Ο έρωτας περνάει από την τσέπη

0
Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος

Η σημερινή έκφανση της διεθνούς κοινωνίας διαμορφώνεται, και παράλληλα καλείται να διαχειριστεί, τη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. Μία διαδικασία, που χαρακτηρίζεται από την ανατροπή των εννοιών του χώρου και του χρόνου. Μία διαδικασία, που το κυρίαρχο στοιχείο της είναι αυτό της αλληλεξάρτησης. Όλο και στενότερη αλληλεξάρτηση εσωτερικών και διεθνών ζητημάτων. Ζητήματα υπαρξιακής σημασίας, έχουν υπερεθνικές αιτίες και αναζητούν υπερεθνικές λύσεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να κινηθούμε για να ψηλαφίσουμε και τις προοπτικές της Ευρώπης στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον. Εκεί πρέπει να αναζητήσουμε το πρόταγμα των Ευρωπαϊκών εκλογών, και να εξετάσουμε κατά πόσο τα πρόταγμα αυτό, συμβαδίζει με την προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Το κεντρικό διακύβευμα των ερχόμενων Ευρωπαϊκών εκλογών, είναι, κατά έναν οξύμωρο τρόπο, το βασικό επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο Γάλλος σοσιαλιστής Laurent Fabious στον αγώνα του για την καταψήφιση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης από το Γαλλικό λαό: «το ερώτημα δεν είναι εάν ήμαστε υπέρ ή κατά της Ευρώπης… το ερώτημα είναι: τι είδους Ευρώπη θέλουμε;».
Το ζήτημα είναι καθαρά ζήτημα πολιτικών και.......
οράματος. Ο πολίτης δεν εμπνέεται από μια τεχνοκρατική, απρόσωπη και γραφειοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση, που αρκείται στη διανομή των επιδοτήσεων, και στην εξασφάλιση της απρόσκοπτης κυκλοφορίας κεφαλαίων, αγαθών, προσώπων και υπηρεσιών. Μία Ευρωπαϊκή Ένωση, που αδυνατεί να δώσει λύση στα διλήμματα της κοινωνικής ζωής, και της καθημερινότητας του πολίτη. Μία Ευρωπαϊκή Ένωση, που λόγω της μη υπάρξεως ενιαίας φωνής, αδυνατεί να διαδραματίσει ρόλο παγκοσμίου δρώντα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως στον τομέα του παγκοσμίου εμπορίου.
Η Ευρώπη «οικοδόμημα Ειρήνης» δεν γοητεύει πλέον. Δεν γοητεύει ειδικότερα τους νέους. Η Κοινωνική Ευρώπη, η Ευρώπη των πολιτών θα μπορούσε να γοητεύσει. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, στους χαλεπούς οικονομικούς καιρούς μας, οι πολίτες θέλουν να δοθεί προτεραιότητα στην ανεργία (47%), στην οικονομική ανάπτυξη (45%)και στον πληθωρισμό (41%). Πέρα από τα οικονομικά ζητήματα, τα ζητήματα που απασχολούν τους Ευρωπαίους πολίτες είναι αυτά της ασφάλειας και του παγκόσμιου ρόλου της Ένωσης.
Στην Ελλάδα, ένα μήνα και κάτι ψιλά πριν τις Ευρωπαϊκές εκλογές, η προεκλογική εκστρατεία δεν έχει ακόμη ξεκινήσει. Η «Παυλιδειάδα» και το έπος της «SIEMENS» έχουν πετάξει την μπάλα στην πολιτική και δημοσιογραφική εξέδρα. Μένουμε προσηλωμένοι στο εθνικό μας κύπελλο και στην ανακάλυψη της «παράγκας», και αφήνουμε το Champions League, ακόμα και αν είναι κομβικής σημασίας για την οικονομική ευρωστία μας.
Ο έρωτας, για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πλην των Ελλήνων, περνά από την τσέπη. Οι πολίτες θέλουν να δουν τα πρακτικά οικονομικά προβλήματα στην καρδιά της Ευρωπαϊκής προεκλογικής εκστρατείας. Μόνο εάν υπάρξει μία σημαντική βελτίωση της οικονομικής κατάστασης, οι πολίτες θα στρέψουν και πάλι το βλέμμα τους στην ΕΕ.
Εμείς πάλι, αιώνια ερωτοτροπούντες με το περίφημο «καλύτερα πρώτος στο χωρίο, παρά 25ος στην Ένωση των 27», συνεχίζουμε τις ανακαλύψεις, από την δημιουργική λογιστική περνάμε στην δημιουργική φορολογία, προσπαθώντας να φτιάξουμε έναν υλοποιήσιμο και ρεαλιστικό προϋπολογισμό. Ούτε οι εκλογές μπορούν να μας βγάλουν από τη μιζέριας μας, γιατί μην ξεχνάμε και οι προηγούμενες προκηρύχτηκαν για να φτιάξουμε έναν Προϋπολογισμό.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)