ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ
ΕΛΛΗΝΑ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΟΥΣ
Το πρώτο του ναρκωτικό:
Η πλειοψηφία αρχίζει με τα λεγόμενα μαλακά ναρκωτικά (χάπια, χασίς), και το 95% περίπου αυτών συνεχίζει και αλλάζει κατηγορία, ανεβαίνοντας στα λεγόμενα σκληρά ναρκωτικά, (ηρωίνη, κοκαϊνη κλπ).
Όταν δεν βρίσκουν σκληρά, πέφτουν πάλι στα μαλακά.
Οι χρησιμοποιούμενες ποσότητες στην αρχή είναι μικρές, αλλά με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνουν, λόγω του εθισμού, φθάνοντας στα ανώτατα ανεκτά όρια του οργανισμού και πεθαίνοντας τελικά από καρδιακή ανακοπή ή οξύ πνευμονικό οίδημα.
(Στις περιπτώσεις αυτές δεν αναγράφεται συνήθως στο πιστοποιητικό θανάτου η αιτία που προκάλεσε την ανακοπή κλπ, γι' αυτό και δεν φαίνεται ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων της τοξικομανίας).
Η κλινική του εξέταση:
Τα κλινικά συμπτώματα διαφέρουν από τοξικομανή σε τοξικομανή, ανάλογα με το είδος του ναρκωτικού που παίρνει (αφού ορισμένα απ' αυτά προκαλούν μόνο ψυχική εξάρτηση, ενώ άλλα και σωματική), καθώς και με τον τρόπο που το καταναλώνει.
Ειδικότερα, προκαλούνται τα εξής βασικά συμπτώματα από τη χρήση διαφόρων ναρκωτικών ουσιών, καθοριστικά για τη ζωή του, τα οποία σημειώνονται δίπλα τους:
Ψευδαισθήσεις και παραισθήσεις:
Από τη χρήση κοκαϊνης ή L.S.D.
Tρόμος:
Από τη χρήση αμφεταμινών, κοκαϊνης κλπ.
Μυαλγίες:
Από τη χρήση βαρβιτουρικών.
Δακρύρροια:
Από τη χρήση μορφίνης.
Νυσταγμός:
Από τη χρήση κοκαϊνης, βαρβιτουρικών.
Εμβοές:
Από τη χρήση μορφίνης, κωδεϊνης.
Αύξηση πίεσης:
Από τη χρήση αμφεταμινών.
Πτώση πίεσης:
Από τα βαρβιτουρικά.
Δυσκοιλιότητα:
Από τη χρήση οπίου και των παραγώγων του (κωδεϊνη κλπ).
Ωχρότητα:
Από τη χρήση ηρωίνης, μορφίνης, κοκαϊνης.
Ανέκφραστο πρόσωπο:
Από τη χρήση χασίς, ηρωίνης, οπίου και βαρβιτουρικών.
Βήχας:
Από τη χρήση χασίς.
Βρογχίτιδα:
Από τη χρήση χασίς.
Θόλωση της διάνοιας:
Από τη χρήση χασίς.
Ψυχώσεις:
Από τη χρήση οπίου και των παραγόγων του.
Σύγχυση:
Από τη χρήση χασίς και βαρβιτουρικών.
Σπασμοί:
Από τη χρήση αμφεταμίνης, ηρωίνης, κοκαϊνης.
Άμβλυνση της μνήμης και άλλων ψυχικών λειτουργιών:
(Δηλαδή της προσοχής, αντίληψης, βούλησης, κρίσης, προσανατολισμού, συναισθήματος συνειρμού): Από τη χρήση κοκαϊνης, L.S.D., βαρβιτουρικών, οπίου και μορφίνης.
Κώμα – απώλεια συνείδησης:
Από τη χρήση ηρωίνης και ηρεμιστικών σε μεγάλη δόση.
Αϋπνία:
Από τη χρήση αμφεταμινών, κωδεϊνης, ηρωίνης.
Μέσα στα παραπάνω συμπτώματα παρατηρούνται και διάφορες επί μέρους παράμετροι, ιδίως όταν είναι "χαρμάνης", όταν δηλαδή στερείται τη δόση του.
Νιώθει πολύ άσχημα.
Χασμουριέται, στάζει η μύτη του, δακρύζουν τα μάτια του, νιώθει κομμάρες, πονάει όλο του το σώμα και ιδίως οι κλειδώσεις του.
Έχει αϋπνίες, και όταν ακόμη κοιμάται έχει πολύ άσχημο ύπνο που λέγεται στη γλώσσα τους "ύπνος της χαρμάνας".
Δεν έχει όρεξη για φαγητό και συζήτηση, δεν έχει διάθεση για αστεία και παρουσιάζει μεγάλη νευρικότητα.
Γελάει προσποιητά, η γλώσσα του μπερδεύεται και χρησιμοποιεί πάρα πολλά υποκοριστικά, που ανήκουν στο δικό του λεξιλόγιο.
Αντίθετα όταν πάρει τη δόση του φλυαρεί αδικαιολόγητα.
Η περιγραφή ενός "χαρμάνη" ευρισκόμενου υπό την επήρεια του στερητικού συνδρόμου, είναι χαρακτηριστική:
"…Εκείνη τη στιγμή γίνομαι θηρίο. Δεν παίρνω χαμπάρι από τίποτε. Νομίζω ότι μου σχίζουν με ξυράφι την κοιλιά. Η ομιλία μου κόβεται και μου 'ρχεται να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο. Χάνω το φως μου, γίνομαι ράκος και τέρας. Τίποτε δεν κυριαρχεί στο μυαλό μου παρά το πως θα τρέξω για να βρω την πρέζα. Τότε αρχίζει το δράμα μου. Μπορώ να κάνω τα πάντα, μπορώ να εγκληματήσω, μπορώ να σκοτώσω, μπορώ να ξεπουλήσω τα πάντα. Η σκέψη της αυτοκτονίας δεν φεύγει ποτέ από το μυαλό μου. Ο Θεός να μη δώσει ο άνθρωπος να γίνει τοξικομανής γιατί θα χάσει όλο του το "είναι". Αν θέλετε να καταραστείτε κάποιον, πέστε του να γίνει ναρκομανής. Εγώ που ήμουνα τόσο καλομαθημένος και μεγάλωσα μέσα στα χάδια και στην κατανόηση, έχω κοιμηθεί στους δρόμους, στα παγκάκια, στα γιαπιά, στα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, ακόμη και σε βόθρους. Νιώθω απέραντο μίσος για τους πάντες και τα πάντα. Πολλές φορές καταριέμαι την ώρα που γεννήθηκα …".
Η στάση του περιβάλλοντος απέναντί του:
(κοινωνικού – φιλικού – οικογενειακού)
Το κοινωνικό περιβάλλον τηρεί μάλλον εχθρική στάση απέναντι στους τοξικομανείς, κι' αυτό γιατί δεν είναι ενημερωμένο όσο θα έπρεπε, για να τους αντιμετωπίσει σαν ασθενείς όπως πράγματι είναι.
Κυρίως γιατί τους βλέπει σαν επικίνδυνα στοιχεία.
Το φιλικό περιβάλλον πολλές φορές είναι εκείνο που οδηγεί στα ναρκωτικά, με τη σκόπιμη ή αθέλητη συμπεριφορά του.
Το οικογενειακό περιβάλλον μετά το πρώτο σοκ που νιώθει όταν μαθαίνει αυτό το άσχημο "μαντάτο", κι' αυτό σχεδόν πάντα, μετά από τυχαία ανακάλυψη κάποιου μέλους της οικογένειας, ή μετά από τη σύλληψή του από την αστυνομία, συμπάσχει μαζί του και καταβάλλει προσπάθειες να τον πείσει να δεχθεί να υποβληθεί σε θεραπεία αποτοξίνωσης.
Η οικονομική αιμορραγία της οικογένειας και η ψυχική ταλαιπωρία της είναι τέτοιες, που με πολλή μεγάλη δυσκολία μπορούν να περιγραφούν.
Το αποτέλεσμα πάντως είναι ότι, με τη συνέχιση της χρήσης ναρκωτικών, θα έρθει η οικονομική καταστροφή, ο κοινωνικός διασυρμός από τους ρατσιστές και μη και τέλος ο θάνατος θα κλείσει την παράσταση συμπληρώνοντας την μεγάλη τραγωδία.
Συνεχίζεται… Επόμενο θέμα:
"Εγκληματικότητα Τοξικομανών"
Προηγούμενες 20 αναρτήσεις, 21, 22, 23, 24 25,26,27,28,29, 30 31, 32, 33