στίχος του ποιητή «πήραμε την ζωή μας λάθος» κάτι θα έχει να σας πει. Σας προλαβαίνω , ο στίχος δεν είναι του Θεοδωράκη, του Σεφέρη είναι.
    Θα ήθελα να σταθώ στο συμβολικό σας Όλυμπο αλλά δεν προλαβαίνω, έχω να στείλω στίχους στη κα. Σαρρή και αν προλάβω και στην κα. Μπεζεντάκου.
    Πρέπει όμως να σταθώ στο εντυπωσιακό σας «θεμελιακό ψυχόρμημα της ανάγκης για αναγνώριση, διάκριση, επιτυχία!» Εδώ θα γελάσουμε με την καρδιά μας. Που την βρήκατε τη λέξη «ψυχόρμημα». Δεν ζει και ο Σεφέρης να γελάσει κι αυτός ο μέγας μελαγχολικός. Ψυχόρμητο είναι το σωστό κ. Καθηγητά «ήταν άλλα τα ψυχόρμητα του καθενός μας» Σεφέρης. Όταν αντιγράφουμε λεξούλες από το λεξικό να τις αντιγράφουμε σωστά.
    Έχω κι εγώ μια μανία μαζί σας, αλλά έχετε κι εσείς μια μανία με τις γενικεύσεις φοβερή. Τι είναι πάλι αυτό το απίθανο «ο προικισμένος μαθητής που σήμερα πρωτεύει στο σχολείο ή σε πανελλήνια κλίμακα και αύριο θα εξελιχθεί σε μεγάλο επιστήμονα , ο δημιουργικά προικισμένος έφηβος, γεννιέται ή γίνεται» ; οποίος πρωτεύσει στο λύκειο ή στο πανεπιστήμιο γίνεται μεγάλος επιστήμονας; Που τα βρήκατε αυτά; Ήταν καλός μαθητής ο Αϊνστάιν που επικαλείσθε; Ξέρετε τον βαθμό του απολυτήριου του; Ξέρετε ότι πέρασε με την δεύτερη προσπάθεια στην école polytechnique fédérale de Zurich. Ξέρετε με τι βαθμό πήρε το πτυχίο του; Και επαναλαμβάνω , που τα βρήκατε όλα αυτά τα ανεκδιήγητα ;
    Μια και αναφέρατε τον ορισμό της μεγαλοφυΐας κατά τον Αϊνστάιν που ομολογώ αγνοώ πλήρως και θα πρέπει να ερευνήσω ώστε να διαπιστώσω την ύπαρξη του ή όχι, μου θυμίσατε μια άλλη φράση του :"Any intelligent fool can make things bigger, more complex, and more violent. It takes a touch of genius, and a lot of courage, to move in the opposite direction."
    Θα αρκεστώ σε αυτά τα «ολίγα» για την ώρα, αν και πολλά ακόμα θα ήθελα να σας καταλογίσω. Βλέπετε όμως έχουμε και δουλειές. (τους στίχους που έχω να στείλω)
    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καφετζή, φίλε μου

    Ομολογώ την αδυναμία μου και σήμερα υποκύπτω στον πειρασμό να ευχαριστήσω δημοσίως εκείνους(εκείνες?) που αφού διαβάσουν τα κείμενά μου στη συνέχεια ασκούν κριτική στο πρόσωπό μου.
    Το θεωρώ τιμή μου μου να με λοιδορούν και να με υβρίζουν...ανωνύμως?
    Τους διαβεβαιώνω ότι θα συνεχίσω να γράφω και ευελπιστώ ότι και αυτοί (αυτές?) θα συνεχίσουν να με διαβάζουν και θα συνεχίσουν να με προσβάλλουν.
    Πάντως, ότι και αν κάνουν, εσύ καφετζή μου και άλλα προσφιλή μου blog είμαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι θα συνεχίσεις να δημοσιεύις τις απόψεις μου!...

    Γιώργος Πιπερόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αφου εφτασες στο σημειο να γλυφεις
    και να εκλιπαρεις τον "καφετζη"
    να δημοσιευει τις αμετροπεπεις ανοησιες σου,εχεις πρόβλημα.
    Δεν απευθυνεσαι στην ...Ψυχολογο
    του Αλτερ, κα Τενια Μακρη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ κ. «κατά φαντασία διωχθέντα» , ομολογώ ότι με εξέπληξε η απάντηση σας. Ουδείς σας εξύβρισε και πολύ περισσότερο σας ελοιδόρησε. Αντί να καταφέρεστε με συκοφαντικό τρόπο εναντίον των επικριτών σας απαντήστε στα σχόλια τους. Απαντήστε στις παρατηρήσεις για τα τερατώδη λάθη του κειμένου σας. Περίμενα από εσάς περισσότερη γενναιότητα. Συνειδητοποιήσατε ότι γράψατε ένα πρόχειρο, προχειρότατο άρθρο και αντί να ζητήσετε συγνώμη λοιδορείτε σεις όσους αποκάλυψαν την προχειρότητα της γραφίδας σας. Όσο για την τελευταία αποστροφή του σχολίου σας , να είστε βέβαιος ότι κανείς δεν επιθυμεί να σταματήσετε τις αναρτήσεις, και φαντάζομαι κανείς δεν μπορεί να επιβάλει σε κανένα blog να απορρίπτει τις αναρτήσεις σας. Μην υποδύεστε λοιπόν τον κυνηγημένο και κατατρεγμένο γιατί και δεν είστε και κανείς μας δεν θέλει να είστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α και να μην το ξεχάσω το «δημοσιεύις» είναι λάθος αγαπητέ κ. «κατά φαντασία διωχθέντα», στα ελληνικά προτιμούμε το «δημοσιεύεις» (πείτε το βίτσιο αλλά μας αρέσει να μην είμαστε ανορθόγραφοι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΣΘΕ ΚΟΣΜΙΑ .Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ,ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΑΣ ΕΠΙΠΕΔΟ.
    ΟΠΟΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΝΑΧΕΤΕ,ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
    ΝΤΡΟΠΗ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για την ιστορια αγαπητε κ. Ανωνυμε και ο Μενγκελε καταξιωμενος καθηγητης ηταν. ΑΣΦΑΛΩΣ δεν υπονοω καμια συγκριση με τον κ. Πιπεροπουλο, απλως το επιχειρημα σας για κοσμια διαγωγη απεναντι σε καθηγητες με προκαλεσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΟΥΕΙ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕ ΥΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΥΡΙΕ "ΜΟΡΦΩΜΕΝΕ"
    ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΠΟΦΟΙΤΟ ΤΗΣ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
    (ΤΟΤΕ ΜΑΘΑΙΝΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φοβάμαι αγαπητέ κ. Ανώνυμε (η χρήση της λέξης δεν έχει τίποτα το υποτιμητικό) ότι έχετε παρεξηγήσει πλήρως την σκοπιμότητα του σχολίου. Κατ αρχήν αγνοώ από πού συμπεραίνετε ότι επικαλούμαι να έχω δήθεν ιδιαίτερη μόρφωση. Σας διαβεβαιώνω ειλικρινώς ότι δεν θεωρώ εαυτόν ιδιαίτερα μορφωμένο και αγωνίζομαι συνεχώς για να βελτιώσω το όποιο μορφωτικό μου επίπεδο. Δεν έχω καμία πρόθεση να κάνω επίδειξη και σέβομαι απόλυτα το γεγονός ότι σταματήσατε στην Γ! γυμνασίου και σας συγχαίρω ειλικρινώς και ανιδιοτελώς για τον τρόπο που εκφράζεστε , ο ποιος είναι και εφάμιλλος του τρόπου του κ. Καθηγητή , Υποψηφίου Δημάρχου, ο οποίος ως γνωστόν πολυδιαφημίζει τους πανεπιστημιακούς του τίτλους και τα πολυποίκιλα προσόντα του. Ειλικρινά είστε εφάμιλλος του, ΩΣΤΟΣΟ επιτρέψτε μου την εξής επισήμανση. Συγχέεται την ευγένεια με την υποκρισία. Διαπίστωσα τερατώδη λάθη στα κείμενα του κ. Καθηγητή , Υποψηφίου Δημάρχου, και του τα επισήμανα. Που είδατε ύβρη και αφορισμούς; Νομίζω είστε υπερβολικός αλλά ευχαρίστως θα διορθώσω το όποιο λάθος αρκεί να μου το επισημάνετε.
    ΥΓ φιλικά, φιλικότατα σας καλώ να μην συγχέετε το ουσιαστικό ύβρις με το επίθετο υβριστικός (έχουν κοινή ρίζα αλλά εντελώς διαφορετική σημασία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΣΑΣ ΕΞΗΓΗΣΑ ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΤΗς ΤΡΙΤΗΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ.
    ΕΜΕΙΝΑ ΟΡΦΑΝΟΣ ΣΤΑ 16 ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΩ ΓΙΑ Τ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ.
    ΟΜΩΣ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ Ν ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΜΙΑ ΠΑΙΔΕΊΑ,ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ,ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΩ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΜΟΡΦΩΣΗ.
    ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΗΜΙΜΑΘΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ.
    ΟΜΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ .
    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΙΚΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΚΙΟ ΣΑΣ ΤΟ ΧΑΝΕΤΕ.
    ΖΗΤΩ ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΕ ΚΑΤΙ
    ΣΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΣΑ
    ΗΜΙΜΑΘΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οφείλω να ομολογήσω ότι η αντιπαράθεση μαζί σας είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα απ ότι αυτή με τον κ. Καθηγητή. Σας διαβεβαιώνω ότι όχι μόνο δεν με πικράνατε αλλά έχετε κερδίσει και τον σεβασμό μου για όσα έχετε πετύχει, ομολογώ αντιμετωπίζοντας πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες στη ζωή απ ότι κλήθηκα ν αντιμετωπίσω εγώ. Τώρα όμως που με βάλατε κι εμένα κατά κάποιον τρόπο στον τρόπο που σκέφτεστε η απορία μου είναι ακόμα μεγαλύτερη. Πως αποδίδετε τόσο πολύ σεβασμό κι εκτίμηση σε έναν άνθρωπο για τον οποίο εσείς είστε σύμφωνα με τα γραφόμενα του ένας από τους «Οι πολλοί μένουν στην αφάνεια και αρκούνται στην αναγνώριση που τους προσφέρει ένας περιχαρακωμένος κύκλος επιδόσεων, φίλων και θαυμαστών» η ακόμα αγαπητέ μου (και δεχθείτε ειλικρινως τον χαρακτηρισμό) το τερατώδες που αναγράφει ο κ. καθηγητής «Κάθε κοινωνία από την ουτοπιστική ΠΟΛΙΤΕΙΑ του Πλάτωνα μέχρι την σοσιαλδημοκρατία της απόλυτης ισότητας που ισοπεδώνει τα πάντα για να αποφευχθεί δήθεν έτσι η δημιουργία συμπλεγμάτων κατωτερότητας στους λιγότερο προικισμένους δυστυχώς πετυχαίνει να ελαχιστοποιήσει και τις αναγκαίες προσφορές σε ολάκερο το σύστημα των πραγματικά προικισμένων και ταλαντούχων των οποίων η ΔΙΑΦΟΡΑ, όπως κάθε αντικειμενικός παρατηρητής γνωρίζει είναι και ευδιάκριτη και απαραίτητη και μάλλον χρειάζεται ενίσχυση»
    αγαπητέ μου κύριε όσο και αν σας φαίνετε απίθανο, από την ίδια πλευρά είμαστε. Μαχόμαστε μετά μανίας (αυτό είναι αληθές) όλους τους δήθεν , που τολμούν στον 21ο αιώνα να ομιλούν ως δήθεν αυθεντίες, που έχουν στο τσεπάκι τους την λύση για κάθε πρόβλημα , με δυο λόγια όλους αυτούς που αντί να προτείνουν επιδιώκουν να επιβάλουν.
    Με ειλικρινή εκτίμηση

    http://greeksagainststupidity.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΕΒΑΣΑΤΕ ΤΟΣΟ ΨΗΛΑ,ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΠΕΣΩ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ,ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΤΑΓΟ.
    ΑΥΤΗ ΔΥΣΤΥΧΩς ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΗΜΙΜΑΘΩΝ.
    ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ Ο κ.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ "ΔΗΘΕΝ"?
    ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΑΣ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΣΑΣ?
    ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΤΟ ΣΑΡΔΑΜ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΕΣΑ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΩ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΠΑΝΤΟΤΕ
    ΙΣΩΣ ΣΤΗ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΖΩΗ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ,ΑΛΛΑ ΩΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΜΕ ΑΝΕΧΟΣΑΣΤΕ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αγαπητέ μου, δεν σας τοποθέτησα εγώ ψηλά, όπου είναι τοποθετημένος ο καθένας από εμάς εξαρτάται από την θέληση του και από τις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει στη ζωή. Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι ψηλά ή χαμηλά. Αλλάζουμε συνεχώς θέσεις και δεν είναι σπάνιο φαινόμενο , άνθρωποι που θεωρούμε ότι είναι αδύναμοι να επιδεικνύουν απίστευτη γενναιότητα και αντίθετα άλλοι που έδειχναν να είναι ικανοί για τα πάντα , να αποδεικνύονται ανθρωπάκια. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι διαφωνώ πλήρως μαζί σας για την μοίρα των ημιμαθών, άλλωστε όλοι ΕΙΜΑΣΤΕ ημιμαθείς (εκτός ίσως από τον κ. δήμαρχο).
    Τώρα στο ερώτημα σας, όχι δεν υπήρξε καθηγητής μου, είχα την εξαιρετική πολυτέλεια να σπουδάσω στο εξωτερικό με υποτροφία αλλού κράτους αν και είχα εισαχθεί από τους πρώτους (αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος της υποτροφίας). Ούτε συνάδελφος του θα μπορούσα να είμαι , πιστέψτε με θα ήταν αδύνατο να βρούμε κοινή γλώσσα να συνεννοηθούμε. Γιατί τον θεωρώ δήθεν; Γιατί ως άλλος πλανόδιος μανάβης παλαιοτέρων εποχών (ασφαλώς αγαπητέ μου έχουμε κοινές μνήμες) διαλαλεί τα πτυχία του την παντογνωσία του και τις άπειρες ικανότητες του. Αυτό είναι το ενοχλητικό. Η φλυαρία του μέτριου που πιστεύει ότι με τις ασυναρτησίες του θα μας επιβληθεί. Όχι αγαπητέ μου, θα μας κερδίσει, αν μας κερδίσει, με την σεμνότητα του και το επιστημονικό του έργο (όταν αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά μ αυτό και εφόσον αποδειχτεί ικανός). Είχα την τύχη πριν από χρόνια να γνωρίσω πραγματικούς, σεβάσμιους καθηγητές Πανεπιστημίου, τον κ. Κριαρά και τον κ. Χουσιάδα , και δεν εννοώ να τοποθετήσω στην ίδια βαθμίδα μ αυτούς τον κ. Καθηγητή παντογνώστη.


    Συγνώμη για τις διαγραφές, υπήρχε ενα σημαντικό συντακτικό λάθος. Μην δώσω ψευτική χαρά στον κ. Καθηγητή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Το λάθος παρουσιάσθηκε τετράκις , μάλλον κάποιος ασχολείται με την πανάρχαια τεχνική του βουντού και μάλιστα με επιτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. foveri plaka, ta sxolia einai pio endiaferonta apo ayta pou grafei o xerolas. SYNEXISTE ETSI !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
Δημοσίευση σχολίου